Er is veel discussie over prostitutie. Online, in de media, politici, overal hebben mensen discussies over prostitutie. De debatten gaan meestal over wat het beste voor de prostituees is. Sommige beweren dat prostitutie illegaal maken de oplossing is, sommige beweren dat de klant van een prostituee strafbaar stellen de oplossing is (de vraag dus weghalen als het ware), en er is natuurlijk veel discussie over de vraag of prostituees nu wel of niet gedwongen worden.
Wat interessant is, is dat beide kanten dingen beweren, maar ze haast nooit met prostituees zelf praten. En waarom is dat? Hoe is het mogelijk dat in een discussie over een groep mensen, de groep mensen waarover de discussie gaat zelf niet aanwezig is? Is dat omdat ze bang zijn voor hun pooier, zoals zoveel mensen beweren, of ligt dat ergens anders aan?

Het antwoord op deze vraag is eigenlijk heel simpel. De meeste meiden die op de Wallen in Amsterdam werken zijn buitenlandse. De meeste komen uit Oost-Europa (Roemenië, Bulgarije en Hongarije), wat Aziatische, wat Latijns-Amerikaans en dan nog een paar Nederlandse meiden en de rest. En omdat zo'n groot deel van de prostituees niet uit Nederland vandaan komen, en daarom ook geen Nederlands spreken, weten ze simpelweg gewoon niet dat deze discussie überhaupt gaande is. En hoe kun je mee doen in een discussie als je niet eens weet dat die bestaat?
Ook de Gemeente Amsterdam heeft prostituees nooit benaderd met hun plannen of ideeën, of zelfs ook maar een reden waarom er ramen moesten sluiten. Het enige wat de prostituees weten, is dat van de één op de andere dag ramen gesloten zijn, en ze verbaasd achterblijven met de vraag waarom dit gebeurd is.

Ik geloof niet dat het 'per ongeluk' is dat de Gemeente Amsterdam de prostituees niet informeert over wat er gaande is op politiek gebied. Ik denk dat dit onderdeel is van hun geheime agenda, immers, hoe kun je dingen gaan beweren als die mensen waar je het over hebt terug kunnen praten en het geheel kunnen ontkennen, toch? En dat is nu precies wat er gaande is in Amsterdam.
Ze beweren dat de Wallen in Amsterdam vol zit met criminaliteit, zoals witwaspraktijken en mensenhandel, en dat ze van die 'foute' ondernemers af willen die criminogeen zijn. En het gevolg daarvan was dat ze ramen hebben gesloten met als excuus dat het was om 'mensenhandel en gedwongen prostitutie te bestrijden'.
De Gemeente heeft jarenlang beweerd dat 'meer dan de helft van de prostituees gedwongen worden'. Best een interessante bewering als je bedenkt dat ze er zelf nog nooit geen onderzoek naar hebben gedaan. In plaats daarvan leunde ze op de onderzoeken van de politie, die met slechts twee prostituees(!) hebben gesproken voor het onderzoek, die toevallig ook beide slachtoffer waren van mensenhandel (lees meer daarover hier).

Feit is natuurlijk, dat het onmogelijk is dat meer dan de helft van de prostituees gedwongen wordt. Daar klopt helemaal niets van, en dat weten ze ook, ze hebben alleen een excuus nodig om die ramen te sluiten voor iets anders. Maar natuurlijk werken dergelijke claims alleen als er niemand is die dit tegenspreekt (of in ieder geval erg weinig zijn). En daarom hebben ze besloten om de prostituees zelf hierover niet te informeren in hun eigen taal over deze beweringen, maar ze gewoon in het ongewisse te laten, totdat ze de ramen hebben kunnen sluiten die ze dicht willen hebben. En het heeft gewerkt, want bijna niemand protesteerde ertegen, en de paar die dat wel deden werden makkelijke het zwijgen opgelegd met of een laster campagne (ze zijn alleen bezig met hun eigen belang), of door ze simpelweg te negeren.

Sterker nog, de meeste meiden op de Wallen hebben nog steeds geen idee wat mensen voor beweringen over hen maken, en dat de Gemeente nog steeds plannen heeft om nog ramen te sluiten. Ik heb een paar keer geprobeerd om een paar van mijn collega's te overtuigen dat dit gaande was, maar ze keken me aan alsof ik compleet gek was geworden. Ze hadden er nog nooit van gehoord, laat staan dat ze er dus tegen zullen protesteren.
En als ik eerlijk ben, als ik mijn vriendje niet had gehad, zou ik in diezelfde situatie zitten, en zou ik het waarschijnlijk ook niet geloven als mensen die tegen me zouden vertellen. Dit is dan ook de reden waarom de meeste prostituees altijd zo verbaasd en vol ongeloof reageren, als ze erachter komen dat er ramen gesloten worden.

Een goed voorbeeld hiervan was recent in Utrecht, waar vorige jaar de Gemeente Utrecht een vergelijkbare tactiek gebruikte om alle ramen daar te sluiten, waardoor ineens alle 300 vrouwen daar zonder (veilige) werkplek kwamen te zitten. Hun actie om te voorkomen dat de ramen gesloten zouden worden kwam te laat, en veel prostituees werden boos en begrepen niet goed waarom de ramen ineens gesloten moesten worden.
Het is veel makkelijker om iets te bestrijden, als er niemand is die terug vecht. En dat is precies wat er nu aan de hand is in Amsterdam. De Gemeente informeert de prostituees opzettelijk niet over de beweringen die ze maken, en over de plannen die ze hebben, totdat het té laat is om er nog iets aan te doen.
Verder vertrouwen ze ook erg op het feit dat prostituees ook niet zo graag willen protesteren, aangezien ze dan hun identiteit moeten prijs geven, iets dat voor de meeste prostituees alles voor hun is.

En dat brengt ons op de tweede reden waarom prostituees niet praten. Prostitutie is nog steeds geen algemeen geaccepteerd beroep (ondanks het feit dat het wel het oudste beroep ter wereld is). En omdat het nog steeds geen algemeen geaccepteerd beroep is, verzwijgen de meeste meiden het voor hun familie en hun vrienden. En hierdoor, om te voorkomen dat hun familie en vrienden erachter komen, zijn prostituees erg gehecht aan het verborgen houden van hun identiteit.
Veel meiden zijn bang om met de media te praten, om de hele simpele reden dat ze bang zijn om ontmaskerd te worden tegenover familie en vrienden. Het is al eens eerder voorgekomen dat een prostituee bereid was om met de media te praten, waarbij de belofte was dat hun identiteit geheim zou blijven. Achteraf bleek ze echter volop en herkenbaar voor iedereen op de TV te verschijnen. Uit angst om herkend te worden zijn de meiden erg bang voor de camera's, en om niet te praten met mensen van de media, om hun identiteit te beschermen tegenover hun familie.

Daar komt nog eens bij dat het niet de eerste keer zou zijn dat het verhaal van een prostituee verdraait en verknipt wordt door de media om een heel ander verhaal te vertellen dan dat van de prostituee zelf. Door creatieve montage, kunnen mensen van de media het verhaal zo manipuleren, dat het verhaal compleet anders overkomt dan dat het is verteld. Bang dat hun verhalen door de tegenstanders van prostitutie misbruikt worden, blijven prostituees ver weg van journalisten en andere media, die ook veel hebben bij gedragen aan de massa hysterie rondom mensenhandel.

Gelukkig hebben we tegenwoordig dingen zoals internet en social media, waar meiden voor zichzelf kunnen spreken zonder dat ze hun identiteit hoeven prijs te geven. Maar natuurlijk brengt dit ook het probleem met zich mee dat je niet kunt verifiëren of iemand die beweert een prostituee te zijn, ook daadwerkelijk een prostituee is. Anti-prostitutie mensen gebruiken deze feiten om prostituees neer zetten als fakers (zoals je hier kunt lezen), en daarmee ook direct de interesse van prostituees om zich uit te spreken online te vernietigen. Immers, wat is het punt om een verhaal te vertellen, als toch niemand je verhaal gaat geloven? En dat de enige manier om te bewijzen dat je verhaal wel écht is, is door je identiteit op te geven, wat wel het laatste is wat een prostituee wilt doen.

Maar ook met mijn klanten voelt dit hetzelfde. Zo vaak krijg ik de vraag van een klant of dit beroep mijn eigen keuze was, of dat ik gedwongen werk voor een pooier. Ik antwoord altijd eerlijk dat ik dit uit eigen keuze doe. Maar zelfs dan geloven de mensen mij nog steeds niet. Ik vraag me dan ook altijd af wat het punt is om dit te vragen, als je het antwoord toch niet wilt geloven. Dit is ook exact de reden waarom ik zo lang heb gewacht om mij uit te spreken hierover online. Wat is het punt om te praten en te schrijven, als niemand je wilt geloven, en andere mensen die niet uit de prostitutie komen het altijd beter denken te weten?

Dit zijn de redenen waarom de meeste prostituees niet willen praten. Als ze praten, geloven mensen ze niet. En als er mensen zijn die je wel willen geloven, dan zijn er altijd weer mensen die beweren dat je een faker bent. Dus wat is dan het punt? Moeten wij onze identiteit prijs geven om mensen dingen te vertellen die ze achteraf vaak alsnog niet willen geloven? En waarom zouden wij praten met een overheid die niet naar ons wilt luisteren, die denkt alles beter te weten hoe wij moeten werken en moeten leven, en die met hun feiten bedenken?
Als mensen écht zo geïnteresseerd zijn om te horen wat we te zeggen hebben, kom dan maar naar ons toe. Als mensen écht naar ons willen luisteren, luister dan ook! We zijn niet moeilijk te vinden en we bijten niet (tenzij je ervoor betaalt natuurlijk). Het is makkelijker om ons te vinden, dan voor ons om jullie te vinden.
Maar als je wel bereid bent om naar een prostituee te luisteren, accepteer dan ook gewoon wat ze zegt, en ga niet denken dat je het zelf beter weet. Accepteer wat wij te zeggen hebben, de waarheid, niets meer en niets minder. Als je de waarheid niet wilt horen, kom dan ook niet naar ons toe om met ons te praten net zoals de overheid doet, maar ga dan niet beweren dat je voor ons doet, want dat doe dan je dus niet.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer