Toen ik op Twitter begon, om te praten over prostitutie, waren er onmiddellijk mensen die claimde dat ik fake was en een leugenaar. Maar nadat één van hen me identificeerde op mijn werk (een artikel daarover kun je hier lezen, maar ook op hookers.nl), door één van de meest achterdochtige mensen over de waarheid achter de prostitutie, ging die storm snel liggen. Het is immers nogal lastig om vol te blijven houden dat iemand fake is en zou liegen, als diegene al geïdentificeerd is.
Maar leugenaars en zogenaamde fakers kom je zeker wel tegen in het debat over prostitutie. Dus hoe weet je nou wie de waarheid spreekt en wie niet, als het debat over prostitutie deels uit valse informatie bestaat afkomstig van fakers die leugens vertellen?
Wat interessant is om te lezen, is dat mensen die fake zijn en dingen liegen over prostitutie, altijd claimen zelf prostituee te zijn geweest, die met sappige verhalen over gedwongen prostitutie en hoe groot dit probleem wel niet is. Voorbeelden hiervan zijn mensen zoals Maria Mosterd, schrijfster van het boek 'Echte mannen eten geen kaas', waarin ze vertelt hoe ze tot prostitutie gedwongen werd door een loverboy toen ze 12 was. Er was veel aandacht voor van de media voor dit verhaal, en Maria Mosterd werd voor diverse talkshows uitgenodigd om haar verhaal te doen. Bijna een jaar later kwamen diverse mensen, waaronder Peter R. de Vries, naar buiten met bewijzen dat het verhaal van Maria Mosterd verzonnen was. Bijvoorbeeld het feit dat Maria Mosterd claimde dat ze veel lessen had gemist op school als gevolg van haar loverboy, bleken achteraf compleet gelogen te zijn, aangezien de school zelf evenals een aantal van haar vriendinnen getuigd hebben dat ze bijna geen enkele les gemist had zoals ze claimde. Maar het grootste bewijs is misschien nog wel het feit dat Maria Mosterd zelf, die claimde dat ze gedwongen werd tot prostitutie, nooit naar de politie is gegaan met haar verhaal, en nooit geen aanklacht heeft ingediend tegen haar loverboy. Maar tegen de tijd dat mensen hierachter kwam was het boek al een best-seller geworden, en was de toon al gezet.
Nog een voorbeeld van zo'n iemand is Patricia Perquin. Ik heb al eerder een beetje over haar geschreven op mijn blog, aangezien zij één van de belangrijkste adviseurs voor project 1012, dat momenteel bezig is met het sluiten van de prostitutie ramen op de Wallen. Patricia Perquin claimde dat ze een prostituee was geweest op de Wallen in Amsterdam, en claimde dat het een wereld vol met seks, geweld, vernedering en uitbuiting was. Haar verhalen werden eerst geplaatst in twee kranten, Het Parool en het Algemeen Dagblad, en werd later als boek uitgegeven onder de naam 'Achter het raam op de Wallen'.
Patricia Perquin werd kort daarna de adviseur van voormalig wethouder Lodewijk Asscher, en adviseerde hem daarbij om het aantal prostitutie ramen te verminderen, om zodoende mensenhandel en gedwongen prostitutie te verminderen. Ook huidig burgemeester Eberhard van der Laan was erg onder de indruk van haar boek, en claimde achteraf dat dit voor hem de reden was om door te gaan met project 1012 en het sluiten van de prostitutie ramen op de Wallen.
Het was pas toen de Volkskrant haar echte identiteit onthulde als Valerie Lempereur en niet Patricia Perquin, dat mensen wakker werden. Lempereur had geprobeerd om te voorkomen dat de Volkskrant haar identiteit zou onthullen (vraag me toch af waarom), maar faalde daarin, en het artikel bewees dat het verhaal een leugen bleek.
Lempereur had hiervoor namelijk als journalist voor enkele roddelbladen gewerkt (Story, Nieuwe Revu), een tijdje gewerkt voor misdaadverslaggever Peter R. de Vries die haar had ontslagen wegens fraude en misleiding in meerdere gevallen, en had zelfs een uitgeverij in Antwerpen ten tijde dat ze claimde op de Wallen werkzaam te zijn als prostituee (zoals ook Maggie McNeil heeft bericht op haar blog hier).
De grote vraag is natuurlijk, waar is Patricia Perquin nu? Hoe komt het dat sinds haar onthulling we nooit meer iets van haar hebben gehoord? Haar boek is gepubliceerd, ze heeft er flink wat centen mee verdiend, en nu opeens is ze verdwenen? Waarom? Maakt het haar nu opeens niet meer uit hoe het zit met al die gedwongen prostituees waarover ze schreef in haar boek? Schijnbaar was het geld en invloed belangrijker voor haar. Eerst vocht ze zo hard hiervoor, en waar is ze nu dan?
Er zijn meer van dit soort zaken, waarin mensen zich voor doen als ex-prostituees en vreselijke verhalen vertellen over gedwongen prostitutie, uitbuiting en geweld, die later onthuld worden als fraudeur. Toch blijven mensen in deze verhalen geloven, zoals Shari van den Hour (ChristenUnie) vandaag weer eens bewees op Twitter hier, terwijl op dit blog hier het al bewezen was dat ook dit verhaal gelogen is.
Het grappige is dat er nog nooit een persoon is geweest die claimde prostituee te zijn geweest met een positief verhaal over prostitutie. Alle mensen die tot nu toe onthult zijn als leugenaars, fraudeurs en fakers zijn altijd mensen geweest met slechte verhalen over prostitutie. En dan vraag je je wel af waarom? Hoe komt het dat alle leugenaars en fakers altijd mensen zijn die slechte verhalen vertellen over prostitutie? Hoe komt het dat er nooit leugenaars of fakers zijn met een positief verhaal over prostitutie? En eigenlijk is het antwoord heel simpel, deze mensen zijn alleen geïnteresseerd in geld (door de verkoop van boeken bijv.) of zijn principieel tegen prostitutie, en gebruiken een verzonnen verhaal als motivatie hiervoor.
Eigenlijk komt het heel simpel hier op neer. Het zijn altijd mensen met slechte verhalen over prostitutie die later zijn onthult als fakers en leugenaars, en nooit met positieve verhalen. Dat komt omdat positieve verhalen over prostitutie niet goed verkopen, en omdat niemand positieve verhalen wilt horen over prostitutie. En het komt ook omdat er veel mensen zijn die prostitutie graag negatief willen afschilderen, door verhalen te vertellen over gedwongen prostitutie, uitbuiting en geweld, en het die mensen helemaal niet uitmaakt of die verhalen kloppen of niet. Ze zijn er alleen op uit om prostitutie kapot te maken, koste wat het kost.
Het is dan ook wel interessant dat prostituees die met een positief verhaal komen over prostitutie, altijd uit worden gemaakt voor leugenaars en fakers, terwijl de geschiedenis ons heeft geleerd dat het altijd de mensen zijn met slechte verhalen over prostitutie die achteraf leugenaars en fakers bleken te zijn. Dus de volgende keer, als je denkt dat iemand een onzin verhaal vertelt over prostitutie, denk er dan eens over na of het een positief of negatief verhaal is over prostitutie. Want het zijn altijd de mensen met slechte verhalen over prostitutie die tot dusver onthult zijn als leugenaars, terwijl de mensen met positieve verhalen over prostitutie, zoals ikzelf, altijd achteraf echt blijken te zijn. Geloof dus niet in de leugens van mensen die je vertellen dat prostitutie slecht is, ze proberen je gewoon over te halen om het te verbieden, en dat helpt helemaal niemand, niet de prostituees, niet de slachtoffers en al helemaal niet de waarheid. Het enige wat deze mensen proberen, is het debat proberen te beïnvloeden met negatieve verhalen over prostitutie, in de hoop dat mensen negatief gaan denken over prostitutie en bol staat van de misdaad en daarmee jouw steun krijgen.
De discussie over prostitutie lijkt op veel manieren wel een beetje op de discussie over homoseksualiteit. Ook in dat debat proberen mensen continu andere mensen over te halen dat homoseksualiteit verkeerd is, en ook daar proberen ze met leugens mensen te overtuigen. We zien dit gebeuren in landen zoals Rusland, de V.S., maar ook in Frankrijk waar christelijke organisaties mensen proberen te beïnvloeden met horrorverhalen over Soa's, Aids en HIV, het gevaar van het huwelijk verliezen als betekenis van liefde voor man en vrouw etc. Deze verhalen zijn onzin!
Mensen die dit soort verhalen vertellen zijn vaak zelf mensen die tegen prostitutie zijn, en gebruiken leugens om het debat in hun voordeel te beïnvloeden. Laat prostitutie in Nederland dus alsjeblieft niet de homoseksualiteit in Rusland worden.
Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Maar leugenaars en zogenaamde fakers kom je zeker wel tegen in het debat over prostitutie. Dus hoe weet je nou wie de waarheid spreekt en wie niet, als het debat over prostitutie deels uit valse informatie bestaat afkomstig van fakers die leugens vertellen?
Wat interessant is om te lezen, is dat mensen die fake zijn en dingen liegen over prostitutie, altijd claimen zelf prostituee te zijn geweest, die met sappige verhalen over gedwongen prostitutie en hoe groot dit probleem wel niet is. Voorbeelden hiervan zijn mensen zoals Maria Mosterd, schrijfster van het boek 'Echte mannen eten geen kaas', waarin ze vertelt hoe ze tot prostitutie gedwongen werd door een loverboy toen ze 12 was. Er was veel aandacht voor van de media voor dit verhaal, en Maria Mosterd werd voor diverse talkshows uitgenodigd om haar verhaal te doen. Bijna een jaar later kwamen diverse mensen, waaronder Peter R. de Vries, naar buiten met bewijzen dat het verhaal van Maria Mosterd verzonnen was. Bijvoorbeeld het feit dat Maria Mosterd claimde dat ze veel lessen had gemist op school als gevolg van haar loverboy, bleken achteraf compleet gelogen te zijn, aangezien de school zelf evenals een aantal van haar vriendinnen getuigd hebben dat ze bijna geen enkele les gemist had zoals ze claimde. Maar het grootste bewijs is misschien nog wel het feit dat Maria Mosterd zelf, die claimde dat ze gedwongen werd tot prostitutie, nooit naar de politie is gegaan met haar verhaal, en nooit geen aanklacht heeft ingediend tegen haar loverboy. Maar tegen de tijd dat mensen hierachter kwam was het boek al een best-seller geworden, en was de toon al gezet.
Nog een voorbeeld van zo'n iemand is Patricia Perquin. Ik heb al eerder een beetje over haar geschreven op mijn blog, aangezien zij één van de belangrijkste adviseurs voor project 1012, dat momenteel bezig is met het sluiten van de prostitutie ramen op de Wallen. Patricia Perquin claimde dat ze een prostituee was geweest op de Wallen in Amsterdam, en claimde dat het een wereld vol met seks, geweld, vernedering en uitbuiting was. Haar verhalen werden eerst geplaatst in twee kranten, Het Parool en het Algemeen Dagblad, en werd later als boek uitgegeven onder de naam 'Achter het raam op de Wallen'.Patricia Perquin werd kort daarna de adviseur van voormalig wethouder Lodewijk Asscher, en adviseerde hem daarbij om het aantal prostitutie ramen te verminderen, om zodoende mensenhandel en gedwongen prostitutie te verminderen. Ook huidig burgemeester Eberhard van der Laan was erg onder de indruk van haar boek, en claimde achteraf dat dit voor hem de reden was om door te gaan met project 1012 en het sluiten van de prostitutie ramen op de Wallen.
Het was pas toen de Volkskrant haar echte identiteit onthulde als Valerie Lempereur en niet Patricia Perquin, dat mensen wakker werden. Lempereur had geprobeerd om te voorkomen dat de Volkskrant haar identiteit zou onthullen (vraag me toch af waarom), maar faalde daarin, en het artikel bewees dat het verhaal een leugen bleek.
Lempereur had hiervoor namelijk als journalist voor enkele roddelbladen gewerkt (Story, Nieuwe Revu), een tijdje gewerkt voor misdaadverslaggever Peter R. de Vries die haar had ontslagen wegens fraude en misleiding in meerdere gevallen, en had zelfs een uitgeverij in Antwerpen ten tijde dat ze claimde op de Wallen werkzaam te zijn als prostituee (zoals ook Maggie McNeil heeft bericht op haar blog hier).
De grote vraag is natuurlijk, waar is Patricia Perquin nu? Hoe komt het dat sinds haar onthulling we nooit meer iets van haar hebben gehoord? Haar boek is gepubliceerd, ze heeft er flink wat centen mee verdiend, en nu opeens is ze verdwenen? Waarom? Maakt het haar nu opeens niet meer uit hoe het zit met al die gedwongen prostituees waarover ze schreef in haar boek? Schijnbaar was het geld en invloed belangrijker voor haar. Eerst vocht ze zo hard hiervoor, en waar is ze nu dan?
Er zijn meer van dit soort zaken, waarin mensen zich voor doen als ex-prostituees en vreselijke verhalen vertellen over gedwongen prostitutie, uitbuiting en geweld, die later onthuld worden als fraudeur. Toch blijven mensen in deze verhalen geloven, zoals Shari van den Hour (ChristenUnie) vandaag weer eens bewees op Twitter hier, terwijl op dit blog hier het al bewezen was dat ook dit verhaal gelogen is.
Het grappige is dat er nog nooit een persoon is geweest die claimde prostituee te zijn geweest met een positief verhaal over prostitutie. Alle mensen die tot nu toe onthult zijn als leugenaars, fraudeurs en fakers zijn altijd mensen geweest met slechte verhalen over prostitutie. En dan vraag je je wel af waarom? Hoe komt het dat alle leugenaars en fakers altijd mensen zijn die slechte verhalen vertellen over prostitutie? Hoe komt het dat er nooit leugenaars of fakers zijn met een positief verhaal over prostitutie? En eigenlijk is het antwoord heel simpel, deze mensen zijn alleen geïnteresseerd in geld (door de verkoop van boeken bijv.) of zijn principieel tegen prostitutie, en gebruiken een verzonnen verhaal als motivatie hiervoor.
Eigenlijk komt het heel simpel hier op neer. Het zijn altijd mensen met slechte verhalen over prostitutie die later zijn onthult als fakers en leugenaars, en nooit met positieve verhalen. Dat komt omdat positieve verhalen over prostitutie niet goed verkopen, en omdat niemand positieve verhalen wilt horen over prostitutie. En het komt ook omdat er veel mensen zijn die prostitutie graag negatief willen afschilderen, door verhalen te vertellen over gedwongen prostitutie, uitbuiting en geweld, en het die mensen helemaal niet uitmaakt of die verhalen kloppen of niet. Ze zijn er alleen op uit om prostitutie kapot te maken, koste wat het kost.
Het is dan ook wel interessant dat prostituees die met een positief verhaal komen over prostitutie, altijd uit worden gemaakt voor leugenaars en fakers, terwijl de geschiedenis ons heeft geleerd dat het altijd de mensen zijn met slechte verhalen over prostitutie die achteraf leugenaars en fakers bleken te zijn. Dus de volgende keer, als je denkt dat iemand een onzin verhaal vertelt over prostitutie, denk er dan eens over na of het een positief of negatief verhaal is over prostitutie. Want het zijn altijd de mensen met slechte verhalen over prostitutie die tot dusver onthult zijn als leugenaars, terwijl de mensen met positieve verhalen over prostitutie, zoals ikzelf, altijd achteraf echt blijken te zijn. Geloof dus niet in de leugens van mensen die je vertellen dat prostitutie slecht is, ze proberen je gewoon over te halen om het te verbieden, en dat helpt helemaal niemand, niet de prostituees, niet de slachtoffers en al helemaal niet de waarheid. Het enige wat deze mensen proberen, is het debat proberen te beïnvloeden met negatieve verhalen over prostitutie, in de hoop dat mensen negatief gaan denken over prostitutie en bol staat van de misdaad en daarmee jouw steun krijgen.
De discussie over prostitutie lijkt op veel manieren wel een beetje op de discussie over homoseksualiteit. Ook in dat debat proberen mensen continu andere mensen over te halen dat homoseksualiteit verkeerd is, en ook daar proberen ze met leugens mensen te overtuigen. We zien dit gebeuren in landen zoals Rusland, de V.S., maar ook in Frankrijk waar christelijke organisaties mensen proberen te beïnvloeden met horrorverhalen over Soa's, Aids en HIV, het gevaar van het huwelijk verliezen als betekenis van liefde voor man en vrouw etc. Deze verhalen zijn onzin!
Mensen die dit soort verhalen vertellen zijn vaak zelf mensen die tegen prostitutie zijn, en gebruiken leugens om het debat in hun voordeel te beïnvloeden. Laat prostitutie in Nederland dus alsjeblieft niet de homoseksualiteit in Rusland worden.
Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een reactie posten