In een recent artikel in de krant Trouw beweren diverse christelijke organisaties dat prostituees op de Wallen duizenden euro's schulden zouden hebben bij raamexploitanten, als gevolg van het feit dat de inkomsten flink achteruit zijn gegaan de afgelopen jaren.

En alhoewel het waar is dat de inkomsten de afgelopen hard achteruit zijn gegaan, is het grote onzin dat prostituees diep in de schulden zouden zitten bij de raamexploitanten. Uiteraard kan er een uitzondering zijn, maar over het algemeen bouw je geen schulden op bij een raamexploitant vanwege een aantal reden.

De eerste en belangrijkste reden waarom prostituees geen schulden hebben bij raamexploitanten, is omdat je de kamer vooraf moet betalen per dag. Kortom, als je het geld niet hebt om de kamer te betalen, krijg je simpelweg gewoon geen kamer, en daardoor kun je dus ook helemaal geen schuld opbouwen. Raamexploitanten geven doorgaans niet gratis hun kamers weg met de 'betaal me later maar terug' instelling, simpelweg omdat je nooit weet of je dan überhaupt je geld ooit nog terug ziet. Als een dame immers besluit om terug naar huis te gaan, kan ze gewoon van de ene op de andere dag vertrekken, waardoor de raamexploitant dus met de kosten voor de kamer blijft zitten.

Kortom, geen geld dan ook geen kamer. Als je dus geen geld hebt om de huur te betalen, krijg je dus simpelweg ook geen kamer. Het is net als in iedere andere branche, als je het geld niet hebt krijg je het niet voor niets. Dus dit hele verhaal is simpelweg niet waar. En raamexploitanten zullen al helemaal niet de schuld op laten lopen tot in de duizenden euro's, want dat zou alleen maar betekenen dat hij het geld kwijt is als de dame in kwestie besluit er vandoor te gaan.

Dan het hele verhaal dat de prijzen voor de kamers zo enorm hoog zouden zijn. Een gemiddelde prijs voor een kamer in de avondshift is ongeveer 165 euro per dag. De duurste is 190 euro in de avond, en de goedkoopste 130 euro. Overdag is de huur gemiddeld 90 euro per dag, varrierend van 80 tot 110 euro. Eén raamexploitant op de Wallen werkt wat anders, zij verhuren hun kamers slechts voor 1 shift voor de hele dag, dus hun prijs ligt daardoor ook wat hoger op 245 euro, geloof ik.

Maar laten we deze prijzen dan eens vergelijken met een hotelkamer bijvoorbeeld, om eens te toetsen of het echt zo vreselijk duur is. Een goedkope hotelkamer op de Wallen kost al 220 euro per nacht. Dat is heel wat meer dan het gemiddelde van 165 euro wat wij voor een nacht betalen. En het komt feitelijk op hetzelfde neer, je betaalt voor een kamertje met een bed van ongeveer dezelfde grootte, wellicht iets kleiner.

Als je dit vergelijkt met wat andere bedrijven betalen voor bedrijfsruimte, zijn wij ook veel goedkoper uit met onze raamexploitanten. Probeer maar eens een bedrijfsruimte te vinden in het centrum van Amsterdam voor 165 euro per dag, maar waar je de huur niet hoeft te betalen als je bedrijf een dag gesloten is, en waar je ook niet eens huur hoeft te betalen voor de bedrijfsruimte als je besluit met je bedrijf op vakantie te gaan.

Annemarie van Gaal klaagde in een ander artikel dat de prijzen voor de kamers op de Wallen erg hoog waren. Interessant dat zij dit juist stelt, aangezien mevrouw Van Gaal zelf in het bestuur zit van Start Foundation, de investeerder in het gemeentebordeel My Red Light op de Wallen. En My Red Light vraagt ook gewoon een prijs van 165 per avond voor hun kamers. Met andere woorden, als mevrouw van gaal vindt dat de prijzen voor de huur te hoog zijn, en andere raamexploitanten beschuldigd van uitbuiting, dan mag ze wel eens in de spiegel gaan kijken, want My Red Light doet precies hetzelfde!

In de opinie van de meeste meiden is de huur niet te hoog, het is goedkoper van een hotelkamer of andere bedrijfsruimte. En daarbij komt ook nog eens dat de raamexploitanten beveiliging bieden die je elders niet hebt. Dus de prijs is gewoon redelijk te noemen. Natuurlijk wil iedereen het goedkoper hebben, maar wij beschuldigen niet de raamexploitanten van uitbuiting voor de prijzen die zij vragen voor de kamers, want om heel eerlijk te zijn is de prijs gewoon fair. Vastgoed in het centrum van Amsterdam, waar de Wallen zich bevinden, is simpelweg gewoon duur. Dat heeft niets te maken met de raamexploitanten, maar wel iets met een gentrification project van de gemeente genaamd Project 1012.

Het hele artikel in de Trouw is een goed voorbeeld van hoe christelijke organisaties ons continu proberen tot slachtoffer te maken. Ditmaal door het frame te gebruikten hoe onze inkomsten gedaald zijn tegenover de huur die wij betalen voor de kamers, waarbij ze de raamexploitanten (wederom) als de bad guys proberen te framen. Jammer genoeg heeft Annemarie van Gaal zelf de ballen verstand ervan, en alhoewel ze goede intenties heeft vermoed ik, gaat ze wel helemaal mee in het frame van de tegenstanders die zich voordoen als helden.

Als het probleem op de Wallen bovendien echt zo groot was als deze christelijke organisaties stellen, waarom zouden meiden hier dan nog steeds werken? Immers, als we geen geld meer zouden verdienen, en we alleen maar geld zouden verliezen, waarom kom je dan nog iedere dag naar je werk toe? Om nog meer geld te verliezen? Je hoeft hier niet te werken, je hebt geen enkele verplichting. Maar natuurlijk past dat niet in het frame wat ze willen gebruiken. Zij proberen ons alleen maar neer te zetten als de zielige 'meisjes' die uitgebuit worden en het slachtoffer zijn.

Het grappigste van het hele artikel in de Trouw, is dat ze nog steeds proberen te hinten naar het idee dat veel van ons gedwongen zouden worden door mensenhandelaren op de Wallen. Maar als dat het geval was geweest, en we zouden niet eens genoeg geld verdienen om onze huur eruit te halen, waar verdienen die pooiers dan hun geld mee? Kortom, er zitten enorme gaten in hun hele verhaal. Als wij geen geld verdienen, dan houden die mensenhandelaren er ook niets aan over. En als zij er niets aan over zouden houden, waarom zouden ze dan nog hier zijn?

De hiaten in hun hele verhaal zijn zo hilarisch, dat ze elkaar compleet tegenspreken. Of wij zijn zelfstandig en hebben geen pooier, maar we verdienen niet genoeg geld om de huur van onze kamer te betalen. Maar dat kan in de praktijk helemaal niet, want dan zouden de bordeelhouders ook niets meer verdienen, en dan zou alles vrij snel gesloten zijn. Of wij worden allemaal gedwongen door boze pooiers, waaraan we al ons geld moeten afstaan, maar dan moet er dus wel geld zijn om te verdienen, anders kunnen wij er niet van profiteren.

De enige reden waarom deze christelijke organisaties deze verhalen claimen, is om zichzelf ermee te financieren. Immers, hun hele bestaansrecht is gebaseerd op het idee dat ze ons moeten redden. Maar als ze ons nergens van kunnen redden, is er ook geen reden voor hen om hun werk te doen, en dus geen reden voor mensen om geld aan hun te doneren voor hun praktijken. Dus de enige reden waarom ze deze leugens de wereld in helpen, is om er zelf financieel beter van te worden.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer