Ik heb al een tijdje niets meer geschreven. De reden? Ik wordt er moe van. Ik wordt moe van die politici die met sekswerkers praten maar niet echt luisteren. Ik ben moe van de interviews met studenten, die geen enkel resultaat opleveren. Ik wordt er moe van om constant eraan herinnerd te worden dat de gemeente ons weg wilt hebben, en tegelijkertijd beweerd ons 'te helpen'.
De bewering die mensen continu maken is dat ze ons helpen, maar in werkelijkheid duwen ze ons alleen maar verder in de stront. Ze luisteren niet echt, ze praten alleen maar met je zodat ze kunnen zeggen dat ze met prostituees praten. Maar in werkelijkheid luisteren ze niet. Als ze écht zouden luisteren naar ons, dan zou de gemeente per direct hebben besloten om te stoppen met het opkopen van alle ramen. Maar dat doen ze niet. Sterker nog, ze gaan gewoon door!

Ja, ze gaan 'minder' ramen sluiten. Woehoe mensen! Dit lost echt alles op! Want minder ramen sluiten is compleet iets anders dan euh... ramen sluiten? Wacht, niet echt natuurlijk!
Ja, ze gaan minder ramen sluiten. In plaats van 83 ramen, heeft de gemeente besloten 'nog maar' 37 ramen te sluiten. Ja, daarmee worden 46 ramen gered. Alsof je korting krijgt op hoeveel werkplekken ze van je af willen pakken. Maar dat betekent niet dat die vrouwen in die 37 ramen werken hun werkplek niet meer kwijt raken! Sterker nog, die 37 ramen die ze willen sluiten zijn de drukst bezette ramen op de Wallen, namelijk het Sint Annenkwartier. Sterker nog, als je de recente recensies telt van klanten op hookers.nl kom je uit op 135 vrouwen die in deze 37 ramen werken, inclusief mijzelf! En veel meiden die ik ken hebben niet eens een recensie, wat betekent dat het om meer vrouwen gaat dan de 135 die een recensie hebben op hookers.nl.

Dus ja, het zijn 'slechts' 37 ramen. Maar die 37 ramen geven wel een werkplek aan minimaal 135 prostituees in het drukst bezette gedeelte van de Wallen. Deze 135 vrouwen komen straks bovenop de geschatte 375 vrouwen die reeds hun kamers verloren hebben op de Wallen, wat het totaal brengt op zo'n 500 vrouwen. De bordeel eigenaren krijgen tenminste nog een dikke smak geld voor hun panden. Maar wat krijgen wij? Niets! We raken onze (enige) legale werkplekken kwijt, zonder enige vorm van compensatie. We krijgen geen geld. We krijgen geen nieuwe werkplekken. We kunnen nergens anders werken, omdat in het hele land legale werkplekken gesloten worden voor prostitutie. Sterker nog, tussen 2006 en 2014 zijn in totaal 40% van alle legale prostitutie bedrijven gesloten. Tussen 2000 en nu, zijn er 729 prostitutieramen alleen al gesloten! Dat is meer dan 1/3 van alle ramen in Nederland! En dan zijn ze verbaasd dat illegale prostitutie een groeiend probleem is?!

Hier is een overzicht van alle ramen die we hadden in 2000, in vergelijking met nu, en hoeveel er dus gesloten zijn in Nederland:
Vandaag schonk een artikel in de Guardian wat aandacht aan het 'gentricatie project' wat we hier in Amsterdam hebben, waarin ik ook vernoemd wordt. En alhoewel het een goed artikel is, kun je zien hoe weinig mensen verstand hebben over echte mensenhandel en wat er werkelijk gaande is. De zet van de gemeente om te proberen om de raamexploitanten neer te zetten als criminelen heeft blijkbaar goed gewerkt.
In het artikel wordt er bijvoorbeeld gesproken over de komst van Oost-Europese raamexploitanten in de jaren '90. Ik snapte er even niets van, omdat er helemaal geen Oost-Europese raamexploitanten zijn, en er ook nooit zijn geweest. Het duurde even voordat ik me besefte dat het artikel hiermee pooiers bedoelde, maar raamexploitanten zijn geen pooiers.

Het is een testament van de hersenspoelmethode van de gemeente Amsterdam om dit gebied te gentrificeren. Mensen weten niet meer het verschil tussen een legale ondernemer en een crimineel. Raamexploitanten die raambordelen runnen in Amsterdam zijn namelijk legale ondernemers, vrijwel allen Nederlandse mensen. Geen enkele raamexploitant is van Oost-Europese komaf. Maar de hersenspoelmethode van de gemeente Amsterdam heeft zo goed zijn werk gedaan, dat mensen niet eens meer het verschil snappen tussen een raamexploitant en een mensenhandelaar. Dus het doel van de gemeente, om raamexploitanten neer te zetten als criminelen die mensenhandel toe zouden staan en zelfs zouden helpen hierbij, heeft goed gewerkt. Het heeft zelfs zo goed gewerkt, dat iedereen nu lijkt te geloven dat de raamexploitanten de pooiers zijn, en dat ze daarom de ramen dicht moeten doen. Maar dat is dus niet waar.

Echter het succes van deze leugen werkte zo goed, dat andere steden hem geadopteerd hebben. Alkmaar sloot 60 ramen met als reden mensenhandel. Utrecht sloot meer dan 160 ramen met als excuus mensenhandel. En recent sloot Groningen 50 ramen, één derde van alle ramen daar, met wederom als excuus mensenhandel. Ondertussen zijn ook in Amsterdam vorige week weer 11 ramen gesloten. De dames die daad werkten kende ik persoonlijk, aangezien de meeste van hen tegenover mij werkte. Deze vrouwen hebben nu geen baan meer, geen werkplek, geen inkomen, helemaal niets meer. Dat zal die dames vast geholpen hebben hoor! En dan hebben we nog eens 37 ramen te gaan, nog eens 135 vrouwen die hun werkplek op deze manier kwijt raken, inclusief mijzelf.

Ondertussen vestigen steeds meer bedrijfjes die niets te zoeken hebben op de Wallen zich in de buurt. Een jaren 80 stijl video game aracade hal zit nu waar ooit Sexyland zat. De kinderen zullen zich vast thuis voelen tussen al die prostituees daar! Een 'Hangover Information Center' is enige tijd geleden geopend een paar ramen naast die van mij. Nauwelijks gaan daar mensen naar binnen, aangezien niemand die tent serieus neemt. En nu gaan ze een lunchroom openen waar vorig jaar 6 ramen gesloten werden. Alsof Amsterdam daar nog niet genoeg van had!

Een kaart van de Wallen anno 2016. De rode ramen zijn ramen die gesloten gaan worden. De ramen met een kruis erdoor zijn gesloten na Augustus 2012, daarvoor sloten al 66 ramen in de jaren daarvoor.

In één van de smalste steegjes in de buurt, waar vroeger alleen prostitutie zat, is een klein winkeltje geopend tussen alle prostitutieramen. Ik heb geen idee wat voor winkeltje het is, maar er gaan nauwelijks mensen naar binnen, aangezien niemand dat steegje in durft, immers is het een prostitutie steegje. De eigenaren van deze zaken klagen dan ook in de kranten dat ze toch wel minder klanten krijgen dan ze gedacht hadden en hen beloofd was. Goh, hoe zou dat toch komen? Zal vast en zeker niets te maken hebben met het feit dat ze compleet niet in deze buurt thuis horen, toch?
En terwijl de winkeleigenaren klagen over hun klandizie, gebeurt hetzelfde bij ons. Steeds minder klanten komen naar het Sint Annenkwartier op de Wallen. De felle lampen van de andere winkels om ons heen jagen hen weg. Alle meiden klagen erover dat het werk momenteel tegenvalt en steeds minder lijkt te worden, en voor mij was dit dan ook de reden om na 3 jaar mijn raam daar te verlaten.

Het drukste deel van de Wallen voor de prostituees verliest dus snel klandizie, terwijl de nieuwe ondernemer in de buurt die onze klanten wegjagen, ook klagen over weinig klandizie. Kortom, niemand is er blij mee, en het werkt simpelweg niet.
Ach, nou ja, het zal nu tenminste snel voorbij zijn, aangezien die hele buurt toch straks alleen maar uit dit soort kleine prulwinkeltjes zal bestaan waar niemand naar binnen gaat. Immers, de steegjes zijn zo krap en donker, dat het niet echt prettig aanvoelt om er doorheen te lopen. Dus niet echt een leuke plek om te winkelen, maar perfect voor de klanten van prostituees die juist ongezien bij een dame naar binnen willen.

Straks zijn er dus 135 vrouwen zonder werkplek, met dank aan de gemeente. Zij hebben dan geen werkplek meer, maar ze krijgen ook geen andere werkplek aangeboden, of enige andere vorm van compensatie voor het verlies van hun werkplek en inkomen. Ze zetten ons gewoon op straat. Dat terwijl die kleine prulwinkeltjes subsidies ontvangen van de gemeente, waar ze zonder nooit lang zouden kunnen bestaan, omdat het gewoon niet de buurt is voor dit soort prulwinkeltjes. Maar het ligt niet alleen aan de buurt zelf voor deze winkeltjes. Kijk maar eens naar de kleine boetiekjes, de 'designer' shops en de andere rotzooi die ze er openen. Het is geen wonder dat ze weinig klandizie hebben als je zulke rotzooi probeert te verkopen als 'fashion'.
Wat ik niet begrijp, is waarom de gemeente deze bedrijven blijft subsidiëren die duidelijk niet op de juiste plek in dit gebied zitten, en zonder de subsidie nooit lang zouden kunnen bestaan, simpelweg omdat die prul niet verkoopt. Immers, als je naar een 'high class establishment' toe wilt, zoals de gemeente voor ogen heeft met dit gebied, bestaat er al de PC Hoofdstraat, daar heb je de Wallen niet voor nodig!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Eém van de oud bordelen die nu geboden wordt aan sekswerkers om zelf te runnen

Vandaag was er groot nieuws over raamprostitutie in Amsterdam. Project Eigen Raam, die sekswerkers de kans biedt om hun eigen corporatie te vormen en daarmee hun eigen bordeel te runnen, heeft groen licht gekregen. Volgens de artikelen in de media was er voldoende draagvlak onder sekswerkers om hiermee te starten.

In februari van dit jaar kondigde de gemeente Amsterdam aan dat zij onderzoek zouden gaan doen naar de haalbaarheid om sekswerkers hun eigen bordeel te laten runnen. Ze hadden 18 ramen ter beschikking voor de sekswerkers die hun eigen corporatie wilde vormen. En dus begon de gemeente met een haalbaarheidsonderzoek, om te zien of sekswerkers geïnteresseerd waren om hun eigen bordeel te runnen.

Tegenover de media werd dit project verkocht als 'een manier voor prostituees om zonder pooier te hoeven werken', waarmee geïmpliceerd werd dat we nu dat wel zouden doen. Het was een manier voor de gemeente om aan de ene kant het sluitingsbeleid van ramen te rechtvaardigen, terwijl men aan de andere hand nu plots ramen wilde gaan openen. De media, kritiekloos als altijd, nam het zo over, en verkocht het aan het publiek als 'pooier vrije werkplek' voor prostituees.

Onzin natuurlijk. De meeste sekswerkers die achter de ramen werken hebben helemaal geen pooier. Ze impliceren dit alleen maar om de huidige bordeelhouders in een slecht daglicht te stellen, omdat ze immers nog altijd hen willen sluiten. Anders wordt het namelijk praktisch onmogelijk om een beleid te verdedigen die enerzijds ramen sluiten, en anderzijds ramen opent.

Want in reality is er net zo veel kans op pooiers bij dit Project Eigen Raam, als bij andere raambordelen. Wie een bordeel runt is compleet irrelevant voor het zijn van slachtoffer. De bordeelhouders zijn niet de pooiers, noch werken te met hen samen. Dus de kans dat er slachtoffers in dit nieuwe bordeel komen te werken, is net zo groot als bij de bestaande raambordelen.

Maar vandaag kondigde de gemeente aan dat er voldoende draagvlak onder sekswerkers zou zijn om dit project door te zetten. Best een interessante conclusie als je het haalbaarheidsonderzoek hebt gelezen, waarin staat dat er 45 tot 50 sekswerkers interesse moeten hebben voor een sluitende exploitatie (pagina 9). Dus rijst de vraag, hebben ze dan 45 tot 50 sekswerkers gevonden die interesse hebben in dit project? Nou... nee!

In het rapport kun je namelijk lezen dat men in Maart een informatiebijeenkomst heeft georganiseerd voor sekswerkers om hen te informeren over dit project (pagina 6). 24 Sekswerkers kwamen opdagen, waaronder ikzelf, van de 600 sekswerkers die er op de Wallen werken. Dus je zou kunnen zeggen dat er onmiddellijk al weinig interesse voor was, als maar 4% op komt dagen. Niet zo vreemd, aangezien de meeste sekswerkers aangeven tevreden te zijn met hun huidige werkplek, omstandigheden en bordeelhouder. Kortom, er is helemaal geen behoefte om daarin te wijzigen.
Iets anders waardoor sekswerkers geen interesse hebben in dit project, is het feit dat ze deze verantwoordelijkheid niet willen hebben. Het is de hele reden waarom sekswerkers zo tevreden zijn met de huidige situatie. De bordeelhouders doen al het zware (papier)werk, en wij hoeven alleen te werken en belasting te betalen. De meeste van ons hebben dus helemaal geen trek in meer papierwerk, regels etc. alleen maar om te kunnen werken.

Er waren echter wel een paar sekswerkers die wel interesse toonde. Hoeveel? Nou, zoals we op kunnen lezen in het rapport, 15 sekswerkers toonde interesse tijdens gesprekken die plaats vonden in April en Mei (pagina 6). Niet helemaal de 45 tot 50 sekswerkers die men nodig achtte om dit project succesvol te maken. En in Juni melde de burgemeester zelfs nog dat hij nog onvoldoende sekswerkers had gevonden voor dit project.
Dus wat is er sindsdien veranderd? Nou, helemaal niets eigenlijk. Er zijn niet meer sekswerkers gevonden sindsdien. Wat betekent dat er nog steeds maar 15 sekswerkers zijn die interesse hebben getoond. Nog lang niet in de buurt dus van de 45 tot 50 sekswerkers die ze nodig hebben volgens hun eigen criteria. Toch meld de media nu dat er 'voldoende draagvlak is' van sekswerkers voor dit project.

Wellicht is dit dan ook wel de reden waarom er plots niet meer 18, maar nog maar 15 ramen beschikbaar zijn voor dit project. Immers waren er in februari nog 18 ramen beschikbaar. Maar nu zijn dat er ineens 3 ramen minder geworden. En toevallig zijn er nu net zoveel ramen beschikbaar, als dat er sekswerkers waren die interesse hebben getoond. Het zou mij niets verbazen als die andere 3 ramen zijn afgevallen, doordat men simpelweg niet meer sekswerkers konden vinden om mee te doen met dit project. Maar, tuurlijk, blijft het maar aan het publiek verkopen alsof er voldoende support zou zijn vanuit de sekswerkers voor dit project!

Het rapport zegt dat wellicht sekswerkers nog geen interesse hebben getoond, omdat ze in afwachting zijn (pagina 7). Bijvoorbeeld om te weten wat de huurprijzen zullen worden. Maar ik denk dat het veel simpeler ligt. Er zijn gewoon niet veel sekswerkers die interesse hebben om een eigen bordeel te runnen. We willen gewoon werken zoals we dat nu doen. We hebben een bordeelhouder die al het papierwerk doet, al het juridische werk etc., en wij hoeven ons alleen maar druk te maken over op tijd de belasting te betalen. We willen er niet meer werk en verantwoordelijkheid bij dan dat we nu hebben.

Wij hebben er nooit om gevraagd om een eigen bordeel te kunnen runnen. Dit is, wederom, het plan van een politicus geweest die 'denkt' te weten wat wij nodig hebben. Maar ze luisteren nooit naar ons. We vroegen namelijk helemaal niet om een eigen bordeel te kunnen runnen. We hebben alleen gevraagd of ze willen stoppen met het sluiten van bordelen, om ons de werkplekken terug te geven die momenteel leeg staan. Daar hebben we om gevraagd toen we protesteerde tegen Project 1012. We vroegen helemaal niet of we alsjeblieft ons eigen bordeel mochten starten zodat we pooiervrij zouden zijn. Meeste van ons zijn pooiervrij, en we hebben geen bordeel nodig om dat te bewijzen!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Vanaf 12 oktober behandeld de Tweede Kamer de nieuwe prostitutie wet, de zogenaamde WRP (Wet Regulering Prostitutie). Volgens het ministerie van Justitie noodzakelijk, omdat er op dit moment teveel verschillen zitten in regelgeving tussen verschillende gemeentes, waardoor sekswerkers zich makkelijk kunnen verplaatsen van de ene naar de andere stad.

Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de intake interview die sekswerkers moeten doen in Amsterdam. Deze intake heeft als doel heeft de 'zelfredzaamheid' van een sekswerker te beoordelen, met andere woorden: om te kijken of er niet stiekem een pooier achter zit. Eén van de dingen die zo'n intake moet beoordelen of een sekswerker zelfredzaam genoeg is, is of ze voldoen aan de taaleis. Sekswerkers moeten op z'n minst Nederlands, Engels, Spaans of Duits kunnen spreken. Althans, dat was tot recent, want nu blijkbaar mag alleen nog maar Nederlands en Engels volgens het Europese Hof.

Als het Nederlands of Engels niet voldoende is, krijgt de sekswerker een negatief werkadvies. Niet voor de sekswerker zelf echter, maar voor de bordeelhouder, wat betekent dat zij de sekswerker in kwestie niet mogen laten werken en als zij dat wel doen dat zij hun vergunning daarmee kwijtraken, en daarmee dus hun hele bordeel moeten sluiten. Dit resulteert erin dat geen enkele bordeelhouder meer deze sekswerker wilt hebben, waardoor de sekswerker zonder werkplek komt te zitten.

Dus wat er vervolgens gebeurd, is dat deze reeds kwetsbare sekswerker of de illegaliteit in stapt met alle gevolgen van dien, of naar een andere stad toe gaat waar de regels minder streng zijn en ze zonder problemen kan werken. Kortom, het probleem wordt niet verholpen, het probleem verplaatst zich alleen maar. En dat is iets wat deze wet wilt aanpakken. Uniforme regels in heel Nederland, zodat sekswerkers die niet aan de regels voldoen zich niet gaan verplaatsen.

Maar de regels om de prostitutie branche verder te reguleren gaan wel heel erg ver. Zo wordt het bijvoorbeeld strafbaar voor sekswerkers om te werken zonder vergunning. Dit gaat dus gelden voor allee sekswerkers, inclusief sekswerkers die vanuit huis werken. Geen vergunning betekent dan een boete, of nog erger: gevangenis.
Inderdaad, Nederland wilt dus sekswerkers de gevangenis in gaan gooien omdat ze geen vergunning hebben, wat best grappig is, aangezien gemeentes haast nooit vergunning uitgeven voor prostitutie, omdat niemand prostitutie in zijn of haar buurt/stad wilt hebben. Het grootste probleem voor sekswerkers in Nederland is momenteel al het gebrek aan legale werkplekken dankzij het continu sluiten van legale werkplekken (inmiddels is al 40% gesloten in Nederland), terwijl het anderzijds onmogelijk is om een vergunning te krijgen. Maar nu willen ze dus sekswerkers de bak in gooien omdat ze geen vergunning hebben, die ze onmogelijk kunnen krijgen.

Nog vreemder is het feit dat ook webcamgirls en webcamboys ook een vergunning zouden moeten hebben. Inderdaad! Mensen doen over de gehele wereld webcam werk zonder problemen, maar in Nederland willen ze nu dat je hier een vergunning voor hebt. Waarom? Simpelweg omdat het sekswerkers zijn, niet omdat het op enige wijze zichtbaar of op te merken valt aan de buitenkant. Immers, iedereen kan webcam performer zijn zonder dat je het weet. Maar nu willen ze dus dat ook zij een vergunning hiervoor hebben. Geen vergunning betekent ook voor hen een gevangenisstraf.

En als je nu denkt dat deze nieuwe wet het wellicht wel makkelijker zal maken om zo'n verplichte vergunning te krijgen, aangezien ze je anders in de bak gooien. Nou, vergeet het maar! Sterker nog, ze maken het gemeentes zelfs makkelijker om te vergunningen te weigeren!!! Het is bijna alsof deze wet meer illegale prostitutie beoogt, in plaats van meer legale prostitutie die controleerbaar is.

En alsof dat nog niet genoeg is, staat deze nieuwe wet het ook toe dat de politie ten alle tijden het huis van een sekswerker zonder toestemming kan betreden. Inderdaad! Nederland staat het de politie toe om sekswerkers nog meer lastig te vallen dan ze al deden. Hadden ze voorheen gewoon nog toestemming nodig om je woning te betreden, zoals dat bij iedereen geldt. Dat wordt dus met deze wet opgeheven, waardoor huisvredebreuk bij een sekswerker gewoon legaal wordt. Inderdaad, deze wet staat discriminatie van sekswerkers toe door huisvredebreuk bij sekswerkers toe te staan, een unicum in de geschiedenis!

Dat deze wet niet alleen puur gekkenwerk is, die de privacy rechten van sekswerkers schendt door het huisvredebreuk legaal te maken, en sekswerkers criminaliseert als ze geen vergunning hebben die niet tot nauwelijks verkrijgbaar is. Nog veel erger is dat deze wet sekswerkers juist meer criminaliseert, en hen minder rechten geeft, en dit gaat juist in tegen de recente oproep van Amnesty om sekswerk te decriminaliseren en sekswerkers meer rechten te geven in plaats van minder rechten!
Nederland gaat steeds meer richting het criminaliseren van sekswerk, het schenden van hun privacy rechten, en verwijderd zichzelf steeds meer van Amnesty's voorstel om sekswerk te decriminaliseren en hun rechten te beschermen. Dit land is knettergek aan het worden!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Enige tijd terug maakte de minister van Justititie een bedrag van 3 millioen euro per jaar vrij voor uitstapprogramma's voor prostituees. Het idee is natuurlijk om prostituees te helpen die willen uitstappen. De vraag is natuurlijk, willen prostituees dat wel? En zo ja, wat voor hulp hebben ze dan nodig? Of is het uitstapprogramma gewoon weer een manier om prostitutie te ontmoedigen?

Laten we eens met wat feiten beginnen. Tussen 2011 en 2013 hebben in totaal 1750 prostituees deelgenomen aan zo'n programma. Dit komt neer op 583 prostituees per jaar. Dit is dus slechts een heel klein deel van alle prostituees (naar schatting 20.000) in Nederland, en het lijkt er dus niet echt op alsof er veel interesse is voor dit programma.
Waarom neemt slechts zo'n klein deel van de prostituees deel aan zo'n programma? Nou, wellicht omdat ze helemaal niet willen stoppen. Of wellicht omdat sommige wel willen stoppen, maar daarbij geen hulp nodig hebben. Of wellicht omdat veel prostituees niet denken dat dit programma veel hulp biedt.

Het huidige uitstapprogramma heeft een succesratio van 57%, wat betekent dat 57% van de prostituees die deelnemen aan dit programma daadwerkelijk ook stopt met prostitutie. Dit betekent dus dat 43% van de prostituees met het programma stops voordat ze de prostitutie uit zijn gestapt. Dit betekent ook dat slechts 332 prostituees per jaar daadwerkelijk stopt in de prostitutie door dit programma.
Je zou je kunnen afvragen waarom zo'n relatief grote groep van ruim 40% afhaakt en liever in de prostitutie blijft werken, in plaats van het programma afmaakt en een ander beroep gaat doen.

Wat ze ook niet bijhouden is hoeveel er weer terug de prostitutie in gaan, nadat ze gestopt zijn. Want ik ken persoonlijk meiden die weer de prostitutie in zijn gegaan nadat ze met zo'n programma gestopt waren, en dat gebeurd vaker dan men denkt. En de meest voorkomende reden daarvoor, is dat dit beroep simpelweg te goed betaalt om er mee te stoppen. Een voorbeeldje. Ik ken een meid die enige tijd geleden mee deed aan zo'n uitstapprogramma, en uiteindelijk in een restaurant belandde. Na ongeveer een jaar in dit restaurant te hebben gewerkt, besloot ze weer terug de prostitutie in te gaan. Haar reden? Het betaalde gewoon veel beter dan werken in een restaurant.

Meiden die dit beroep zijn gaan doen, doen dit meestal voor maar één simpele reden: geld. Er is geen ander beroep ter wereld die zo weinig vaardigheden, scholing en kennis of ervaring vereist, en tegelijkertijd zo veel geld verdiend. De meeste meiden doen dit werk gewoon voor een paar jaar met idee om daarna ermee te stoppen, naar huis toe te gaan, hun eigen bedrijf te beginnen met het geld wat ze hier hebben verdiend en een eigen huis en een auto te kopen, en een mooi leven te hebben. Dat is het doel wat de meeste meiden voor zich hebben, en ze zullen ook niet stoppen voordat ze dat doel bereikt hebben.

Wat echter in realiteit gebeurd, is dat dingen vaak niet zo lopen als je gepland hebt, en dat het langer duurt dan je verwacht had om het geld voor jouw droom bij elkaar te krijgen. Veel meiden bijvoorbeeld denken dat je altijd goed geld kunt verdienen. Maar zo werkt het simpelweg niet. Je kunt niet altijd gouden bergen verdienen, er zijn goede en slechte periode's. Dus je kunt niet altijd geld sparen. Soms moet je zelfs geld dat je hebt gespaard weer gebruiken om dingen af te kunnen betalen omdat het niet zo goed loopt.

Een ander ding is dat veel meiden verslaafd raken aan shoppen. Helemaal meiden uit landen zoals Roemenië, Bulgarije en Hongarije, die nooit het geld hadden voor dure tassen, schoenen of kleding. Nu ze ineens al dat geld hebben, is het niet uitgeven aan mooie dure spullen best een uitdaging voor ze. Het idee is dat als je toch dit beroep doet, je er op z'n minst goed uit moet zien, wat is immers anders het punt om dit beroep te doen?
En dus even veel meiden duizenden euro's uit aan schoenen, kleding, zonnebrillen, tassen en wat nog meer, simpelweg omdat ze het geld er voor hebben. Dus al snel slaat dit om in een verslaving, waardoor ze stoppen met sparen, en het meeste geld besteed wordt aan dure spullen die ze niet echt nodig hebben.

Ik ken veel meiden die er bij lopen in de laatste mode van Louis Vuitton en Burberry en alle andere dure merken die je maar kunt bedenken. Ze spenderen maandelijks duizenden euro's om er goed uit te zien, maar ze werken hier soms al decennia. Ik weet bijna wel zeker dat toen ze hier kwamen om dit beroep te doen, dat ze niet het idee hadden om dit beroep 10 jaar of langer te gaan doen, maar op tenminste wel er bij te kunnen lopen volgens de nieuwste mode. Toch is dat er wat er met hen gebeurd. Het geld corrumpeert hen, stelt hun doelen uit, net zoals dat bijna met mij ooit gebeurde.

En dit is één van de hoofdredenen waarom zo'n uitstapprogramma niet werkt. Want het uitstapprogramma biedt hen namelijk niet wat ze zoeken: veel geld. Het is de reden dat velen voortijdig stoppen met zo'n programma. En het is de reden dat velen die wel de prostitutie hebben verlaten, later weer terug keren, simpelweg omdat ze met dit werk veel meer geld kunnen verdienen, en daarmee hun dure levensstijl kan betalen. Dus tenzij een uitstapprogramma je een baan kunt bieden met een salaris in de buurt van wat we verdienen in de prostitutie, zal het nooit een succes worden.

De beste manier om prostituees de prostitutie te laten verlaten, is door hen hun doel helpen te bereiken. Dus niet om ze uit dit beroep te laten stappen, maar door ze te helpen het geld bijeen te laten sparen dat ze willen. Een ander beroep helpt wellicht een paar meiden, maar de meeste niet. Aangezien ze uiteindelijke, tenzij ze er hun doel mee hebben bereikt, altijd terug zullen gaan naar dit werk.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Vandaag melde de media dat bordeelhouders moeten kunnen communiceren met sekswerkers om hun veiligheid te kunnen garanderen. Het was een beslissing van het Europese Hof, dat sekswerkers die een raam huren bij een bordeel op z'n minst Nederlands of Engels moeten kunnen spreken.

Persoonlijk ken ik geen meiden die geen Engels spreken. Dus voor mij, en alle meiden die ik ken, speelt dit niet echt. Ik weet echter wel dat er een groep Zuid-Amerikaanse vrouwen is rond de Oude Kerk, en dat zij met de bordeelhouders perfect Spaans spreken. Ik weet ook dat de bordeelhouder die deze zaak is begonnen tegen de gemeente, Jan Harmsen, met veel van de meiden Duits sprak, omdat veel meiden uit Oost-Europa nu eenmaal beter Duits dan Engels spreken.

De media presenteert het echter alsof de bordeelhouder helemaal niet met ze kon communiceren, wat ik sterk betwijfel, aangezien het dan onmogelijk is om een intake interview te doen, wat tegenwoordig verplicht is. Maar daarnaast, hoe kun je nu een kamer verhuren zonder te communiceren, hoe kun je bijvoorbeeld uitleggen hoe ze een raam kunnen huren, hoeveel het kost, wat de regels zijn etc. Dus de enige verklaring is dat hij wel met ze kon communiceren, alleen niet in het Engels of Nederlands, maar dus gewoon in het Duits, wat betekent dat dit deel niet vermeld is in de berichtgeving om de bordeelhouder neer te zetten als de 'bad guy'. Ik denk dan ook dat het niet de media zelf was die hiermee kwam, maar dat dit bericht van de burgemeester komt, die bewust bordeelhouders zwart wilt maken, om ramen te kunnen sluiten.

Eigenlijk komt deze beslissing van het Europese Hof neer op een inperking van de toegestane talen naar alleen nog maar Nederlands en Engels, en dus niet meer Spaans en Duits daarnaast zoals voorheen wel was toegestaan. Kortom, het komt neer op een inperking van de markt voor de bordeelhouders aan wie zij hun kamers kunnen verhuren, nu ze alleen nog maar aan meiden mogen verhuren die Nederlands of Engels spreken, en niet meer aan Spaans of Duits sprekende meiden zoals voorheen.
Het voelt ook een beetje alsof er wederom een uitzondering wordt gemaakt voor sekswerkers, aangezien de kans op uitbuiting in andere branches net zo hoog is, maar daar wordt niemand verplicht alleen Nederlands of Engels te kunnen spreken.

Zelf ben ik van mening dat sekswerkers hier gewoon op z'n minst Engels moeten kunnen spreken. Immers komen veel van onze klanten van over de hele wereld, dus als je geen Engels kunt spreken hier, wordt het haast onmogelijk om te werken. Het zou tevens veel ruzies tussen klanten en sekswerkers voorkomen, die ontstaan door communicatieproblemen. Daarnaast denk ik dat de aanklacht dat dames geen Engels zouden kunnen spreken zwaar overdreven zijn, tuurlijk zullen ze wel wat Engels kunnen, ze zullen alleen meer Duits met de bordeelhouder spreken omdat ze dat beter ligt. Maar zoals ik al zei, ik ken überhaupt geen meiden die geen Engels kunnen spreken. Met sommige bordeelhouders is het allang een regel dat Engels verplicht is.

Concluderend zijn de artikelen uit de media over deze zaak erg éénzijdig en bovendien incorrect. Maar ik ben niet verbaasd, aangezien dit een zaak was tegen de gemeente, die nog steeds proberen onze ramen te sluiten. En met het recente besluit van de burgemeester om voor een tweede termijn te gaan, betwijfel ik of hij zijn belofte gaat houden om minder ramen te sluiten. Immers beloofde hij ons ook een brief te sturen, die we nog steeds niet hebben ontvangen.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Enkele dagen geleden kwam Maria Ruigrok van de VVD in Amsterdam met een interessant idee. Een ondernemerspas voor prostituees. Het idee erachter is dat sekswerkers niet met iedere bordeelhouder iedere keer opnieuw een intake interview hoeft te doen, maar dat dit op één plek gedaan kan worden. Kortom, het scheelt om iedere keer opnieuw een intake gesprek te hoeven doen. In plaats van per bordeelhouder een intake te doen, gebeurd dit op één plek eenmalig, en dan krijg je een pasje die aantoont dat je de intake al hebt gedaan.

Volgens Maria Ruigrok maakt dit sekswerkers minder afhankelijk van de bordeelhouders. Maar hier gaat ze de mist in. Ze gaat er vanuit, zoals zo veel mensen, dat de bordeelhouders een probleem voor ons zijn. Maar feit is dat dit voor de meeste sekswerkers niet het geval is. Sterker nog, 84% van de prostituees op de Wallen is positief over de bordeelhouders, zo toonde een recent onderzoek op de Wallen aan. De meest gehoorde klacht over bordeelhouders zijn de regels, maar veelal zijn het niet de bordeelhouders maar is het de gemeente die deze nieuwe regels bedenkt. Dus eigenlijk is dit meer een klacht over de gemeente, maar de meeste meiden weten simpelweg niet dat de gemeente deze regels bedenkt en niet de bordeelhouders.

Maar het ontgaat mij ook hoe deze ondernemers pas mij minder afhankelijk maakt van de bordeelhouders. Maria Ruigrok lijkt het idee te hebben dat wij moeilijk zouden kunnen wisselen van bordeel, maar niets is minder waar. Sterker nog, heel veel meiden wisselen van bordeelhouder. Niet omdat ze zo graag willen wisselen iedere keer, maar omdat de gemeente zo veel ramen heeft gesloten, waardoor er een schaarste in werkplekken is ontstaan, met als gevolg dat veel meiden van de ene naar de andere bordeelhouder moeten zwerven om een werkplek te hebben.

Dus deze 'ondernemers pas' geeft ons niet meer vrijheid om te kiezen waar wij willen werken. Dat is ook niet het probleem momenteel, dus wordt er hier ook geen probleem 'opgelost'. Het probleem is echter, dat veel meiden steeds moeten wisselen van werkplek, omdat er niet voldoende werkplekken zijn als gevolg van de sluitingen. Dat is ook het probleem dat wij aangekaart hebben tijdens de demonstratie van 9 april, waar wij een oplossing voor vragen. En om te kunnen kiezen tussen werkplekken, moet er wel een keuze zijn, en laat dat nu juist hetgeen zijn wat de gemeente zelf heeft gereduceerd.

Maar waar ik mij het meeste zorgen over maak, is wie deze informatie krijgt van al deze intake interviews. Op dit moment zijn dat de bordeelhouders, en wij vertrouwen hen daarmee. Immers zien wij onze bordeelhouders dagelijks, en zoals ik al eerder aangaf, hebben de meeste een goede relatie met hun bordeelhouder. Wij vertrouwen hun dus deze informatie toe, meer dan een gemeente die nog steeds bezig is met onze werkplekken te sluiten.
En hier ligt ook het grootste probleem. Als het enige voordeel van deze ondernemers pas is, dat je niet steeds opnieuw een intake hoeft te doen, dan zullen niet veel meiden deze pas gaan aanvragen. Waarom? Omdat het de meeste meiden gewoon niets uitmaakt hoe vaak zij een intake moeten doen. Ze hebben immers al zo veel intake gesprekken gedaan, dat ze er inmiddels wel aan gewend zijn, en ze hebben er ook geen problemen mee dat de bordeelhouder deze informatie krijgt. Waar ze echter wel bang voor zijn, is als deze informatie in de verkeerde handen valt, zoals een gemeente die ons al jarenlang aan het tegenwerken is. Ik denk dat veel meiden, net als ik, bang zijn dat de informatie uit deze intake gesprekken tegen ons gebruikt gaan worden door de gemeente, om meer bordelen te sluiten. En dat willen we niet, dus zullen de meeste het ook niet doen.

Een andere gedachte die Maria Ruigrok uitte, was dat het zou aantonen dat wij dit werk vrijwillig zouden doen. Dat vind ik vreemd. In geen enkele andere branche hoeft een ZZP'er aan te tonen dat hij of zij het beroep vrijwillig doet. dus waarom wij wel? Alleen maar omdat veel mensen liegen over de omvang van gedwongen prostitutie? Het meest recente cijfer wat ik ontving uit betrouwbare bron over het aantal vermoedelijke slachtoffers van mensenhandel op de Wallen, was dat het vorig jaar om 7 gevallen ging. En dat op een plek waar zo'n 600 tot 700 prostituees werken! Dat is dus 1%! Dus waarom moet ik steeds bewijzen dat ik niet gedwongen wordt, als slechts 1% wellicht een slachtoffer zou zijn? Alleen omdat een groepje religieuze fanatici en radicaal feministen andere dingen beweren, om hun ongenoegen te kunnen uiten over prostitutie? En trouwens, dit gebeurd al! Ik doe al 2 keer per jaar zo'n intake, dus er wordt al 2 keer per jaar aangetoond dat ik vrijwillig werk. Daar veranderd zo'n pas helemaal niets aan.

Het enige voordeel voor ons, is dat we niet met iedere nieuwe bordeelhouder een intake hoeven te doen. Maar als dat het enige voordeel is, dan zal 80% van de meiden het niet doen, aangezien zij geen enkel probleem ervaren met het doen van zo'n intake met de bordeelhouder. Maar volgens de logica van Maria Ruigrok zou dit dan weer niet aantonen dat wij het vrijwillig doen, wat dus impliceert dat wij onvrijwillig werken omdat we niet zo'n pasje hebben aangevraagd. Ik weet het niet hoor, maar bij mij wordt al 2 keer per jaar aangetoond dat ik vrijwillig werk. Ik zie niet in waarom een ander die zo'n intake doet, hier iets aan veranderd?

Maar er zijn ook een paar positieve punten te noemen van dit idee. Het is niet een slecht idee, het bevat zowel goede als slechte punten. En het positieve aan dit systeem, is dat het de verantwoordelijkheid weg haalt bij de bordeelhouders. Op dit moment dragen zij alle verantwoordelijkheid, en als na zo'n intake blijkt dat iemand toch gedwongen werd, kunnen zij hun vergunning kwijt raken. Hen dus ontlasten van deze verantwoordelijkheid, haalt ook de mogelijkheid weg van de gemeente om op basis hiervan hun vergunning in te trekken, wat goed is voor de bordeelhouders. Immers willen de bordeelhouders deze verantwoordelijkheid niet, omdat hun vergunning dan afhangt van één intake gesprek, en zij voelen zich niet bekwaam om mensenhandel goed te herkennen. Immers zijn geen psychologen of politie agenten, maar simpelweg verhuurders.

Dat is dus een positief punt, aangezien de gemeente de afgelopen jaren vooral op zoek is geweest naar redenen om bordelen te sluiten. Het intake gesprek was het ultieme wapen van de gemeente daarin. Als de bordeelhouder dan toch een raam zou verhuren bijvoorbeeld aan iemand die gedwongen werd, omdat zij door de intake kwam, dan was de bordeelhouder verantwoordelijk omdat hij de intake had gedaan, en dan kon hij zijn vergunning verliezen. Door dit weg te halen bij de bordeelhouders, neem je eigenlijk het excuus van de gemeente weg om hen te sluiten, en daar ben ik blij mee.

Wat ik echter niet begrijp, is hoe dit mij onafhankelijker zou maken? Immers kan ik nu ook gewoon kiezen bij welke exploitant ik kan werken, zo'n pasje veranderd daar niets aan, behalve dat ik dan niet opnieuw een intake hoef te doen. Maar aangezien we allemaal al vele van dit soort intakes hebben gedaan, is dat niet echt meer een struikelpunt bij de meiden. Ook het argument van privacy naar de bordeelhouders toe ik een beetje doom. Immers weten ze dat alles van ons al omdat we iedere keer onze papieren moeten laten zien. En wij vertrouwen de bordeelhouders meer dan de gemeente. Dus hoe maakt dit mij onafhankelijker? Waar is het voordeel voor ons? De meiden zullen zich zeker niet comfortabeler voelen als deze intake wordt gedaan door een gemeente die we voor geen cent vertrouwen, terwijl de exploitanten die dit nu doen als erg positief worden ervaren door de meiden.

Maar Maria Ruigrok wil eerst een pilot hiermee gaan doen, en ik vind het best wel eens interessant om te zien hoe dat dat uitpakken, en om eens te kijken of we er ook voordelen voor sekswerkers aan kunnen verbinden. Wat ik echter niet begrijp, is waarom ze dit wil testen bij het gemeentebordeel. Het gemeentebordeel is een ander plan van de gemeente, om sekswerkers hun eigen bordeel te laten runnen. Kortom, de sekswerkers zijn dan tevens de bordeelhouder. Maar als sekswerkers zelf de bordeelhouder zijn, waarom hebben ze dan zo'n ondernemers pas nodig? Immers, zij zijn dan zelf de bordeelhouder, dus degene die anders de intake zou doen bij het bordeel is... nou, zij zelf! Dus waarom zouden ze elders een intake gaan doen, met een gemeente die ze niet vertrouwen, als ze het zelf zouden kunnen doen?

Als ik één advies kan meegeven aan Maria Ruigrok, dan zou het zijn om dit niet te testen bij het gemeentebordeel, maar in een normaal bordeel. Immers, het gemeentebordeel is al een proef op zich, dus hij hebben hun handen al vol aan het uitzoeken van dingen. Nog een proefballonnetje daar aan toevoegen zou teveel kunnen worden. En bovenal, wat in dat gemeentebordeel wellicht werkt, hoeft niet te werken bij de reguliere bordelen. En was het hele punt van die ondernemers pas niet dat sekswerkers sterker staan tegenover de bordeelhouder?

Als je dus een pilot wilt uitvoeren, moet je dus juist niet dat bordeel kiezen, maar gewoon een pilot opzetten waar iedereen gebruik van kan maken, los van welk bordeel ze zijn. Als er weinig dames op komen dagen, zegt dit wellicht iets over het wantrouwen van sekswerkers richting de gemeente. En wellicht zegt het dan ook iets over het gebrek aan voordelen van zo'n pas. Eén intake meer of minder? Who cares! En trouwens, hoe kan ik nu meer keuze vrijheid hebben om bij het bordeel te werken waar ik wil, als de gemeente zelf die keuze vrijheid heeft ingeperkt door 33% van de bordelen te sluiten? Wat voor keuze heb je, als de gemeente zelf die keuze met 33% heeft ingeperkt?

Maria Ruigrok gelooft ook dat zo'n pas wellicht ons voordelen gunt als het gaat om het openen van een zakelijke rekening, een hypotheek of een ongevallen verzekering. Maar ten eerst vind ik het een belachelijk idee dat we een pasje nodig hebben om dit te bereiken, simpelweg omdat financiële instellingen ons discrimineren. Waarom moeten wij allerlei extra moeite doen als zij degene zijn die ons discrimineren? Maar nog belangrijker is de reden waarom ze ons weigeren, want dat is omdat wij uit de seksindustrie komen. Een pasje die aantoont dat je sekswerker bent helpt dan dus niet, sterker nog, het bevestigd juist dat je sekswerker bent. En zij willen ons juist niet hebben, omdat wij uit de seksindustrie komen, een industrie waar veel andere branches niet mee te maken willen hebben, helemaal de banken! Immers, laten we vooral niet vergeten dat het de Nederlandse Bank zelf was die één van haar werknemers ontsloeg omdat zij bij kluste als sekswerker.

Dit pasje gaat niet werken, tenzij er meer voordelen voor sekswerkers aan verbonden zijn. Het argumenten dat het sekswerkers onafhankelijker maakt van de bordeelhouders is ook geen goede. Immers, we kunnen nog steeds niet zonder hen aangezien zij de bordelen runnen, dus zitten we nog steeds aan hen vast. Ook het argument dat van onze privacy is niet erg sterk. Immers hebben de bordeelhouders reeds onze privacy informatie van alle vorige intakes, dat kan niet meer ongedaan gemaakt worden. En waarom zouden wij deze informatie toevertrouwen aan een gemeente die ons jarenlang heeft tegen gewerkt, terwijl die nu in handen is van bordeelhouders waar veel meiden een goede relatie mee hebben? Dus waar zit het voordeel voor ons?
Trouwens, waarom moet ik bewijzen dat ik een ondernemer ben met zo'n pas, als ik al ingeschreven sta bij de KvK, die trouwens ook al een soort van intake interview doet met sekswerkers, zoals ik gisteren ben achter gekomen?

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Vandaag was er op de radio een stukje over prostitutie in Nederland. Eén van de deelnemers in dat debat was Warner ten Kate, de officier van justitie mensenhandel. Interessant is dat Ten Kate eerder al sprak tijdens de TV documentaire van Jojanneke, en daar beweerde dat 70% van de prostituees in Nederland gedwongen worden.

Ik heb hier al veel aandacht aan besteed in meerdere posts. En uiteindelijke leidde dat tot een publiek debat over deze cijfers. Laurens Buijs van de Universiteit van Amsterdam schreef hierover een artikel in het NRC. Als antwoord daarop schreef Warner ten Kate zelf een artikel in het NRC een week later, waarin hij de bewering van 70% in de schoenen van Jojanneke probeerde te schuiven, door te zeggen dat het haar beweringen zouden zijn. Blijkbaar voelde Warner ten Kate zich niet meer zo zeker over zijn eigen percentages, en besloot hij de schuld op Jojanneke af te schuiven.

Best interessant, aangezien het toch echt duidelijk de woorden van Ten Kate zelf waren, en niet die van Jojanneke. Jojanneke gebruikte die uitspraak van Ten Kate daarna slechts in interviews om haar eigen conclusies te onderbouwen. Maar Warner ten Kate deed deze bewering al eerder in een ander interview voor een onderzoek van de Rijksuniversiteit van Groningen. Dat onderzoek ging over de vraag hoe het strafbaar stellen van een klant van een gedwongen prostituee zou uitpakken. Warner beweerde in het interview voor dit onderzoek ook al dat 70% van de prostituees in Nederland gedwongen zou worden. Daar beweerde hij dat zijn bronnen de Sneep en de Koolvis zaak waren. (pagina 102).

Maar vandaag in het interview voor de radio viel de Koolvis zaak als bron blijkbaar af, want nu beweerde Ten Kate ineens dat het cijfer kwam uit de Sneep zaak (25:25). Zo vreemd was het niet om de Koolvis zaak niet meer als bron op te geven. Immers draaide de Koolvis zaak over prostituees die in andere landen gedwongen werden tot prostitutie, en niet in Nederland. Nederland fungeerde in deze zaak slechts als toegangspoort tot Europa voor de mensenhandelaren, maar die vrouwen werden hier niet te werk gesteld. Dus het zou verbazingwekkend zijn geweest als deze zaak ons iets zou kunnen zeggen over de situatie in de Nederlandse prostitutie, aangezien het helemaal niet om prostitutie in Nederland ging.

Maar tijdens het interview voor de radio werd Warner ten Kate deze keer specifiek gevraagd over die 70% en waar dit vandaan kwam, en of hij dit vandaag nog zou herhalen. Nu beweerde hij dat die 70% afkomstig zou zijn van een onderzoek gedaan door de Erasmus Universiteit tijden de Sneep zaak. Het grappig is alleen dat de Erasmus Universiteit nooit een dergelijk onderzoek heeft gedaan. Compleet niet zelfs! Sterker nog, het Sneep rapport zelf (wat nu Schone Schijn heet), noemt niet eens de Erasmus Universiteit in het 141 pagina tellende rapport. Nog interessanter is het feit dat het Sneep zaak ook niet zegt dat 70% gedwongen zou worden, maar beweerd dat 50 tot 85% gedwongen zou worden (pagina 76), en dit 8 pagina's later spontaan ophoogt naar 50 tot 90% zonder enige reden.

Hoe kan het dat iemand die zo publiekelijk keihard staat te liegen nog steeds werkzaam kan zijn als Officier van Justitie, is voor mij onbegrijpelijk. Een Officier van Justitie moet zonder enige blaam zijn, iemand die je kunt vertrouwen, niet iemand die aantoonbaar staat te liegen bij meerdere gelegenheden. Hoe komt het dat deze man nog steeds in functie is, als hij aantoonbaar staat te liegen? Hoe kan dit mogelijk zijn? Waarom staat deze man zijn functie niet ter discussie?

Maar wellicht nog interessanter is het feit dat Warner zelf steeds oproept om te 'stoppen met praten over de cijfers'. Dat is best grappig, aangezien dit hele debat begon omdat hij als Officier van Justitie en de politie steeds dit soort onzin getallen komen. Maar als men hier op wijst, dan mag de discussie ineens niet meer over de cijfers gaan? Waarom noem je ze dan? Wij hebben nooit cijfers aangehaald, wij proberen alleen aan te tonen dat ze staan te liegen over die cijfers, en dat proberen we te doen met daadwerkelijk onderzoek die hen constant in het ongelijk stelt. Maar dan willen ze het plots niet meer over de cijfers hebben? Waarom? Omdat de cijfers je niet aanstaan? Omdat die cijfers aantonen dat je keihard staat te liegen?

Maar wat ik helemaal niet begrijp is: Waarom Warner zelf cijfers staat te verzinnen, terwijl hij gewoon gebruik kan maken van de reeds bestaande (doch onbetrouwbare) cijfers die zijn claims zouden onderbouwen? Waarom kiest hij er niet gewoon voor die 50 tot 90% uit het Sneep rapport aan te houden? Waarom denkt hij dat hij er mee weg kan komen door zijn eigen cijfers te verzinnen? En waarom zelf cijfers gaan verzinnen, wat makkelijker aan te tonen valt dat je staat te liegen, dan een debat te beginnen over daadwerkelijke cijfers zodat andere die moeten ontkrachten? Is dat omdat hij bang is dat hij ontmaskert zal worden door mensen met kennis van zaken? Denkt hij dat als hij een getal noemt wat niet bestaat, dat niemand erachter zal komen omdat niemand de bron kan vinden?

Wij hebben nooit een debat over cijfers gewild. Het waren echter mensen zoals Warner ten Kate, Gert-Jan Segers, Renate van der Zee, Jojanneke van den Berge en consorten die al jaren geleden met die cijfers begonnen. Eerst was het 50 tot 90%, totdat dat blijkbaar zijn betrouwbaarheid begon te verliezen, omdat bekend werd dat die cijfers zo onbetrouwbaar als wat zijn. En nu die magische 70% die verzonnen is door Warner ten Kate, die in geen enkel onderzoek naar voren komt. Dacht je nou echt dat wij er niet achter zouden komen, Warner, als je zelf cijfers ging verzinnen? Dacht je echt dat we zo dom zouden zijn?

Ik wil helemaal geen debat over cijfers. We hebben het immers over mensen, en die mensen zijn geen nummertje, en horen ook niet zo behandeld te worden. Het is een schande dat de anti-prostitutie lobby steeds naar onjuiste grijpt als argumenten om hun leugens te ondersteunen. Slachtoffers van mensenhandel worden niet geholpen met dit soort onzin discussies over cijfers. Maar omdat jullie dit continu ter sprake brengen, dwing je ons steeds die cijfers te ontkrachten, wat een hele discussie tot gevolg heeft over die cijfers, terwijl het om de slachtoffers zou moeten gaan.

Waarom vond je het nodig om te liegen Warner? Ik snap het gewoon niet! Je had gewoon bestaande cijfers kunnen gebruiken, dan had je ze niet hoeven verzinnen, en hadden wij je niet kunnen ontmaskeren. Maar wat ik echt niet snap, is hoe het komt dat Warner ten Kate nog steeds in functie is als Officier van Justitie, als de leugens zo duidelijk zijn, en zijn positie ten opzichte van prostitutie zo overduidelijk tegen is. Je leugens zijn nu bekend meneer Ten Kate. Mijn vraag is nu, hoe lang houdt u het nog vol als Officier van Justitie nu dat uw leugens bekend zijn?

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer