Hoe raambordelen op de Wallen gerund worden
In de afgelopen maanden heb ik behoorlijk wat kritiek gegeven op twee projecten die pogen om een nieuw bordeel te beginnen, namelijk My Red Light van de gemeente Amsterdam en de plannen van Non Nobis voor een 'humaan bordeel'. De reden voor die kritiek komt van het feit hoe deze plannen in de media gepresenteerd worden ten opzichte van de bestaande bordelen. In beide gevallen wordt er beweerd in de media dat deze anders zullen zijn dan bestaande bordelen: meer humaan, zonder pooiers, sekswerkers zouden minder afhankelijk en zelfstandiger worden. Het feit dat het zo in de media gepresenteerd wordt komt van het feit dat mensen gewoon erg weinig kennis hebben over wat een bordeel precies is, hoe ze werken en wat ze doen, waardoor ze vaak verward worden met pooiers en mensenhandelaren, en vaak gezien worden als de 'bad guys'. Dus leek het mij verstandig een artikel te schrijven over hoe bordelen werken, om te laten zien dat dit beeld compleet onterecht is, en dat de plannen van deze nieuwe bordelen niet zo anders zijn als dat beweerd wordt.

In dit artikel richt ik me even puur op de raambordelen in Amsterdam, aangezien alle type bordelen behandelen nog veel meer werk zou zijn, maar hou dus in het achterhoofd dat veel van deze dingen dus voor vrijwel alle bordelen gelden, maar niet alles. Een raambordeel is eigenlijk niets meer dan een bedrijf wat werkruimte aanbied aan prostituees. Zie het als een salon waar bijvoorbeeld kappers of nagel stylisten huur betalen om te werken, of een verhuurder van winkelpanden. Sommige mensen vergelijken het ook wel met een hotel, aangezien de ramen net als in hotels voor korte tijd verhuurd worden. Maar feitelijk is een raambordeel niets meer dan een bordeel die kamers verhuurt. Op de Wallen zijn er 19 verschillende raamexploitanten, die in totaal 278 peeskamers verhuren, die vaak ramen worden genoemd.

Bestemmingsplan
Je mag niet zomaar overal een bordeel openen. Om een bordeel te mogen openen, moet het pand waar je dat vanuit wilt doen een prostitutie bestemming hebben in het bestemmingsplan van de gemeente. Slechts een beperkt aantal panden in Amsterdam hebben een prostitutie bestemming, gebaseerd op het aantal bordelen dat er jaren geleden waren. Maar sindsdien zijn er geen panden bij gekomen met de bestemming prostitutie, maar louter panden die hun bestemming voor prostitutie hebben verloren als gevolg van Project 1012 om bordelen op de Wallen te sluiten. Als een bestemmingsplan voor een pand veranderd wordt van prostitutie naar iets anders, dan mag de raamexploitant nog door gaan met zijn activiteiten, totdat het pand van eigenaar wisselt, waarnaar het dus nooit meer gebruikt mag worden voor prostitutie, tenzij het bestemmingsplan dus wordt aangepast door de gemeente.

Als onderdeel van Project 1012 in Amsterdam, het gentrificatie project dat aan het grote publiek verkocht werd als het bestrijden van criminaliteit maar in werkelijkheid niets meer behelst dan een duur vastgoedproject, hebben veel bordelen op de Wallen hun bestemming als prostitutie verloren. Dit betekent dus dat als de eigenaar zijn pand verkoopt of het pand wordt onteigend, dat het dus geen bordeel meer mag worden. Er zijn geen andere panden aangewezen met een nieuwe prostitutie bestemming, waardoor exploitanten zich dus ook niet kunnen verplaatsen. Kortom, ze zijn puur bezig geweest met het reduceren van het aantal legale werkplekken waar prostitutie was toegestaan, niet met prostitutie verplaatsen of elders een alternatief te bieden, waardoor ze de prostituees de illegaliteit in gedwongen hebben.

Vergunning
Als je wel een pand hebt met als bestemming prostitutie, dan heb je nog steeds een gemeentelijke vergunning nodig als exploitant als prostitutie bedrijf. Zo'n vergunning krijgen is moeilijk en niet goedkoop. Alleen al voor de aanvraag van zo'n vergunning ben je al zo'n €1700 kwijt, en dan heb je geen enkele garantie dat je hem ook krijgt, het is alleen voor de aanvraag. De gemeente is degene die de vergunning verstrekt na een uitvoerig onderzoek over de integriteit van de exploitant middels een Bibob procedure. Deze procedure gaat iemands complete verleden na op zoek naar een eventueel crimineel verleden, criminele banden of een ander duistere achtergrond, om zeker te zijn dat de exploitant integer is en zijn bedrijf niet gaat misbruiken voor criminele activiteiten.

De onzin verhalen die sommige mensen dan ook hebben verspreid, zoals Lodewijk Asscher maar ook zeer recent nog burgemeester Eberhard van der Laan, dat er foute bordeelhouders zouden zijn met criminele banden is dus gewoon pure onzin. Immers, als die verhalen ook maar enigszins waar zouden zijn, dan zou dat direct een reden zijn om de vergunning als gemeente in te kunnen trekken. Het feit dat men dus continu raamexploitanten voor criminelen of pooiers uitmaken is dus compleet onterecht, aangezien de gemeente zelf hier strict op toeziet! De schoonmaak op de Wallen was dan ook helemaal geen crime fighters project, want als dat het geval was geweest hadden ze simpelweg de vergunning in kunnen trekken, en dan hadden de gemeente miljoenen euro's kunnen besparen door de eigenaren er niet uit te hoeven kopen.

Gemeenten in Nederland geven echter haast nooit nieuwe vergunningen uit voor prostitutie, waardoor het ook haast onmogelijk wordt om een nieuw legaal prostitutie bedrijf te beginnen, terwijl tegelijkertijd in vele steden waaronder Amsterdam dus, wel het aantal vergunde prostitutie bedrijven flink wordt verminderd, waardoor er een enorm tekort aan legale werkplekken voor prostitutie is ontstaan. Sinds het opheffen van het bordeelverbod in 2000 in Nederland zijn er nog nooit zoveel bordelen gesloten, maar liefst 46% van alle legale bordelen zijn sinds het opheffen van het bordeelverbod gesloten. En dit heeft tot gevolg gehad dat veel prostituees de illegaliteit in zijn gegaan, want zij willen wel legaal werken, maar de kosten van een vergunning en het feit dat men haast nooit een vergunning krijgt maakt het vrijwel onmogelijk voor hen.

Naast de Bibob procedure moeten exploitanten tevens een compleet bedrijfsplan opstellen voor hun bordeel, die goedgekeurd moet worden door de gemeente middels hun eigen lokale regelgeving (de APV). Tevens moeten ze aan alle richtlijnen voldoen van de GGD middels een GGD rapport. Daarnaast moeten ze zich uiteraard ook inschrijven bij de KvK als legaal bedrijf, belasting betalen en als er misstanden plaats vinden in hun bordeel, is dat voor de gemeente direct een reden om de vergunning in te trekken.

Een prostituee onder de 21 is in Amsterdam per direct een reden om de vergunning van de exploitant in te trekken. Niet de lokale regelgeving naleven zoals vastgelegd in de APV voor prostitutie is direct een reden voor een penalty, en deze penalties kunnen ook weer leiden tot het intrekken van de vergunning. Deze penalties kunnen over belachelijke dingen gaan, zoals het niet vervangen van een leeg zeeppompje, zoals ook daadwerkelijk gebeurd is. Als een bordeelhouder weet dat een prostituee slachtoffer is van mensenhandel, en dit niet meldt bij de politie, dan kunnen ze hun vergunning kwijt raken. Echter, als ze het wel melden kunnen ze ook hun vergunning kwijt raken, aangezien ze dan een slachtoffer hebben laten werken in één van hun kamers. Er is dus eigenlijk geen manier waarop exploitanten het wel goed kunnen doen, ze zijn altijd fout bezig. Of ze nu dus wel het slachtoffer hulp bieden en de politie inlichten of niet, in beide gevallen kunnen ze hun vergunning kwijtraken, een paradox gecreëerd door de gemeente die er vooral op uit zijn om bordelen te sluiten.

Een raam verhuren
Raamexploitanten mogen alleen hun kamers verhuren aan mensen die staan ingeschreven bij de KvK als prostituee of onder persoonlijke dienstverlening, die beschikken over een geldig Europees paspoort en minimaal 21 jaar of ouder zijn. Alles wordt gecontroleerd door de exploitanten, aangezien niet aan deze regels voldoen hun de vergunning kan kosten. De KvK registratie van prostituees worden dagelijks online via de website van de KvK gecontroleerd om te kijken of de inschrijving nog steeds actief is. Paspoorten worden middels een scanner gecontroleerd op authenticiteit. De inschrijving bij een Nederlandse gemeente (GBA registratie) wordt iedere dag gecontroleerd. De onzin verhalen dat er dus minderjarigen of illegalen zouden werken op de Wallen zijn dus 100% gelogen.

Voordat een exploitant je een kamer verhuurt is hij verplicht van de gemeente om eerst een intake interview met de prostituee af te nemen. Het intake gesprek is bedoeld om inzicht te krijgen of de prostituee in kwestie zelfredzaam genoeg is om dit werk te kunnen doen, wat dus gewoon betekent dat ze willen weten of je voor jezelf werkt of voor een pooier. De vragen die gesteld worden overtreden de Nederlandse privacy wetgeving, maar exploitanten hebben geen keus, aangezien het een verplichting is van de gemeente. Vragen kunnen over van alles en nog wat gaan, van waarom je dit beroep wilt gaan doen, tot wanneer je voor het laatst op vakantie bent geweest, tot hoe je hier terecht bent gekomen, of je een vriendje hebt, en zelfs vragen over je seksleven.

Een intake gesprek hoef je gelukkig alleen de eerste te doen als de prostituee bij een exploitant komt, en hoeft dus niet iedere dag te gebeuren, in tegenstelling tot het controleren van alle papieren van de prostituee. Ieder vermoeden dat een dame wellicht slachtoffer is moet direct gemeld worden, en exploitanten zullen deze meiden dan ook weigeren uit angst hun vergunning te verliezen. Als een dame echter achteraf slachtoffer blijkt te zijn, kunnen ze ook hun vergunning verliezen als ze dit niet melden aan de politie. Maar als je als exploitant een kamer hebt verhuurd aan een slachtoffer is dat ook weer een reden om je vergunning te verliezen, dus zitten exploitanten vast in een paradox. Hoe dan ook zijn ze altijd de lul, ook al kunnen ze er zelfs niets aan doen, of ze het nu dus wel of niet aan de politie melden. Er is dus geen enkele juiste manier van handelen voor exploitanten, vanwege de regelgeving van de gemeente. Dit complete idiote systeem is compleet gebouwd op het idee om makkelijk bordelen te kunnen sluiten, en om ze alleen maar een reden te hoeven geven daarvoor.

Als het intake gesprek met de prostituee goed verloopt, en alle papieren in orde zijn, tekent de prostituee meestal voor de huisregels van de exploitant. De huisregels betreffen meestal een akkoord met de tarieven, het aantal uren dat je een kamer mag huren, welke tijden je ze kunt huren, hoe het bordeel werkt, hoe het zit met vrije dagen en vakanties etc. en wat wel en niet toegestaan is. Prostituees mogen niet meer dan 6 dagen per week een kamer huren als ZZP'er, en mogen tevens geen dubbele shifts draaien. Ook drugsgebruik in de kamers is verboden. De prostituees betalen de kamer vooraf, waarna ze meestal de sleutel van de kamer ontvangen, net zoals het eigenlijk in een hotel werkt. De kamers worden meestal per shift verhuurd, en iedere dag herhaalt hetzelfde ritueel zich opnieuw. De dame in kwestie komt op het kantoor, de exploitant controleert alle papieren, de dame betaalt voor haar kamer en krijgt vervolgens de sleutel van haar kamer.

De peeskamers

De peeskamers zijn eigenlijk niets meer dan een slaapkamer. Sommigen zijn erg klein, anderen wat groter, dit is puur afhankelijk van de ruimte die beschikbaar is in het pand. Omdat de meeste panden al eeuwen oud zijn, waren ze nooit gebouwd als bordeel. Dus zijn het eigenlijk gewoon woonhuizen, die omgebouwd zijn tot bordeel door iedere kamer apart te verhuren, eigenlijk net zoals in een hotel. Elke kamer heeft uiteraard een bed, met meestal een kunststof matras vanwege hygiene richtlijnen. Tevens bevatten alle peeskamers een wasbak, papieren handdoeken, een zeeppompje, alcohol voor desinfectie en een spray om schoon te maken. Een afvalbak voor al het afval (gebruikte papieren handdoekjes, gebruikte condooms etc.). Meestal worden het toilet in het pand gedeeld evenals de douches, maar sommige kamers hebben een eigen toilet of douche. De exploitant is ook verantwoordelijk voor de verlichting in de kamer, waaronder de rode (en blauwe) lampen. Als een lamp kapot is of je wilt een lamp ruilen (bijvoorbeeld een blauwe ipv een rode lamp), dan regelt de exploitant dit voor je, alhoewel veel meiden vaak zelf ook de verlichting omruilen in hun eigen kamer naar hun eigen smaak, om er zo aantrekkelijk mogelijk uit te zien vanachter het raam.

Alle kamers hebben een alarmknop, sommige kamers hebben er meerdere. Als er op de alarmknop wordt gedrukt licht dit de exploitant in dat er problemen zijn, en de regel van de gemeente is dat de exploitant binnen 12 minuten aanwezig moet kunnen zijn. Sommige alarmen zijn een stil alarm, andere zijn een (enorm)  luid alarm en hebben tevens een geel licht die buiten af gaat om mensen buiten in te lichten dat er een probleem is. De politie kan in dat geval ook reageren hierop, het is eigenlijk een vraag van wie er eerder is. En als de exploitant de situatie niet aan kan (ze mogen geen geweld gebruiken), dan bellen ze de politie.


In de peeskamers hangen meestal ook dingen zoals de huisregels, hygiene richtlijnen etc. Soms hangen er ook een lijst met telefoonnummers die je kunt bellen, zoals het nummer van de politie in de buurt, het kantoornummer van de exploitant, de GGD etc. Dingen zoals condooms, glijmiddel, kussens, dekbedovertrekken etc. moeten de prostituees allemaal zelf meenemen. De kamers worden iedere dag volgens strikte richtlijnen van de GGD schoongemaakt door schoonmakers die de meeste exploitanten gewoon inhuren.

De meeste exploitanten op de Wallen zijn gewoon aardige mensen, niet de pooiers of criminelen waar ze vaak voor uitgemaakt worden door de media, politici, opiniemakers en mensen met andere belangen. Als er meiden zijn die problemen hebben, staan zij vaak als eerste klaar om hen te helpen, maar de regels van de gemeente maken dat soms behoorlijk lastig. De meeste exploitanten runnen hun bordelen al decennia, en vaak zijn het dan ook familie bedrijven. Recentelijk heeft Vice Nederland een mooie korte documentaire gemaakt over hoe bordelen worden gerund die je hier kunt zien:



Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Humaan bordeel Non Nobis gevaarlijk plan
Een 'humaan' bordeel, dat stond er in de kop van een artikel in één van de kranten van gisteren over het plan van Non Nobis om in diverse steden bordelen te beginnen. De stichting, die zich voornamelijk bezig houdt met vastgoed, wil de prostitutie branche in Nederland vernieuwen. Volgens hem is dit nodig omdat nu 'veel prostituees in een web zitten van bordeelhouders, huisjesmelkers en pooiers'.

Hun idee is om een bordeel te openen waar sekswerkers minder afhankelijk zijn van pooiers, bordeeleigenaren en exploitanten. Maar hoe dan precies? Nou, met het revolutionaire idee om een bordeel te openen waar exploitanten ruimtes huren die zij kunnen verhuren aan sekswerkers. Een 'humaan' bordeel wordt het ook wel genoemd in de kranten. Is dat niet een goed idee? Nou, nieuwsflits voor jullie, dit bestaat al! Dit is niets nieuws, dit is namelijk precies hoe de huidige branche werkt! Mijn exploitant bijvoorbeeld huurt nu ook de panden van de bordeeleigenaar, en zij verhuren die uit aan ons, dus wat is hier nieuw aan? Dus dit zogenaamde humane bordeel, waarmee geïnsinueerd wordt dat de huidige bordelen niet humaan zouden zijn, doet precies hetzelfde als de huidige bordelen al doen!

Maar volgens Non Nobis is dit bordeel anders voor sekswerkers, omdat ze minder afhankelijk zouden zijn van bordeeleigenaren, exploitanten en pooiers. Ten eerste is het schandalig dat ze hiermee bordeeleigenaren en exploitanten gelijk stellen aan pooiers, want dit zijn twee compleet verschillende zaken. Wat mensen zich vaak niet beseft is dat de relatie tussen de pooier en de prostituee zich in de privé sfeer afspeelt, iets wat de bordeeleigenaar en de exploitanten dus nooit te zien of te horen krijgen, en waar ze zeker geen invloed op hebben. Dus om deze twee zaken zo aan elkaar gelijk te stellen is schandalig. Bordeeleigenaren en exploitanten zijn geen pooiers, zij dwingen ons tot niets, zij buiten ons niet uit, het enige wat zij doen is ruimte verhuren en that's it! Dus dit is niet een probleem wat opgelost moet worden. Als je echter de problemen rondom pooiers en mensenhandel wilt oplossen, dan zul je moeten kijken naar de oorzaak, en dat is vaak doordat pooiers en mensenhandelaren misbruik maken van de kwetsbare positie van hun slachtoffers die een manier zoeken om in de prostitutie te geraken.

Maar hoe precies wil Non Nobis dan sekswerkers minder afhankelijk maken van bordeeleigenaren, exploitanten en pooiers tegelijkertijd? Nou, door de sekswerkers al hun inkomen te laten storten bij één centrale balie van Non Nobis (in dat geval de bordeeleigenaar), en dan wordt het geld voor de huur overgemaakt naar de exploitant, en de rest gaat naar het account van de sekswerker.
Maar wacht even? Maakt mij dat niet juist meer afhankelijk van Non Nobis als bordeeleigenaar dan van de huidige bordeeleigenaren en exploitanten? Immers, bij mijn huidige exploitant betaal ik alleen de exploitant mijn huur direct en al mijn andere verdiensten hou ik voor mijzelf. Maar bij Non Nobis gaat eerst al het geld, inclusief mijn eigen verdiensten, dus eerst naar hun, voordat ik er zelf bij kan. Dus maakt mij dat niet juist afhankelijker van hun. als ik niet alleen van hun afhankelijk ben voor een werkplek, maar tevens voor al mijn verdiende inkomsten? Het maakt me nog meer afhankelijk van hun, dan van alle huidige bordeeleigenaren!

Dus nee, dit maakt sekswerkers absoluut niet minder afhankelijk van de bordeeleigenaar, in dit geval dus Non Nobis, maar zelfs veel meer dan in de huidige situaties. Bovendien lost dit het probleem met pooiers en mensenhandel niet op. Immers, wat er met het geld gebeurd zodra het in handen komt van de sekswerker blijft nog altijd niet inzichtelijk. Een sekswerker kan nog steeds dus al haar geld afstaan aan een pooier, nadat ze is uitbetaalt door Non Nobis, die hier verder geen inzicht in heeft. Dus het lost helemaal niets op. Noch lost dit het probleem op van hoe sekswerkers op veilige wijze de prostitutie in kunnen stappen, zonder het slachtoffer te hoeven worden van pooiers en mensenhandel.

De intenties van Non Nobis lijken goed te zijn, maar zoals zo vaak met dit soort plannetjes, denken ze dat ze het heel anders aanpakken dan hoe de zaken nu geregeld zijn, maar komt het grotendeels op precies hetzelfde neer als de huidige situatie. Momenteel betalen we allemaal al voor onze werkplekken op één centrale plek, namelijk bij de exploitant. Dus dit is niks nieuws. En ik kan nu ook al al mijn verdiende geld op een account zetten, dus daar is ook niets nieuws aan. En daar komt nog bij dat nu mijn exploitant geen toegang heeft tot mijn inkomsten. Echter als ik al mijn geld eerst moet afstaan aan mijn bordeeleigenaar, in dit geval dus Non Nobis, met de belofte dat ik het geld terug krijg, dan klinkt dat verdacht veel als de werkwijze van een loverboy, en maakt het mij zeker niet minder afhankelijk van hen dan in huidige situaties.

Het is interessant om te zien dat mensen altijd denken dat ze het heel anders doen, dan hoe het momenteel geregeld is in de prostitutie. Ze denken allemaal dat hun plannen heel vernieuwend en anders zijn, terwijl al dit soort plannen vaak op exact hetzelfde neer komen als hoe ze nu al zijn. Kortom, het bewijst maar weer eens hoe weinig mensen eigenlijk weten over de prostitutie branche. Ze denken dat hun plannen heel vernieuwend zijn, maar in de praktijk vertellen ze precies hoe alles nu geregeld is. En als ze dan met een nieuw idee komen wat afwijkt, dan is dat meestal veel gevaarlijker dan de huidige situatie, of is het geen enkele verbetering of oplossing voor een bestaand probleem.

Maar wat me echt zorgen baart, is hoe Non Nobis zich nu opwerpt als vervanging voor bestaande werkplekken, in plaats van als toevoeging op het bestaande aantal werkplekken. Zo willen ze zich nu opwerpen als vervanging voor de bestaande rosse buurten, zoals in Amsterdam en Den Haag. Maar Non Nobis zou zich niet moeten richten op het vervangen van bestaande werkplekken, maar juist op het bieden van nieuwe werkplekken, ter vervanging van de vele werkplekken die we in de afgelopen jaren verloren zijn. Hiermee voorkom je een status quo qua aantal legale werkplekken.

Alles tezamen is dit een prima voorbeeld van hoe men altijd denkt het wiel opnieuw te kunnen uitvinden. Maar de echte problemen worden niet opgelost met het plan van Non Nobis, aangezien de problemen ook niet werden veroorzaakt door bordeeleigenaren en exploitanten. Het toont aan hoe weinig kennis ze hebben van de realiteit van prostitutie, maar dat heb ik ze ook al eerder verteld.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer