De laatste tijd heb ik veel geschreven over politiek, regelgeving en de anti-mensenhandel propaganda. Het is één van die dingen waar ik me verplicht over voel om over te schrijven en ook over wil schrijven, aangezien er zo veel in die discussie gebeurd waar ik de waarheid over kwijt wil. Maar tegelijkertijd wil ik ook dingen schrijven vanuit mijn perspectief als prostituee, gewoon over hoe deze branche in elkaar zit, en hoe het is om prostituee te zijn, om op die manier meer bewustwording te creëren over deze branche. Maar ik vind het moeilijk om dingen over mezelf te schrijven, aangezien dingen die voor mijn lezers misschien heel vreemd of interessant lijken, voor mij eigenlijk heel normaal zijn. Daarom vind ik het wel prettig als mensen soms laten weten waar ze graag meer over willen horen. Deze post is op aanvraag van één van mijn lezers die een vraag had. Zijn vraag was: 'Hoe ziet een gemiddelde dag voor jouw eruit?' Dus hier gaat ie:

Meestal sta ik op zo tussen 12 en 2 uur 's middags. Ik drink eerst wat koffie, want zonder koffie functioneer ik gewoon niet, terwijl ik wat TV kijk. Ik heb een sataliet waarmee ik de Roemeense televisie kan ontvangen, aangezien ze op de Nederlandse zenders veel te snel voor me praten om het te kunnen begrijpen. Daarna begin ik meestal het huis wat op te ruimen en schoon te maken, de gebruikelijke dingen, stofzuigen etc. Zo breng ik meestal mijn middagen door tot mij vriendje thuis komt van zijn werk.
Meestal gaan we nadat hij thuis is gekomen boodschappen doen, of in de zomer een terrasje pakken om wat te drinken. Soms is het gewoon alleen mij met mijn vriendje, maar we spreken ook regelmatig wel eens af met andere meiden van het werk om daar een kopje koffie of ijsthee te drinken. De meeste van mijn vriendinnen van werk zijn Roemeens of Bulgaarse, maar ook als we alleen maar met Roemeense meiden zijn, spreken we Engels zodat mijn vriendje het gesprek ook kan volgen.
Rond 6 of 7 uur zijn we dan meestal weer thuis en hebben we wat tijd voor elkaar, voordat mijn vriendje het eten begint klaar te maken. Dit is voor mij meestal het tijdstip dat ik met mij make-up voor werk begin. We eten meestal rond 8 uur, terwijl naar de Nederlandse TV kijken of soms een film, afhankelijk van waar we zin in hebben.

Rond 9 uur ga ik naar de raamexploitant toe om voor mijn kamer te betalen en de sleutel op te halen. Soms kom ik onderweg een collega tegen van het werk en stoppen we even om te praten. Ik ben meestal rond half tien op het kantoor van de raamexploitant om mijn sleutel op te halen. Op het kantoor moet ik iedere dag mijn paspoort laten zien, tezamen met mijn KVK registratie, werkvergunning etc. Meestal klets ik daar even bij met de mensen van het kantoor, en de meiden die er op dat moment zijn, voordat ik weer naar buiten ga om naar mijn werkplek toe te gaan.
Ook onderweg naar mijn werkplek stop ik soms even om met één van de andere meiden te praten. Daarna ga ik bij mijn werkplek naar binnen, en dan haal ik eerst mijn spullen uit de kast op mijn kamer. Dit zijn dingen zoals mijn kostuum, mijn werkschoenen, condooms, haar styling producten, parfums etc. Daarna ga ik meestal even op het bed zitten om eerst een sigaretje te doen, een beetje te ontspannen, soms komt één van mijn collega's naast mij naar binnen om even een praatje te maken.
Daarna begin ik me meestal om te kleden, en begin ik mijn haar te doen. Als ik klaar ben met het stylen van mijn haar, wat meestal zo rond 10 uur is, dan doe ik de gordijnen open om te beginnen met werken.

Iedere dag op werk is anders. Nadat ik de gordijnen open heb gedaan kijk ik meestal eerst even rond om te kijken wat voor mensen er buiten rond lopen. Soms krijg ik al direct een klant, soms duurt het land, een half uur, een uur, soms duurt het zelfs wel anderhalf uur voordat de eerste klant naar binnen komt. Als ik achter het raam sta rook ik meestal een sigaret, of ik drink iets, een flesje water of een blikje Red Bull.
Eigenlijk draait een groot deel van mijn werk om wachten, dus om niet verveeld te raken bel ik meestal één van mijn collega's op om met hen een beetje te kletsen. Veel mensen denken dat we aan de telefoon staan te praten met onze pooiers, maar dat is echt meer een mythe. Denk er maar eens over na, als jij de hele dag op je werk zou moeten staan, en een hele dag niets te doen hebt, zou jij dan niet met iemand willen kletsen om de tijd een beetje te doden? Nou, wij zijn daar niet anders in, dus bellen we met elkaar.
Het idee dat prostituees altijd aan de telefoon zitten met hun pooier is ook een beetje vreemd overigens, aangezien wanneer je aan de telefoon zit, de klanten meestal niet naar je toe komen, omdat ze denken dat je druk bezig bent aan de telefoon. Dus als je echt voor een pooier zou werken, zou hij niet willen dat hij de hele avond met jouw aan de telefoon zit, omdat je op die manier veel klanten laat lopen.
En soms bel ik ook wel eens met mijn vriendje als ik me verhaal, om gewoon met hem te praten. Niet omdat hij m'n pooier is of zo, of omdat hij me loopt te controleren hoeveel geld ik verdien, maar simpelweg omdat ik me verveel en met hem wil praten. En als één van mijn collega's naast me geen klanten heeft, ga ik ook wel eens naar hen toe, of komen ze naar mij toe om te praten, en dan staan we met z'n tweeën achter één raam.
Soms komen er dan ook wel eens mensen naar ons toe die een trio met ons willen doen, of twee mensen die allebei met één van ons naar binnen willen, en dan werken we op die manier.

Op het werk krijg ik veel mensen aan de deur. Soms zijn het mensen die ik niet naar binnen wil laten, omdat ik niet met dat soort mensen wil werken, om wat voor reden dan ook. Veel van die soort mensen zijn Marokkaanse jongens, die een slechte reputatie hebben om extreem agressief te zijn tegen prostituees, waar ik zelf een paar keer ervaring mee heb gehad. Het is niets tegen Marokkaanse mensen, maar veel te veel meiden hebben al slechte ervaringen met hen gehad, waaronder mijzelf, dus daarom laten veel meiden hun niet naar binnen. Natuurlijk zijn er ook wat andere groepen die een slechte reputatie hebben waarom meiden ze niet binnen laten, maar de Marokkaanse jongens zijn wel de beruchtste. Soms blijven ze voor je deur hangen, in de hoop dat je ze toch binnen laat, maar meestal na een tijdje gaan ze wel weg als ze zich realiseren dat je ze toch niet binnen gaat laten.
De mensen waarmee ik wel wil werken daar doe ik mijn deur voor open als ze naar met toe komen, en dan beginnen ze me dingen te vragen. Mensen vragen me hoeveel het kost, wat ik hiervoor doe, hoeveel tijd ze ervoor krijgen, waar ik vandaan kom. Soms lopen mensen gewoon weg daarna en ga ze naar het meisje naast me om dezelfde vragen te stellen, soms komt die persoon naar binnen bij me.
Vaak proberen mensen te onderhandelen voor een lagere prijs, maar dan vertel ik ze dat ik niet voor onder de 50 Euro werk, omdat dat de minimumprijs is. Soms accepteren ze dat, anderen niet en die zie ik dan ook de hele avond rondlopen in een poging om ergens te onderhandelen voor een lagere prijs. Vooral in het weekend zijn er veel mensen die proberen te onderhandelen voor een lagere prijs, omdat ze vaak al veel geld hebben uitgegeven in de bar en in de coffeeshop, en je hebt dan meer mensen rondlopen die de hele avond bij een meisje naar binnen proberen te komen voor onder de 50 Euro, omdat ze niet meer geld hebben.

Tussen 2 en 5 uur wordt het langzaam aan rustiger in de straat omdat mensen naar huis gaan. Langzaam zie je dan één voor één de dames die op de Wallen werken naar huis toe gaan. Soms komen ze even naar me toe om een praatje te maken over het werk, over hoe goed of slecht het werk ging, afhankelijk van hoe de avond is verlopen. Als het werk slecht is, dan zie je veel meiden al vroeg naar huis vertrekken, soms zelfs al rond 11 of 12 uur. Ik denk niet dat als je gedwongen zou worden door een pooier, dat hij die meiden zo vroeg naar huis zou laten gaan, en toch blijven de meeste meiden niet de hele avond staan als het werk slecht gaat.
Er is geen enkel meisje dat ik ken, dat nog nooit een keertje eerder naar huis is gegaan omdat het werk tegen zat. Dus als mensen me dan vragen hoe ik weet dat er zo weinig meiden gedwongen worden, vraag ik ze altijd waarom die meiden dan eerder naar huis gaan als het werk slecht gaat. Zouden ze niet door hun pooier gedwongen moeten worden om de hele avond door te werken?

Als ik erg moet ben of me slecht voel, ga ik ook eerder naar huid. Zo niet, dan probeer ik zoveel mogelijk te werken als ik kan, totdat het rustig begint te worden op straat, en ik geen geld meer kan verdienen met klanten. Dat hoeft niet te betekenen dat er geen mensen meer in de straten lopen, maar dat zijn dan meestal de mensen die niet eens de minimumprijs willen betalen van 50 Euro, of mensen die ik niet naar binnen wil nemen, en je ziet ook veel van dezelfde mensen die er iedere avond weer staan, die geen meid naar binnen wil laten, omdat iedereen weet dat die mensen problemen met zich mee brengen.
Dan doe ik het gordijn dicht, kleed ik me om, doe ik mijn spullen terug in de kast en laat ik mijn sleutel achter in een doos die de mensen van mijn kantoor later weer op komen pikken.

Als ik naar huis toe loop lopen er meestal wel wat mannen achter me aan die met me willen praten, dat doen ze bij alle meiden. Sommige Marokkanen achtervolgen je om je te beroven van het geld wat je die avond hebt verdient, omdat ze weten dat je veel geld verdiend, en dan wachten ze tot de meiden klaar zijn met werken om ze te beroven. Een paar maanden geleden bijvoorbeeld kwam er zo'n Marokkaan achter me aan en hij zei dat ik hem 120 Euro moest geven omdat hij geen geld had en 'het is toch weinig geld voor jouw'.
Gelukkig ben ik nog nooit beroofd, en weet ik hoe ik mezelf moet beschermen. Andere meiden zijn wat banger hiervoor, en daarom komt hun vriendje hen ophalen, wat andere mensen natuurlijk weer zien als een pooier die zijn hoer op komt halen, maar dat is niet het geval.
Als ik thuis kom rook ik een sigaretje, drink ik wat, daarna doe ik mijn make-up af en neem ik een douche, waarna ik in bed duik. En dat is zo'n beetje hoe iedere dag zich herhaald, iedere dag weer, totdat ik mijn vrije dag heb waarop ik niet hoef te werken.

Dus dat is zo'n beetje zoals een gemiddelde dag in mijn leven eruit ziet. Ik vind het niet erg schokkend of interessant, omdat het niet zoveel afwijkt van andere mensen met een andere baan. Ik denk dat veel mensen er een heel ander idee hebben bij mijn beroep, die veel spannender en interessanter is dan dat het in realiteit is. Vooral mensen die beweren dat 'veel meiden gedwongen worden' schijnen een compleet ander idee over dit werk te hebben dan hoe het in de realiteit gaat. Grappig genoeg zijn dat vaak de mensen die beweren dat mensen die prostitutie steunen dit beroep 'romantiseren', en dat het in realiteit heel anders en 'vreselijk' is.
Ja, de waarheid is dat dit werk vaak heel anders is dan hoe die mensen beweren dat het is, en zij zijn degene die verhalen vertellen die heel erg ver van de realiteit liggen.
Dit is natuurlijk maar hoe mijn gemiddelde dag eruit ziet. Andere meiden hebben hier wellicht een andere blik op, alhoewel ik betwijfel dat ze met hele andere verhalen over het werk zelf zullen komen. Voor de meiden die gedwongen of uitgebuit worden ligt het natuurlijk even anders, maar ik moet nog steeds de eerste meid tegenkomen die gedwongen of uitgebuit wordt.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer