Hoe Amsterdam stiekem ramen sluit op de Wallen (en hoopt dat jij het niet door hebt)

Een paar jaar geleden zagen we het einde van Project 1012, het gentrificatie project van de Amsterdamse Wallen, die als doel had om ramen en coffeeshops in het gebied te sluiten. Het frame wat gebruikt werd door de gemeente is dat het sluiten van ramen en coffeeshops zou helpen in het bestrijden van criminaliteit, maar had in werkelijkheid hier niets mee te maken. Ook een rapport van de Amsterdamse Rekenkamer kwam tot de conclusie dat criminaliteit helemaal niet minder is geworden, maar dat de positie van de sekswerkers wel sterk achteruit is gegaan door een enorme afname in het aantal legale werkplekken, waardoor veel sekswerkers de illegaliteit in werden gedwongen.

Maar voor de mensen die nu denken dat dit nu achter de rug is, en dat sekswerkers profijt zouden hebben van het nieuwe gemeentebestuur, die zitten er helemaal naast. Want de gemeente zet nog steeds dit project voort, lang nadat het officieel al beëindigd had moeten zijn. Want vanaf 1 januari tot en met de zomer zullen er in totaal nog eens 37 ramen moeten sluiten als onder van Project 1012. De gemeente houdt deze sluitingen angstvallig stil, in de hoop geen negatieve aandacht hierop te vestigen, omdat de gemeente hard probeert om een sekswerk vriendelijk en inclusief beeld van zichzelf neer te zetten. Maar dit is een pure afleiding van het feit dat de gemeente nog steeds ramen gaat sluiten als onderdeel van Project 1012, en van plan is nog meer ramen te gaan sluiten als onderdeel van een project om de zogenaamde 'drukte' op de Wallen te bestrijden.

Ondertussen zullen de sekswerkers die hun ramen kwijt zullen raken door Project 1012 wederom geen enkele compensatie ontvangen of alternatieven aangeboden krijgen. De gemeente dwingt de sekswerkers hiermee (wederom) de illegaliteit in, waar er bewezen veel meer kans op misstanden zoals geweld tegen sekswerkers en mensenhandel is. Je kunt daarom zonder probleem stellen dat het sluiten de ramen zal leiden tot meer gedwongen prostitutie, mensenhandel en geweld tegen sekswerkers, en de gemeente is daar zelf direct verantwoordelijk voor.

De gemeente hoopt natuurlijk dat het sluiten van de ramen vanaf 1 januari geruisloos zal gebeuren zonder ophef, om het imago van de stad niet te schaden. Ik hoop dat die ophef wel zal ontstaan, omdat de gemeente in het afgelopen decennia niets is veranderd, en nog altijd uit is op het verwoesten van de levens van sekswerkers, louter om te kunnen profiteren van vastgoedhandelaren en projectontwikkelaars die een flinke duit willen betalen voor deze lege raambordelen, die gevestigd zitten in duur historisch vastgoed. Kortom, de gemeente verkoopt letterlijk vrouwen in ruil voor financieel gewin uit vastgoed.