Valse feiten over prostitutiemoorden
Dat is wat een tweet zegt die rondgaat op het internet. Deze informatie is afkomstig van een bericht van een cold case team van de politie (bron hier), die oude moordzaken onderzoeken. In dit bericht wordt vermeld dat 127 prostituees zijn vermoord in de afgelopen 30 jaar. En dat is precies waar de zogenaamde 'feiten' uit deze tweet de mist in gaat.

Maar laten we bij het begin beginnen. De tweet heeft het over 127 moorden, maar vermeld er niet bij binnen welk tijdsbestek, waardoor mensen het idee krijgen alsof hetzelfde tijdsbestek wordt gehanteerd voor de Zweedse en de Nederlandse moorden, zoals een ander artikel zelfs hier beweerd. Dit is echter niet waar. De 127 moorden zijn afkomstig van de afgelopen 30 jaar, van 1987 tot en met 2013, terwijl de moorden uit Zweden zijn geteld vanaf 1998, dus slechts een periode van 15 jaar. Dit betekent dat het tijdsbestek voor Zweden (15 jaar) twee keer zo kort is als die voor Nederland (30 jaar).

Maar er kloppen wel meer dingen niet aan deze zogenaamde 'feiten'. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar het simpele feit dat prostitutie in Nederland legaal is, en daardoor veel zichtbaarder en opener. Terwijl in Zweden de klanten crimineel zijn, waardoor prostitutie ondergronds is gegaan.
Dus terwijl in Nederland prostituees redelijk makkelijk te vinden zijn, en velen zichzelf zelfs hebben geregistreerd bij de KvK, waardoor het makkelijker is te achterhalen of iemand een prostituee was of niet, hebben de autoriteiten in Zweden geen flauw benul wie een prostituee is en wie niet. Het is dan ook geen wonder dat Zweden slechts 1 vermoorde prostituee heeft kunnen tellen, omdat ze simpelweg geen flauw idee hebben welke van de vermoorde vrouwen prostituee waren en welke niet, behalve dus in dat ene geval. En zelfs als een klant weet dat een prostituee vermoord was, dan gaat hij dat nooit toegeven, want dat zou hem niet alleen een verdachte maken voor de moord, maar hij kan ook nog eens gearresteerd worden voor het bezoeken van een prostituee. Dit toont dus alleen maar aan dat Zweden geen flauw idee heeft hoeveel prostituees er zijn, waar ze zich bevinden, of hoeveel van hen in gevaar verkeren. Kortom, een zorgwekkende situatie.
Dus eigenlijk komt het gewoon hier op neer. Als je een prostituee bent in Zweden, en je bent in gevaar, dan ben je gewoon de lul, want de politie komt je niet helpen, omdat ze geen idee hebben waar je bent of wat je doet. Terwijl in Nederland prostituees beschermd worden door de politie, en klanten minder bang zijn hun mond open te doen.

Dus de cijfers uit Zweden gaan ons niet echt helpen in dit geval. Ten eerste omdat ze niet weten wie de prostituees zijn, maar ten tweede ook omdat ze nooit zouden willen toegeven dat hun geliefde Zweedse model alleen maar prostituees meer in gevaar heeft gebracht dan dat het hen beschermd.
Maar wat ons wel zou kunnen helpen zijn de cijfers uit Nederland. Immers, prostitutie mag dan wel gelegaliseerd zijn in 2000, maar zelfs voordat het legaal was is het nooit strafbaar geweest. Dit betekent dat prostitutie voordat het gelegaliseerd werd vrijwel net zo zichtbaar was als dat het heden ten dagen is, alleen minder goed beschermd. Dus de vraag komt eigenlijk hier op neer: Zijn er meer of minder moorden gepleegd in Nederlands sinds de legalisering in 2000? Want als er inderdaad minder moorden zijn gepleegd na de legalisering, zou dat aantonen dat de legalisering prostituees beter beschermt dan het niet te legaliseren, zoals in Zweden.

Nederland heeft prostitutie gelegaliseerd in 2000. Dit betekent dat die 127 moorden niet alleen afkomstig waren uit een periode waarin prostitutie gelegaliseerd was, maar ook een periode bevat waarin prostitutie nog niet gelegaliseerd was. Sterker nog, we hebben het over 13 jaar gelegaliseerde prostitutie EN 17 jaar waarin prostitutie nog niet gelegaliseerd was. Kortom, we kunnen er niet automatisch vanuit gaan dat die 127 moorden veroorzaakt worden door de legalisering, en al helemaal niet omdat het merendeel van deze periode plaatsvond in een tijd waarin het nog niet was gelegaliseerd.
Gelukkig biedt het internet ons hier een uitkomst in. Er zijn een paar websites (bron 1 en 2) die de prostitutiemoorden bijhouden. Ze proberen zoveel mogelijk moorden bij te houden, maar zoals je kunt nagaan, hoe ouder de zaken zijn, hoe moeilijker het is om ze terug te vinden. Dit verzekert ons er dus van dat de cijfers van na 2000 redelijk goed up-to-date zullen zijn, en dat hoe meer we terug in de tijd gaan het moeilijker wordt om er informatie over te vinden. Dit heeft allemaal te maken met het feit dat sinds de introductie van het internet het makkelijker is geworden om informatie terug te vinden, terwijl voor het internet het veel lastiger is om de moorden terug te vinden. Kortom, hoe recenter de informatie, hoe accurater ze zijn.

En om het eerlijk te maken bij het tellen van de moorden, tel ik zowel het aantal moorden van voor en na de legalisering over eenzelfde tijdsbestek, wat betekent van 1986 tot 1999 voor niet-gelegaliseerde prostitutiemoorden, en van 2000 tot 2013 voor wel gelegaliseerde prostitutiemoorden, beide een periode van 13 jaar.
Als ik simpelweg het aantal moorden tel van de bekende bronnen, komt ik uit op 40 moorden van vóór de legalisering (waarvan de laatste moord terug ging tot 1989 wat inhoudt dat er waarschijnlijk informatie aan ontbreekt), en 27 moorden sinds prostitutie is gelegaliseerd. Om jullie een beetje een idee te geven, dit betekent dat vóór de legalisering in Nederland er ieder jaar ongeveer 3 prostituees vermoord werden, terwijl sinds de legalisering dit verlaagd is naar 2 prostituees per jaar. Dit betekent dus dat sinds de prostitutie is gelegaliseerd er 1 prostituee per jaar minder vermoord wordt. In totaal zijn er 14 moorden minder gepleegd in dezelfde periode na de legalisering. Dat is een reducering van 35% minder moorden sinds de legalisering!

Maar denk er ook eens even over na voor een momentje. Waarom zou het legaliseren van een beroep datzelfde beroep minder veilig maken? Ieder normaal denkend mens kan maar tot één conclusie komen, en dat is dat hier helemaal niets van klopt. Immers, als een beroep legaal is, hebben mensen rechten, mensen worden beschermd en mensen hoeven zich niet verborgen te houden. Dit maakt het handhaven van de wet voor de politie een stuk makkelijker, misdaden oplossen wordt makkelijker, maar nog belangrijker: misdaden voorkomen wordt makkelijker.
Welke verklaring kunnen andere mensen geven waarom een beroep ondergronds drukken het veiliger zou maken? Iedere idioot weet dat iets ondergronds dwingen het allemaal maar makkelijker maakt voor criminelen om hun vinger in de pap te krijgen. Kijk maar naar de jaren '30 en de drooglegging in Amerika, heeft dat destijds de alcohol industrie veiliger of minder veilig gemaakt? Ik geef alvast een kleine hint, Al Capone werd niet alleen gearresteerd omdat hij zijn belastingen ontdook.
De enige logische verklaring zou zijn waarom het aantal moorden op prostituees zou verminderen door de klant strafbaar te stellen, is als alle prostituees zouden beslissen te stoppen of uit het land te vertrekken. Dat is vast en zeker iets dat de Zweedse overheid zou willen claimen, maar we weten allemaal dat dit niet waar is. Alleen omdat de Zweedse overheid de prostituees niet kan vinden, of slecht een klein aantal, betekent niet dat ze er niet zijn. Het betekent slechts dat het ondergronds is gegaan, naar plaatsen waar de autoriteiten er geen controle over hebben, en waar het recht van de sterkste geldt. En ik kan je nu alvast vertellen, dat de prostituees niet de sterkste zijn.

De feiten die in bovenstaande tweet vermeld worden zijn VALS. Ten eerste, de 127 moorden komen uit een periode die twee keer zo lang is als het vermelde nummer uit Zweden. Ten tweede, een meerderheid van de 127 moorden zijn gepleegd in de periode van vóór de legalisering (60% ervoor, 40% erna). En ten derde, sinds de legalisering is het aantal vermoorde prostituees gedaald met 35%, wat aantoont dat de legalisering het aantal vermoorde prostituees heeft verminderd. Maar nog belangrijker is, Zweden kan niet het aantal prostituees bijhouden, omdat ze het ondergronds hebben gedwongen, wat betekent dat ze geen idee hebben hoeveel prostituees er vermoord worden.

Eindconclusie is, sinds de legalisering in Nederland zijn er minder prostituees vermoord. Zweden kan het ons niet vertellen omdat ze niet weten wie de prostituees zijn. Het aantal moorden in Zweden zou heel goed veel hoger kunnen liggen, aangezien prostitutie ondergronds is gegaan, waarvan iedereen weet dat het daar minder veilig is. Dus alleen omdat de Zweedse regering ze niet telt, betekent niet dat het niet voorkomt. Als dit niet aantoont dat legalisering veel beter werkt dan het strafbaar maken van prostitutie of haar klanten, dan weet ik het niet meer.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer


Op zoek naar een nieuw appartement
Na enkele jaren in ons prachtige appartement te hebben gewoond zijn we nu gedwongen op zoek te gaan naar een nieuwe plek. Niet omdat we de huur niet op tijd hebben betaald, niet omdat mijn huisbaas erachter is gekomen wat ik voor beroep doe en het daar niet mee eens is, niet omdat de buren problemen hadden met mijn beroep. Nee, simpelweg omdat hij terugkomt uit het buitenland en wij daarom niet meer in zijn appartement kunnen verblijven.

De laatste keer duurde het ongeveer 6 maanden voordat we een appartement hadden gevonden met een huisbaas die mijn beroep accepteerde. Het was een lange en moeilijke zoektocht, en we werden meerdere keren geweigerd puur vanwege mijn beroep. Ze zeiden het niet altijd direct tegen ons, maar soms werden we gewoon afgewezen met het excuus dat het appartement niet meer beschikbaar was zodra ze van mijn beroep hoorde, maar als mijn vriend dan een paar dagen later belde met een ander nummer bleek dit helemaal niet het geval te zijn.
Een ander appartement was ook zogenaamd 'reeds verhuurd', dat appartement heeft nog ruim een half jaar leeg gestaan na ons bod. Andere agentschappen waren er soms heel eerlijk over, en vertelden ons dat niemand ons zou accepteren met mijn beroep.

Het laatste appartement wat we bezochten, voordat we het huidige appartement vonden, was de deal al bijna rond. Ik stond net op het punt het contract te tekenen, had het geld cash bij de hand om alles te betalen, toen de eigenaar ineens terug begon te krabbelen en bedenkingen kreeg. 'Ja, maar was als je straks allemaal klanten hierheen haalt, dat wil ik niet!' zei hij tegen me. Het is één van de vele argumenten die ik heb gehoord van mensen waarom ze bang zijn om sekswerkers te accepteren.
Maar zelfs als je ze uitlegt waarom je achter het raam werkt, omdat je dan niet je klanten naar huis hoeft te nemen, dan zijn ze nog niet overtuigd. Na een tijdje had ik genoeg van de discussie en zei ik tegen hem dat ik zijn appartement niet meer hoefde. Hij was geschrokken, en plots begon hij me te vertellen dat het geen probleem was en dat ik het appartement mocht hebben, maar dat ik alleen mijn KvK registratie niet op het adres mocht zetten. Maar ik had er al genoeg van. Of je bent blij dat je nieuwe huurders hebt, of je begint niet te klagen.

Onze huidige verhuurder had er helemaal geen problemen mee. Het was gewoon geen punt voor hem zolang we zijn appartement netjes hielden en de huur op tijd betaalde. We hebben verder weinig contact met hem, omdat we nooit problemen met hem hebben en hij nooit met ons. Hij weet dat we op tijd de huur betalen, hij weet dat we geen zooitje van zijn appartement maken, en hij weet dat ik m'n klanten niet mee naar huis breng.
Maar helaas denken niet veel mensen zoals hem, zoals we nu ook weer gemerkt hebben bij de zoektocht naar een nieuw appartement. Appartementen die ons geweigerd worden zijn geen verassing meer. Sterker nog, het is eerder een verassing voor ons als mensen het wel accepteren.

Vandaag was er weer zo'n voorbeeld van geweigerd worden puur vanwege mijn beroep. We waren geïnteresseerd in een appartement, maar zoals zo vaak vroeg het agentschap ons om informatie omtrent ons inkomen, onze werkgevers en onze beroepen. Wij voelen ons niet geroepen om hierover te liegen, immers, als we erover liegen kunnen mensen er altijd later zelf nog achter komen en dan kun je grotere problemen ermee krijgen. Maar vaak hoef je niet eens te vertellen wat voor werk je doet, alleen vertellen dat je uit Roemenië komt en ZZP'er bent zegt hen al voldoende. Ten tweede, ik heb veel liever een appartement van iemand die mijn beroep gewoon accepteert, dan iemand die alleen maar in vooroordelen denkt over dit beroep.
Dus mijn vriendje schreef hen een e-mail waarin hij ons inkomen vermelde, zijn werkgever en onze beroepen vermelde. Hij legde ook uit in de e-mail dat ik dit werk niet vanuit huis doe en mijn werk en privé strik gescheiden houdt. En toen kregen we de mail terug waarin stond:

"Beste Mark,

Ik waardeer je eerlijkheid over je vriendin maar de eigenaar wenst niet te verhuren aan mensen niet uit de seksindustrie. Het zal daardoor lastig worden om een appartement te vinden via agentschappen want die hebben vrijwel allemaal de zelfde criteria van verhuurders meegekregen.

Met vriendelijke groet"

Zoals je kunt zien maken ook agentschappen er geen geheim van dat sexwerkers gediscrimineerd worden puur op basis van hun beroep. Maar ik heb nooit precies begrepen waarom. Immers, prostituees verdienen meer dan genoeg geld om voor de huur te betalen, terwijl andere mensen die een appartement willen huren in het centrum van Amsterdam moeite zullen hebben om de prijs te kunnen betalen die ze in het centrum vragen. Prijzen momenteel liggen zo rond de 1500 euro per maand of hoger. Prostituees dit geld makkelijk in een weekend bij elkaar kunnen verdienen worden zij geweigerd, terwijl anderen met minder salaris wel goedkeuring krijgen. Ik snap die mensen niet. Waarom wil je zo graag mensen weigeren waarvan je zeker weet dat ze makkelijk de huur kunnen betalen, tegenover mensen die moeite zullen hebben om het bedrag bij elkaar te sparen?

De voornaamste reden waarom mensen bang zijn te verhuren aan prostituees is omdat ze onwetend zijn over dit beroep. Ze denken dat we de klanten mee naar huis nemen. Maar als ik mijn klanten thuis zou ontvangen, waarom zou ik dan nog steeds 150 euro per dag betalen voor mijn peeskamer als ik deze toch niet ga gebruiken?
Andere mensen zijn bang dat wij 'duistere' types zullen aantrekken. Maar waarom zou ik 'duistere' types willen aantrekken waar ik woon? Realiseren ze zich dan niet dat ik daar moet wonen en niet zij? Waarom zou ik dat soort types bij mijn woonplek willen hebben rondhangen?
Ze denken automatisch dat omdat je een prostituee bent er ook 'duistere' types om je heen hangen, criminelen en vieze mannetjes, alsof we het leuk zouden vinden om daar onze vrije tijd mee door te brengen. Het is een typisch voorbeeld van hoe legaal prostitutie is gelegaliseerd, maar mentaal nog niet. Het mag dan wellicht een legaal beroep zijn, maar mensen behandelen het nog steeds alsof het illegaal is. We worden nog steeds als melaatse behandeld, als verschoppelingen, als ongedierte. Het enige wat veranderd is sinds de legalisering is dat we nu legaal ongedierte zijn, wat betekent dat we nu belasting moeten betalen om dit te mogen zijn, maar helaas geen van de rechten daarbij krijgen. De legalisering heeft ons alle plichten opgeleverd, zoals belastingen, en regelgeving over hoe we dienen te werken, maar geen van de rechten die andere mensen hebben, zoals een zakelijke bankrekening openen, een lening van een bank krijgen, een hypotheek of zelfs iets simpels als huisvesting.

Maar meestal komt je niet eens tot het punt om dingen uit te kunnen leggen. Automatisch ben je voor hen al een verschoppeling, en krijg je daar niet eens de kans toe. Ze willen gewoon niet naar je luisteren. Immers, voor jouw 100 anderen, zelfs als zij moeite hebben de huur te betalen, alles beter dan een prostituee. Ik begrijp dit totaal niet.
Als het aan mij lag zou ik graag prostituees accepteren in mijn appartementen. Sterker nog, ik zou het zelfs prefereren, aangezien ze altijd op tijd de huur betalen, ze hebben immers al genoeg problemen in het dagelijks leven als prostituee. En ze zullen het nooit aan de grote klok hangen, want dan krijgen ze alleen maar problemen in de buurt ermee. Dus eigenlijk zijn prostituees juist hele goede huurders, aangezien ze zoveel mogelijk problemen willen vermeiden, omdat jij één van de weinigen bent die hun accepteert, en het voor hun heel lastig wordt elders een woonplek te vinden. Daar komt nog eens bij, ze hebben meer dan voldoende inkomsten om de huur te betalen, ze zullen zich uiterst koest houden, omdat ze geen problemen willen.

Helaas worden prostituees echter veelal geweigerd. Ondanks het feit dat prostituee compleet een legaal beroep is, we alle nodige papieren ervoor hebben die de overheid ons verplicht, dat we onze boekhouding netjes op orde hebben dankzij onze boekhouders, en we alle regeltjes netjes volgen, nog steeds accepteren mensen ons niet simpelweg vanwege ons beroep.
De zoektocht naar een appartement is extreem lastig, helemaal in een stad als Amsterdam, waar de zoektocht voor een appartement al bijna zelfmoord op zich is. Om deze reden zie je dan ook vaak dat prostituees samen wonen. De paar meiden die wel een woonplek weten te bemachtigen, nemen vaak andere meiden in huis die nog geen woonplek hebben gevonden. En helaas zijn er gewoon simpelweg te weinig huisbazen prostituees toe om iedere prostituee een plek te bieden. Hierdoor komen huisbazen die prostituees accepteren in een monopoly positie terecht, waarin ze extreem hoge eisen kunnen stellen, omdat ze weten dat de prostituees toch elders geen plek hebben. En toch vragen politie en politici zich dan af hoe het komt dat 10 meiden in 1 huis samen wonen, en zien ze dat direct weer als een aanwijzing van mensenhandel.
Als zo'n meid alles op de naam laat zetten van haar vriendje, omdat de huisbaas die wel accepteert maar de meiden niet, schreeuwen mensen weer dat het mensenhandel is, omdat de meid overal voor betaalt terwijl alles op zijn naam staat. Ja, natuurlijk staat alles op zijn naam omdat jullie nooit prostituees willen accepteren als huurders!
En dan zijn er mensen heel erg verbaasd als één zo'n man misbruik maakt van de positie waar hij in zit, en het meisje die hij uit de brand helpt, door het appartement en het geld aan zich toe te eigenen. Ja, inderdaad, prostituees discrimineren op deze manier, en hen niet dezelfde rechten gunnen die andere mensen wel hebben, zorgen ervoor dat prostituees kwetsbaarder zijn voor échte mensenhandel!

Dus, mijn beste lezers, huisbazen, politie en politici. Als jullie echt mensenhandel willen bestrijden, dan lijkt het mij handig om eerst er eens voor te zorgen dat wij de rechten krijgen die wij verdienen. Dat discriminatie tegen prostitutie stopt. Alleen als prostituees zich vrij kunnen bewegen in dit land, en niet continu slachtoffer zijn van discriminatie, stigmatisatie en criminalisatie, dan worden prostituees minder kwetsbaar voor mensenhandel. Alles wat bijdraagt aan de stigmatisatie, criminalisatie of discriminatie van prostituees ondersteunt mensenhandelaren om meer slachtoffers te maken. Daar komt nog eens bij dat, als je prostituees meer rechten toekent ze zich vrijer kunnen bewegen waardoor ze minder kwetsbaar zijn in hun positie, maar het ook nog eens makkelijker maakt om échte slachtoffers van mensenhandel te herkennen. Immers, hoe vrijer een prostituee zich kan bewegen en gedragen, hoe groter het contrast wordt met iemand die dat niet kan. Dus stop alsjeblieft de mensenhandel, en geef ons de rechten en niet alleen de plichten.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Geen foto's aub
Afgelopen plaats iemand op YouTube een video waarin een man grappen uithaalde met prostituees op de Wallen in Amsterdam. Op mijn verzoek is de video gelukkig verwijderd, maar er zijn nog steeds enkele websites die een kopie van de video op hun site hebben staan. Alhoewel de grap op zichzelf onschuldig is, dacht deze man het grappig te vinden om prostituees om geld te vragen voor seks in plaats van andersom, veel meiden konden de grap niet waarderen, ik was ook één van de meiden in de video.
De man werd bespuugd, met water besproeit, en kwam vaker voor een dichte deur te staan dan een computer nerd op bezoek bij een cheerleader team.

De video wees zelfs een donkere man aan als pooier. Toevallig ken ik de man, sterker nog, hij is een vriend van me en veel andere meiden op de Wallen kennen hem ook. De man die in de video wordt aangewezen als 'pooier' is toevallig zelf ook een sekswerker. Sterker nog, veel mensen die de Wallen bezocht hebben, en die naar de Casa Rosso zijn geweest zullen hem herkennen als de hoofdattractie, aangezien hij en zijn vriendin de hoofdact zijn van de Casa Rosso. Ze geven dagelijks meerdere seksshows per dag in de Casa Rosso en zijn de sterren in deze wereldberoemde attractie. Je kunt ook veel foto's van hem en zijn vriendin vinden in de straat naast de Casa Rosso (Stoofsteeg), waar hij samen met zijn vriendin op poseert.
Blijkbaar stond hij net op het moment buiten een sigaretje te roken toen de video gemaakt werd, en luisterde hij het gesprek mee tussen de man en één van de meiden (toevallig een goede vriendin van mij). De video beweert, nadat ze hem hebben aangewezen als 'pooier', dat 'gelukkig hij ons alleen verzocht om weg te gaan'.
Het is typisch Amerikaans om automatisch een donkere man die toevallig in de buurt staat aan te wijzen als pooier. Sterker nog, zelfs Nederlandse mensen gaan er vaak vanuit dat donkere mannen die op de Wallen rond hangen pooiers zijn. Feit is dat hij geen pooier is, hij is zelf een sekswerker. Er staan talloze mensen rond te hangen op de Wallen, sommige verkopen drugs op straat (iets wat wij liever niet zouden zien), of hebben helemaal niets te maken met de Wallen.
Het doet me pijn om één van mijn vriendin als 'pooier' beticht te zien worden alleen maar omdat mensen er automatisch vanuit gaan dat een donkere man die rondhangt op de Wallen wel een pooier zal zijn. Ik denk dat dit ook wel iets zegt over de stereotypen waarin mensen denken, en eigenlijk hoe racistisch men denkt over dit soort zaken. Hij is donker, dus hij zal wel een pooier zijn.

Veel mensen schreven ook reacties op de video op YouTube (meer dan 3000 reacties), met de vraag waarom wij zo onbeleefd zijn, dat we niet tegen een grap zouden kunnen, maar ook dat we smerige hoeren zijn omdat we die man niet konden respecteren. Ik zou hier talloze reacties kunnen tonen van het soort reacties dat er gemaakt werden, maar de meeste zijn voor mij te beledigend om nogmaals door te lezen. Naast het feit dat blijkbaar een hoop mensen vinden dat prostituees geen respect verdienen, blijken mensen ook niet te begrijpen waarom dit soort grappen niet leuk zijn.

Waarom het niet grappig is
Naast het feit dat veel mensen prostituees nog steeds zien als het dieptepunt op aarde, en dat veel mensen denken dat we geen zelfrespect voor onszelf zouden hebben en meer van dat soort onzin, komt het gewoon neer op respect hebben voor iemand anders. Wij krijgen dagelijks te maken met tientallen mensen die grappen over ons maken. Mensen die ons uitlachen als ze ons achter de ramen zien staan, mensen die ons vies aankijken als ze ons achter de ramen zien, mensen die ons belachelijk maken. We hebben al voldoende problemen om geaccepteerd te worden door de maatschappij als gewone mensen met rechten, veel mensen roepen de meest vreselijke dingen naar ons, zien ons als niets anders dan een paar gaten om te neuken voor geld. Daar deze zogenaamde grappen aan toevoegen zoals sommige mensen doen, en ons daarmee belachelijk maken, doet ons erg veel pijn, en zoals veel mensen inmiddels gezien hebben, maakt ons ook erg boos.
Ons belachelijk maken is niet grappig, en is een gebrek aan respect tonen aan ons als mensen. Wij zijn ook gewoon maar mensen die een beroep uitoefenen. Ik kom toch ook niet naar jouw werk om je daar belachelijk te maken, kom dan ook niet naar mijn werk toe om mij belachelijk te maken.
We hebben best een goed gevoel voor humor, zoals vele van onze klanten zullen beamen, maar mensen belachelijk maken die het al moeilijk genoeg hebben is niet grappig. Ik krijg zo veel mensen bij mijn raam die grappen maken waar ik wel om kan lachen, omdat ze grappig zijn. Maar zodra je mensen belachelijk gaat maken is het niet leuk meer. Immers, je gaat toch ook geen grappen maken over de handicap van iemand omdat diegene gehandicapt is, waarom dan wel grappen maken over prostituees omdat ze prostituee zijn?

Waarom het respectloos is
Blijkbaar begrijpen een hoop mensen niet waarom een grap over ons maken, of ons belachelijk maken, respectloos is. Maar zoals ik hierboven al uitlegde, we worden dagelijks al als vuil behandeld door mensen die ons beroep niet accepteren, ons belachelijk maken is niet leuk, maar draagt alleen maar bij aan de vernedering die blijkbaar een hoop mensen vinden dat wij verdiend hebben.
Maar nog belangrijker is dat het respectloos is om ons te fotograferen of te filmen, en ik zal ook uitleggen waarom. Veel mensen nemen foto's van ons of filmen ons zelfs, zoals deze man heeft gedaan. Naast het feit dat hij ons verzoek om ons niet te fotograferen, een sticker die op bijna iedere raam geplakt staat op de Wallen, compleet negeert en daarmee onze wens niet respecteert, denkt hij ook niet na over de gevolgen van zijn actie.
Wij hebben ook familie, vrienden en kennissen. De meeste van onze families, vrienden en kennissen weten niet dat wij dit beroep doen. Door deze foto's en video's online te delen stel je ons niet alleen tentoon aan iedereen in deze wereld, maar nog belangrijker, kan ons ook mogelijk tentoonstellen aan onze familie, kennissen en vrienden. Naast het feit dat dit tot problemen kan leiden met familie, vrienden en kennissen omdat ze ons werk niet kunnen accepteren, en we daardoor buiten de familie en vriendenkringen gesloten worden, kan dit ook leiden tot het feit dat familie, vrienden en kennissen dagelijks geconfronteerd kunnen worden door andere mensen die ons op de beelden hebben herkend, waardoor zij te maken krijgen met discriminatie en uitsluiting in hun eigen omgeving voor iets waar ze nooit zelf voor gekozen hebben.
Wij hebben geen probleem met dit beroep, maar we willen andere mensen die ons dierbaar zijn niet lastig vallen met deze keuze. Familie, vrienden en kennissen mogen daarom nooit het slachtoffer worden van onze beroepskeuze, ondanks het feit dat het hier een legaal beroep is. Wij willen niet onze familie, vrienden en kennissen pijn doen omdat wij voor dit beroep hebben gekozen, en sommige andere mensen daar problemen mee hebben. Daarom willen we niet gefotografeerd of gefilmd worden. Niet omdat we verlegen zijn of zo'n probleem hebben om onszelf bloot te geven, immers, we staan daar niets voor niets achter het raam, maar omdat we onze naasten geen pijn willen doen.

Waarom het gevaarlijk is
Ondanks het feit dat prostitutie een compleet legaal beroep is in Nederland, en we belasting betalen, is dit beroep helaas niet in ieder land legaal. In veel andere landen is prostitutie nog altijd illegaal, en zelfs strafbaar. Het delen van video's en foto's online kan onze identiteit onthullen, wat grote gevolgen kan hebben in ons thuisland.
Dit kan resulteren in dat sommige gearresteerd kunnen worden als ze terug naar hun thuisland gaan (in Rusland worden prostituees zelfs op gruwelijke wijze gemarteld), maar dit kan ook tot ander fysiek geweld leiden. Niet iedereen accepteert prostituees als een beroep, en er zijn voorbeelden geweest van vrouwen die slachtoffer zijn geworden van fysiek geweld (in elkaar geslagen zijn of nog erger), omdat andere mensen erachter kwamen dat zij een prostituee was door dit soort video's.
Een foto of video online zetten waarin een prostituee herkenbaar is (door haar gezicht herkenbaar in beeld te tonen, maar ook door haar stem of door kenmerken zoals een tatoeage of iets anders wat haar herkenbaar kan maken), brengt deze prostituees in gevaar. Vrouwen zijn in elkaar geslagen, zelfs vermoord omdat andere mensen erachter kwamen dat ze ergens anders als prostituee werkzaam waren.
Als je het niet doet om ons te respecteren, of onze families, fotografeer of films ons dan op z'n minst niet omdat het gevaarlijk voor ons kan zijn. Wij zijn ook maar mensen, geen objecten, we zijn mensen die gewoon hun beroep willen doen. Als je dan zo nodig ons belachelijk wilt maken, dan is dat respectloos, maar het online zetten is niet alleen respectloos maar brengt ons bovendien ook nog eens in gevaar.

Het is niet voor iedereen een keuze
Naast het feit dat het meiden in gevaar kan brengen als je dit soort dingen online zet, en het familieproblemen kan veroorzaken, en het ons gewoon een kut gevoel geeft, is er nog een reden waarom je ons niet zou moeten filmen of fotograferen. Velen van ons hebben voor dit beroep gekozen, maar helaas niet allemaal. Er is een groep meiden (ondanks dat die groep klein is, maar desalniettemin) die niet voor dit beroep hebben gekozen, maar zijn gedwongen dit beroep te doen.
Het was niet hun keuze om achter het raam te staan, maar zij worden gedwongen door andere mensen die deze meiden uitbuiten voor geld. Als het je niet uitmaakt dat je de levens van prostituees op het spel zet die voor dit beroep hebben gekozen, prima, ondanks dat ik je dan een complete klootzak vindt, was dit mijn eigen keuze net als die van vele anderen. Maar sommige vrouwen (ongeveer 8% of minder) hebben niet voor dit beroep gekozen, zij worden hiertoe gedwongen vaak met fysiek geweld om dit beroep te doen, en door deze meiden herkenbaar in beeld te brengen die hier geen keus in hadden, draag je niet alleen bij aan hun vernedering, maar breng je ze bovendien ook nog eens in nog meer gevaar.
Je laat dus niet alleen een gebrek aan respect zien voor diegene die wel voor dit beroep hebben gekozen, maar je buit eigenlijk ook nog de meiden uit die niet voor dit beroep hebben gekozen. Denk daar eens aan voordat je video of foto van ons maakt. En hetzelfde geldt voor het belachelijk maken van ons. Wij kunnen het wel aan, maar de kleine groep meiden die gedwongen worden, zijn al kwetsbaar en dan voeg jij alleen maar meer vernedering aan hun leven toe wat compleet onacceptabel is.

Zoals je kunt lezen is er een reden waarom we dit soort grappen niet kunnen waarderen, en is er een reden waarom we overal stickers hebben hangen waarop staat dat mensen geen foto's of video's van ons kunnen maken. Het is niet omdat we ons schamen voor wat we doen, maar meer omdat andere mensen moeite hebben om os beroep te accepteren, en omdat sommige meiden hier geen keus in hadden.
Sommige mensen roepen dat ondanks dat wij stickers op onze ramen hebben staan die aangeven dat je geen foto's mag maken, dat het niet illegaal is om een foto van een straat in Amsterdam te maken. Dat is waar, het is niet illegaal om foto's of video's te maken van straten in Amsterdam, inclusief de Wallen. Maar! We staan niet buiten op de straat, we staan binnen in onze eigen kamers. Een foto maken van ons in onze kamer is WEL het recht op privacy verbreken, aangezien wij geen onderdeel zijn van de straat maar in onze eigen kamer staan.
Daar komt nog eens bij dat er ook nog zoiets bestaan in Nederland dat het portretrecht heet, wat de rechten van de personen in een video of foto beschermd. Dit portretrecht staat boven het copyright, wat de rechten zijn van degene die de foto heeft gemaakt en daarmee de eigenaar van de foto is.
Als je een foto of video van ons wilt maken in Nederland, dan moet je om toestemming vragen, anders ben je strafbaar, tenzij je de persoon onherkenbaar in beeld brengt. En iemand onherkenbaar in beeld brengen stopt niet alleen bij het gezicht, maar betekend ook het verwijderen van alles wat de persoon zou kunnen identificeren, zoals bijvoorbeeld iemand's stem or kenmerken zoals tatoeages.

Ik heb ook andere video's en films gezien over mensenhandel bijvoorbeeld, die beelden van de Wallen in Amsterdam gebruiken. De documentaire Nefarious: Merchant of Souls is daar een heel goed voorbeeld van. Het is niet alleen een documentaire die veel onzin uitspuit over mensenhandel (het wordt gefinancierd door een christelijke organisatie), maar het buit ook nog eens de meiden uit waarvan zij beweren dat het slachtoffers zijn door hun gezichten herkenbaar in beeld te brengen in de documentaire. Voor mij bewijst dit dat deze mensen helemaal niet geïnteresseerd zijn in deze zogenaamde slachtoffers. Immers, als je echt denkt dat wij allemaal (of in ieder geval een groot deel van ons) gedwongen wordt, zou het herkenbaar in beeld brengen en dit aan het publiek tonen het dan niet allemaal erger maken? En zelfs nog erger, ze verdienen geld aan deze documentaire door deze 'slachtoffers' in beeld te brengen voor het publiek, wat ze niet zo slecht maakt als de mensen die ze beweren te willen bestrijden met deze documentaire.
Mensen die echt begaan zijn met het redden van slachtoffers van mensenhandel zouden ons nooit op die manier uitbuiten. Helemaal niet als ze denken dat de meeste van ons gedwongen worden. Dus Nefarious: Merchant of Souls is gewoon nog zo'n onzin filmpje met een hoop valse berichtgeving en overdreven verhalen over prostitutie om meer steun te genereren voor het criminaliseren van prostitutie en haar klanten, omdat deze mensen het moreel veroordelen omdat ze christen zijn, en niets meer. Als je ook maar een beetje geeft om de prostituees, de slachtoffers van mensenhandel, of vrouwen in het algemeen, zou je niet naar zo'n documentaire kijken of maken.

Het is prima als je een foto of filmpje wilt maken van de Wallen in Amsterdam, om thuis de mensen te laten zien waar je bent geweest. Wij begrijpen dat ook wel, en dat is ook het probleem niet, zolang je ons maar niet herkenbaar in beeld brengt. Ieder beeld dat ons herkenbaar voor anderen in beeld brengt is niet alleen respectloos naar ons en onze familie en vrienden toe, maar ook naar de slachtoffers van mensenhandel die er helaas ook zijn op de Wallen, ondanks het feit dat dit slechts een relatief kleine groep is. Het schendt ons recht op privacy, ons portretrecht, en het brengt ons tevens in gevaar. Dus maak alsjeblieft geen foto's of filmpjes van ons. Als we dat hadden gewild waren we wel de porno in gegaan, maar dat zijn we niet, dus respecteer alsjeblieft onze privacy.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Amsterdam en toerisme
Gisteren schreef de directeur van het Rijksmuseum, Wim Pijbes, in een open brief in het NRC over hoe 'vies, vuig en te vol' Amsterdam aan het raken is. Volgens Wim Pijbes kan de stad de grote toestroom aan toeristen, die deze heeft gekregen na de heropening van het Rijksmuseum, niet aan. Interessant, helemaal omdat hij klaagt dat Amsterdam 'te vol' raakt, terwijl dit de oorzaak is van de heropening van zijn eigen Rijksmuseum, en die gigantische toestroom van toeristen die daar op af zijn gekomen. Met andere woorden, hij klaagt over een probleem dat hij zelf heeft veroorzaakt.
Daar komt nog eens bij dat de verbouwing van het Rijksmuseum, die meer dan een decennia heeft geduurd, zo'n 375  miljoen euro heeft gekost, en na de uitgave van zo veel geld, over zo'n lange periode, klaagt hij nu ineens dat er te veel toeristen op af komen.
Dat is trouwens onzin, want als ik kijk naar hoeveel toeristen hier enkele jaren geleden naar Amsterdam kwamen, in vergelijking met hoeveel er nu zijn, dan zijn er nu veel minder toeristen dan dat het er voorheen waren. Als ik soms op de Dam kijk op een gemiddelde vrijdag is het bijna leeg, terwijl je voorheen zwart zag van de toeristen.

Er zijn dingen die Wim Pijbes noemt waar ik het wel mee eens ben, zoals de rotzooi en de vuilniszakken op de straat, overal fietsen (helemaal op de Dam die bijna een fietsenstalling lijkt te worden). Maar wat ik walgelijk vind aan zijn open brief is dat hij letterlijk schrijft:

There are things Wim Pijbes mentions I do agree with, like the rubbish and garbage bags on the streets, bikes everywhere (especially the Dam seems to have been turned into a parking lot for bikes some times).
But what I think is absolutely disgusting about his whole open letter, is that he literally writes:

"En, wellicht een illusie: sluit de ogen niet voor de beschamende wantoestanden in de prostitutie, inclusief vrouwenhandel van minderjarige Roemeense en Hongaarse meisjes en andere slachtoffers [...] Hoe vrolijk de Wallen er ’s avonds ook uitzien, achter de roze schijn gaat een grimmige wereld schuil. ‘Bad money drives out good money’, geldt ook hier."

Ik vraag me af wanneer de laatste keer was dat Wim Pijbes met een minderjarige heeft gesproken op de Wallen? Want dit is complete onzin! Er zijn geen minderjarigen op de Wallen! Die man praat over dingen waar hij niets vanaf weet, maar hij denkt wel het recht te hebben om dit soort dingen over ons te zeggen!
En even voor jouw Wim, de Wallen zijn ROOD en niet ROZE! Ik denk dat je de minderjarigen tijdens de Gay Pride in de war haalt met de meiden die achter de ramen met de rode lampjes zitten. Ik weet het, beide zijn natuurlijk complete vieze dingen waarschijnlijk in jouw idee, dat hele idee van open zijn over seksualiteit, open en bloot zijn hierover en het idee dat men open is over seks door heel Amsterdam, maar we leven niet meer in de jaren '50.

En wat bedoelt Wim Pijbes met 'good money drives out bad money'? Suggereert hij hier dat het geld van een toerist die de Wallen bezoekt minder waard is dan het geld van mensen die zijn geliefde Rijksmuseum bezoeken?
Pijbes vermeld vrolijk dat Amsterdam na jaren eindelijk weer terug te vinden is in de top 25 van wereldsteden, dankzij zijn Rijksmuseum. Maar laten we vooral niet vergeten waardoor Amsterdam ten eerste ooit in die top 25 terecht kwam, dat was niet het Rijksmuseum (hoe graag hij dat ook zou willen), maar Amsterdam's beroemde Wallen met zijn open cultuur en tolerantie naar drugs (coffeeshops), homoseksualiteit en prostitutie.
En de vraag is natuurlijk waarom Amsterdam zo lang afwezig is geweest in die top 25. Zou het wellicht iets te maken kunnen hebben met het beleid dat de Gemeente Amsterdam heeft gevoerd om een groot deel van de Wallen te sluiten waardoor toeristen weg zijn gebleven? Immers, een groot deel van je grootste toeristisch attractie sluiten doet toeristen uitwijken naar andere plekken.

Het lijkt er in mijn opinie meer op dat Wim Pijbes waarschuwt dat Amsterdam de grote stroom toeristen niet meer aankan, en dat er dingen moeten veranderen. Daar ben ik het mee eens, vuilniszakken zijn geen mooi aanzicht, er zijn op sommige plekken veel te veel fietsen waar we een fietsenstalling voor nodig hebben en ik zou ook graag een schoner Amsterdam zien. Maar blijkbaar is Pijbes bang dat als hem dat lukt met deze open brief, dat de toeristen niet meer terug zullen gaan naar zijn geliefde Rijksmuseum, maar naar andere toeristische attracties uitwijken die hij probeert neer te halen in dit artikel. De rondvaartboten bijvoorbeeld zijn in zijn opinie vervuilend, illegale short-stay hotels zijn 'levensgevaarlijk' volgens hem, de Wallen is een criminele plek vol met minderjarige prostituees en 'grimmige' coffeeshops die de jeugd 'psychisch doet flippen'.
Eigenlijk komt het gewoon hier op neer: meer toeristen zijn welkom, zolang ze maar vooral naar 'zijn' Rijksmuseum komen, en niet naar de andere grote toeristische attracties gaan zoals de rondvaartboten om Amsterdam's beroemde grachten te zien en Amsterdam's grootste attractie, de Wallen met zijn bordelen en coffeeshops. Pijbes heeft overigens liever toeristen die 'rijk' genoeg zijn om veel te dure hotels te betalen, in plaats van short-stay hotels die plaats bieden tegen een veel lagere prijs. Geen verrassing, want hij weet dat zijn toeristen, de toeristen die graag musea bezoeken, niet in zo'n short-stay hotel willen verblijven, maar liever kiezen voor luxe boven prijs, en naar deze (te) dure hotels gaan.

Wim Pijbes is een bang man. Hij is bang dat Amsterdam de grote toestroom aan toeristen niet aan kan die de heropening van het Rijksmuseum heeft veroorzaakt, en is bang dat als de stad niet veranderd, de toeristen niet terug zullen komen naar zijn Rijksmuseum, maar dat we de toeristen terug krijgen die komen voor de Wallen en een rondvaart door de grachten, niet helemaal het type mensen dat naar zijn museum komt, denkt hij. Maar uit mijn ervaring blijkt dat de toeristen die de Wallen bezoeken, met zijn bordelen en coffeeshops, ook naar 'zijn' Rijksmusem gaan, dus blijkbaar is Pijbes niet goed geïnformeerd over wie zijn eigen klanten zijn.
Hij wil meer toeristen, maar hij wil voorkomen dat ze naar andere toeristische attracties gaan behalve 'zijn' eigen Rijksmuseum, en is daarvoor bereid om valse beweringen te doen, zoals bijvoorbeeld dat er minderjarigen zouden werken in de prostitutie, om mensen bang te maken om hier naartoe te komen, en om alleen de 'rijken' aan te trekken.
Blijkbaar is Pijbes erg bang dat zijn toeristen ooit zullen ontdekken dat er meer in Amsterdam is dan 'zijn' Rijksmuseum, en doet hij er alles aan om ze daar weg te houden, en om zijn klanten terug te laten komen.

Wellicht zou het verstandig zijn als Pijbes eens ging kijken naar de schilderijen in zijn eigen museum, en eens gaat kijken naar de geschiedenis van deze stad, en wat deze stad heeft groot gemaakt. Of je het nu leuk vindt of niet, wat Amsterdam groot heeft gemaakt zijn de grachten, en in het bijzonder één deel daarvan die bekend staat als de 'Red Light District'. Er komen vele toeristen hier naartoe om te kunnen genieten van de openheid in Amsterdam omtrent drugs (coffeeshops), homoseksualiteit en prostitutie. Deze toeristen spenderen liever wat minder geld aan een hotel waar ze toch nauwelijks tijd zullen spenderen, en geven hun geld liever uit aan het blowen van een jointje, uitgaan in de vele clubs en café's, en het bezoeken van een dame op de Wallen. Die toeristen spenderen ook veel geld als ze hier komen, ze geven een enorme impuls aan de economie van Amsterdam, en niet de mensen die een kaartje kopen van 15 euro voor het Rijksmuseum om de volgende dag weer huiswaarts te keren.

Wim Pijbes is alleen maar bezig om reclame te maken voor zijn eigen Rijksmuseum, ten kosten van andere toeristische attracties. Voor mij is dit het bewijs hoe onzeker Pijbes is over de toekomst van dit succes. Blijkbaar is hij zo bang dat dit succes zal afnemen als mensen de de grachten en Wallen opnieuw zullen ontdekken als attractie, dat hij liegt, bedriegt en manipuleert om zijn succes te garanderen.

Het is best vreemd hoe goed dit verhaal past in een artikel die ik eerder heb geschreven, over hoe Amsterdam nooit de interesse had om mensenhandel en misdaad te bestrijden, maar eerder geïnteresseerd was om een ander type toerist aan te trekken, zoals ik hier schreef. Wim Pijbes zijn open brief bewijst mijn gelijk hierin op bijna ieder detail.
Amsterdam verstrekt misleidende informatie over de Wallen, de prostitutie en de coffeeshops, niet omdat er echt zo veel misdaad voorkomt, maar omdat ze die toeristen niet willen hebben. Ze willen 'rijke' toeristen die naar musea gaan, en niet naar de Wallen.
Wim Pijbes lijkt bijna wel geïnstrueerd te zijn door de PVDA in Amsterdam, om mee te werken met hun plannetje, die niet alleen in zijn voordeel werkt, maar ook in dat van de PVDA. Het bewijst maar weer hoe wanhopig de PVDA is geworden om hun plan succesvol te maken. De PVDA heeft zich blijkbaar gerealiseerd dat door het verliezen van haar geloofwaardigheid met hun verhaal nadat diverse media hebben bericht over de daadwerkelijke intenties, dat ze nu hun poppetjes inzetten, zoals Officier van Justitie Jolanda de Boer en nu dus ook directeur van het Rijksmuseum Wim Pijbes, om weer wat geloofwaardigheid terug te winnen over hun verhaal. Ze denken dat als andere mensen, mensen met aanzien, hun verhaal zullen onderstrepen, dat het hun plan geloofwaardiger zal maken, en ze zodoende verder kunnen gaan met hun plan om de Wallen te reduceren en het Rijksmuseum de hoofdattractie te maken. De vraag is natuurlijk, willen die mensen het bloed van de slachtoffers aan hun handen hebben?
Immers, ramen sluiten op de Wallen zal alleen leiden tot het uit het oog raken van de slachtoffers, en mogelijk zelfs nieuwe slachtoffers maken doordat ze een makkelijke prooi zijn voor de pooiers. Willen ze echt dat bloed aan hun handen hebben?

Maar wat ik echt niet begrijp, is dat iemand zulke dingen kan beweren terwijl hij hier niets vanaf weet!
Wim Pijbes wont niet eens in Amsterdam, hij woont in Rotterdam. Zijn beweringen over coffeeshops en hoe slecht de invloed van drugs is op de psyche van de jeugd is complete onzin, aangezien je minimaal 18 moet zijn om überhaupt een coffeeshops binnen te komen. En precies hetzelfde geldt voor prostitutie, er werken GEEN minderjarigen op de Wallen, vanwege het simpele feit dat je minimaal 21 moet zijn om hier te mogen werken. En daar komt nog eens bij dat je geregistreerd moet zijn bij de Kamer van Koophandel, anders krijg je niet eens een kamer, en om je daar te registreren moet je ook minimaal 18 zijn. Dus het is simpelweg onmogelijk, en ook iedere mensenhandel zaak bewijst dit, aangezien er geen enkele zaak is geweest van minderjarigen op de Wallen sinds de invoering van de nieuwe minimumleeftijd.
Als ik kijk naar waar ik werk, en ik kijk naar de meiden die in mijn straat werken, zijn dat allemaal meiden die bijna 30 zijn. Dat komt niet eens in de buurt van een minderjarige! Sterker nog, de meeste vrouwen op de Wallen zijn dichter bij de 30 dan bij de 18. We zien er misschien jong uit voor sommige mensen, maar dat zit in ons bloed. Wij kunnen er ook niets aan doen dat we er jonger uit zien dan de meeste Nederlanders, in onze ogen zien Nederlandse vrouwen als ze 16 zijn er al uit alsof ze 30 zijn (inclusief de manier waarop ze zich kleden). Sterker nog, oudere Nederlandse vrouwen zien er beter uit dan hun eigen dochters, die verzorgen zich beter en kleden zich beter.
Alleen omdat we er jong uit zien, betekent dat nog niet dat we dat ook zijn. De meeste vrouwen die dit beroep doen zijn dichter bij de 30 dan bij de 18. Ik ben bijna 28 nu, en ik krijg ook nog steeds vragen van mensen of ik wel oud genoeg ben om dit beroep te mogen doen.

Pijbes maakt beweringen over zaken waar hij niets vanaf weet. Ik zou ook zulke dingen kunnen beweren over zijn Rijksmuseums, zoals dat de schilderijen die er hangen allemaal nep zijn en niet de echte schilderijen zijn. Immers, denk je nou echt dat ze het zouden riskeren om de originele schilderijen op te hangen voor de neus van idioten die die schilderijen zouden willen beschadigen? Natuurlijk niet!
Het beschadigen van de Nachtwacht in 1975 bewijst maar wat voor idioten musea bezoeken (bron hier). En natuurlijk is dit niet de enige keer dat een schilderij is beschadigd, er zijn veel voorbeelden te noemen van idioten die beroemde schilderijen willen beschadigen. Sterker nog, het lijkt er bijna wel op dat er meer van dit soort criminele rond hangen in musea die schilderen willen beschadigen, dan er criminele aanwezig zijn op de Wallen!
Nee, het Rijksmuseum toont niet de echte schilderijen, ze zijn allemaal nep. Ik ben er nog nooit geweest om dit soort beweringen te kunnen maken, maar dat maakt niet uit, want Pijbes doet ook beweringen over mijn werkplek waar hij niets vanaf weet. Zijn schilderijen zijn nep, hij bewaart de originele schilderijen in de kelder van het Rijksmuseum, maar blijft volhouden tegen de mensen dat dit de echte schilderijen zijn, anders zou niemand een kaartje willen betalen om een nep schilderij te zien.
Pijbes is een oplichter, die andere mensen beticht van oplichting, terwijl hij zelf de grootste oplichter is. Ik zal nooit geen stap meer zetten in het Rijksmuseum, en ik zal iedere klant vertellen dat ze niet naar dit museum vol met nep schilderijen moeten gaan. Immers, waarom zou je 15 euro betalen om een paar nep schilderijen in een slecht verlichte ruimte te bekijken? Geef een beetje meer geld uit, en je krijgt iets dat veel bevredigender is dan naar slecht verlichte nep schilderijen te kijken, dan kun je een kwartier lang plezier hebben met de vrouw van je dromen.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Mijn interview met Michelle Goldberg voor The Nation
Vandaag werd een artikel gepubliceerd in The Nation, een Amerikaans politiek blad waar ik enige tijd gelegen een interview mee heb gedaan. Het artikel gaat in op de vraag of het Zweedse prostitutiemodel beter is dan het legaliseren van prostitutie. Je kunt het artikel hier lezen.
Ik ben best blij met dit artikel, aangezien het ten eerste mijn woorden niet heeft verdraaid, een klacht die vele sekswerkers de afgelopen jaren hebben geuit, maar na 2 interviews kan ik eerlijk zeggen dat mijn ervaring met journalisten tot dusver goed is. Maar een andere waarom ik best blijk ben met dit artikel, is omdat het artikel geen kant probeert te kiezen, iets dat tegenwoordig schaars is in de journalistiek, helemaal in de Amerikaanse journalistiek, dus mijn complimenten aan Michelle Goldberg daarvoor.

Het artikel richt zich op de vraag of het kopen van seks illegaal zou moeten zijn of niet, en het vergelijkt het Nederlandse prostitutie model met het Zweedse prostitutie model. Maar in plaats van voor één van beide kampen te kiezen, laat Michelle Goldberg die keuze op slimme wijze over aan de lezer.
In plaats van voor het Zweedse model te kiezen en daarmee sekswerk te criminaliseren of voor het Nederlandse model te kiezen met meer ruimte voor fouten, wordt het eigenlijk in dit artikel aan de lezer zelf overgelaten, om te beslissen of de mensen mij (ja, mijzelf!) willen zien als slachtoffer of niet. Natuurlijk zou je ervoor kunnen kiezen om mij als slachtoffer te zien, maar dan zou ik het daar totaal niet mee eens zijn. Als ik al een slachtoffer zou zijn, dan ben ik het slachtoffer van de constante stigmatisering als slachtoffer. Met andere woorden, als je mij als slachtoffer ziet, ben jij degene die mij tot slachtoffer maakt, aangezien ik mezelf helemaal niet als slachtoffer zie, noch de mensen in mijn omgeving die mijn persoonlijke verhaal kennen.
Ik vind het ook altijd een beetje een vreemd idee dat je het slachtoffer zou kunnen zijn van iets, zonder dat je het daar zelf mee eens bent, alleen maar omdat andere zeggen dat jij een slachtoffer bent. Is dat niet gedwongen slachtofferschap in plaats van gedwongen prostitutie?

Het echte antwoord is natuurlijk dat ik nergens geen slachtoffer van ben. Ondanks het feit dat ik technisch gesproken door de wet wordt gezien als slachtoffer, heb ik nooit iets meegemaakt dat ik zou kunnen veroordelen als een misdaad of verkeerd. Dus wellicht dat dit iets meer zegt over de fouten in onze wetten, dan over de fouten in de prostitutie. En ik kan ook direct aanwijzen over welke wet ik het heb, dat is de mensenhandel wet uit het Wetboek van Strafrecht artikel nummer 273f lid 1 sub 3 (bron), waarin staat dat iemand schuldig is aan mensenhandel als:

  • degene die een ander aanwerft, medeneemt of ontvoert met het oogmerk die ander in een ander land ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling

Dit specifieke artikel zegt niets over dwang of uitbuiting. Ja, het praat over ontvoering, wat uiteraard een misdaad is. Maar aanwerven voor prostitutie is mijn eigen niet per definitie een misdaad, tenzij die persoon misleid is of uitgebuit wordt, maar die beide dingen zijn al strafbaar los van dit artikel. Maar de vreemdste vindt ik toch wel dat ook 'medeneemt' een misdaad is. Dus los van het feit of iemand het hier mee eens is of niet, als iemand anders jouw meeneemt naar een ander land om te werken in prostitutie (gedwongen of niet!), is dat dus automatisch mensenhandel.
En dit is precies het artikel waar ik het over heb, als ik zeg dat ik officieel een slachtoffer van mensenhandel ben, maar niet echt een slachtoffer ben. Immers, als iemand een wet zou maken die jouw ziet als slachtoffer op het moment dat je chocolade koopt, dan ben je dus technisch gezien een slachtoffer als je chocolade koopt voor de wet, maar alleen omdat de wet jouw zo ziet betekent dat nog niet echt dat jij er ook daadwerkelijk eentje bent.
Ik vind het moeilijk te geloven dat dit een foutje is van de beleidsmakers die dit gemist zouden hebben tijdens het samenstellen van deze wet, helemaal aangezien deze wet uit 15 november 2013 stamt. Dus het is niet alsof we het hier hebben over een hele oude wet, hij is eigenlijk gloednieuw!
Maar blijkbaar denken de beleidsmakers in Den Haag dat iedere vrouw die hulp krijgt om naar een ander land te komen om daar in de prostitutie te werken, een slachtoffer van mensenhandel is. Vreemd, aangezien ik me niet kan herinneren dat dit het geval is bij welk ander beroep dan ook in Nederland behalve prostitutie. Sterker nog, het aanwerven of meenemen van mensen om in een ander land werk uit te voeren tegen betaling is precies wat uitzendbureau's doen. Dus waarom is het alleen mensenhandel als het om prostitutie gaat en niet bij andere beroepen?

De mensen uit Zweden in dit artikel stellen dat prostitutie is afgenomen, maar mijn vraag is: zijn jullie nu misdaad aan het bestrijden of een beroep? Immers, zou mensenhandel niet moeten afnemen in plaats van alleen prostitutie, was dat niet het hele punt?
Maar nog belangrijker is, hoe kun je een slachtoffer redden als je hen niet kunt vinden? Immers, ja, prostitutie mag dan wel zijn afgekomen, of ten minste, de prostitutie die zichtbaar is. Maar aan de andere kant is dat ook best wel een logische reactie als je klanten criminaliseert, en daarmee prostitutie ondergronds duwt.
Ja, Nederland heeft hogere mensenhandel cijfers, maar dat is ook niet zo vreemd omdat het makkelijker is om te vinden omdat prostitutie legaal is hier. En alleen omdat de Zweedse mensen het niet kunnen vinden, omdat ze het illegaal hebben gemaakt, betekent niet dat het er niet is. Of zoals de mensen van de anti-mensenhandel organisaties altijd zeggen: 'sluit je ogen er niet voor'.
Het is logisch dat als iets legaal is, meer mensen zich veilig voelen om misdaden te rapporteren, en dat wanneer iets illegaal is, mensen erg terughoudend zullen zijn om misdaden te rapporteren, aangezien ze daarvoor zelf in de gevangenis kunnen belanden. Immers, als een klant in Zweden een slachtoffer tegen komt, zou hij nooit daarvoor naar de politie gaan om dit te melden, aangezien hij daar crimineel is, terwijl in Nederland er juist erg veel meldingen binnen komen via klanten, waarvan dan wel helaas een groot deel vals alarm blijkt (lees hier), dat dan wel.
Eigenlijk komt het simpel hier op neer. Zou je liever hebben dat je dochter seks ergens anders heeft, met een onbekend iemand waar je er geen controle over hebt, met als mogelijk gevolg dat je dochter iets overkomt? Of heb je liever dat je dochter haar seksuele experimenten veilig thuis uitoefent, zodat je er zelf toezicht op kunt houden, en ervoor kunt waken dat er geen dingen gebeuren waar jullie beide later spijt van krijgen?

Prostitutie gaat toch wel door, met of zonder de toestemming van overheden, net zoals dat al eeuwen lang gebeurd. De enige vraag is, gaan wij ervoor zorgen dat dit op een veilige manier gebeurd voor deze vrouwen, zowel diegene die dit beroep vrijwillig doen en daarmee een veilige omgeving creëren om in te kunnen werken, én de slachtoffers door het makkelijker te maken om hen te kunnen vinden?
Of laten we hen in de kou staan, prostituees die voor dit beroep hebben gekozen standaard stigmatiseren als slachtoffers, en het daardoor moeilijker te maken om de echte slachtoffers te onderscheiden van de dames die geen slachtoffer zijn. Tenminste, als je ze kunt vinden, aangezien prostitutie ondergronds gaat en het enorm lastig is om ze terug te vinden?

Nog iets interessants wat in het artikel staat vermeld is dit: 'Do we want a society where it’s OK to buy another person?' Dit toont voor mij aan hoe weinig verstand deze mensen hebben over prostitutie. Mijn klanten kopen mij niet. Ze bezitten mij niet. Ze kopen een dienst van mij, wat iets anders is dan 'mijn lichaam verkopen' zoals veel mensen vaak zeggen over prostitutie.
Het toont wel aan dat deze mensen geen idee hebben over dit beroep, of hoe het in werkelijkheid werkt. Geen enkele klant koopt een prostituee. Kopen impliceert dat je iets bezit, dat je ermee kunt doen en laten wat je wilt, en dat als je er genoeg van hebt dat je het weg kunt gooien of mee kunt doen wat jij wilt. Maar dat is hier dus niet het geval. Je kunt een telefoon kopen. Je kan die mee naar huis nemen, gebruiken zoals je zelf wilt, en als je er zat van bent kun je hem kapot maken.
Een dienst echter is iets dat een ander te bieden heeft, zoals bijvoorbeeld een massage. We zeggen toch ook niet over een masseur dat hij zijn handen verkoopt. Een masseur biedt zijn diensten aan, een dienst die hij uitvoert met zijn handen, net zoals een prostituee een dienst aanbiedt, een dienst die zij uitvoert met haar lichaam. Je kunt het niet mee naar huis nemen, je kunt er niet mee doen en laten wat je wilt. Het is de persoon die de dienst levert die bepaald wat er gebeurd, hoe en wanneer, aangezien zij de professionals zijn die weten wat ze doen. Een klant kan een verzoek hebben, net zoals een klant bijvoorbeeld kan vragen voor een bepaald type massage, of de massage van één bepaald deel van het lichaam waar ze bijvoorbeeld veel last van hebben. Maar uiteindelijk is het aan de masseur om te bepalen hoe en of hij dat doet, net zoals een prostituee dat beslist.

Enkele andere interessant stukken die ik in het artikel vond was de vermelding van de 'juwelen' van mijn vriendje. Zijn ketting en armband (een cadeau van mij voor zijn verjaardag) waren blijkbaar interessanter dan mijn onvermelde puur gouden ketting en diamanten verlovingsring die ik van hem gekregen heb.
Nog een ander interessant stuk is dat het artikel het heeft over de moord op een sekswerk in 2009 in Nederland. Ik mis blijkbaar de relevantie hiervan, of het moet zijn dat het probeert aan te tonen dat sekswerk hier niet zonder risico is. Maar dan vraag ik mij toch af hoeveel juweliers er vermoord worden bij een overval, want dat zou dan ook aantonen dat een juwelier geen veilig beroep is. Alleen omdat iemand er één iemand vermoord wordt, hoe vreselijk dat ook mag zijn, betekent niet automatisch dat het onveilig is.
Ja, sekswerk brengt risico's met zich mee, maar alleen omdat het risico's met zich mee brengt betekent toch niet dat we het niet moeten beschermen, of zelfs nog erger, compleet onbeschermd maken door het Zweedse model te introduceren, waardoor er compleet geen bescherming van de politie is. Wij krijgen tenminste bescherming van de politie, dat is iets wat ik niet kan zeggen van al die sekswerkers die in Zweden werken.
En het feit dat Zweden geen slachtoffer kon aandragen om mee te praten voor het artikel, wat vreemd is, want is dat niet uiteindelijk waar dit allemaal om draait? Nederland is open genoeg geweest door de journaliste met een sekswerker te laten praten, maar Zweden kon geen enkel slachtoffer aandragen om mee te praten. Is dat omdat ze bang waren wat het slachtoffer zou gaan zeggen? Dat wellicht het Zweedse model niet in haar voordeel heeft gewerkt, omdat het moeilijker is geworden voor de politie om haar te vinden, omdat al haar klanten te bang waren om het aan de politie te melden? Of is het wellicht omdat Zweden moeite heeft de slachtoffers te vinden, wat me erg bezorgd zou maken, want dat zou betekenen dat al die slachtoffers daar nog steeds niet geholpen worden!

Laat ik één ding heel duidelijk maken. Ik ben geen slachtoffer. Het maakt me niet uit wat de wet zegt. Alleen omdat een wet bijvoorbeeld zegt dat homoseksualiteit verboden is, maakt dat het nog niet correct, toch?
Dus waarom zou ik het moeten accepteren dat een wet bepaald dat ik een slachtoffer bent, terwijl ik door andere mensen GEHOLPEN ben, in plaats van gedwongen, misleid of uitgebuit in de prostitutie. Sinds wanneer is iemand helpen een misdaad?

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer