In dit deel ga ik het hebben over de betrokkenheid van prostituees bij het beleid van de gemeente, en hoeveel we in werkelijkheid hier iets over te zeggen hebben en invloed op hadden. Ik wil het in dit deel ook hebben over de positieverbetering van prostituees en empowering, en wat de gemeente in werkelijkheid hieraan doet, en over preventie.
Voor diegene die de hele vergadering terug willen kijken, jullie kunnen het online terug zien via deze link. Ik zal ook tijdcodes neerzetten bij mijn commentaar, zodat jullie bij kunnen houden over welk deel van de vergadering ik het precies heb,
Hier gaan we:
Yolanda van Doeveren noemt ook dat ze met veel prostituees gesproken hebben (1,17,41). Natuurlijk weet ik niet wat zij 'veel' noemt, maar ik heb nog nooit van haar of haar hele 'prostitutie programma' gehoord voor de start van deze vergadering, en ik weet bijna wel 100% zeker dat de andere meiden die hier ook werken ook niet met hen gesproken hebben, dus ik vraag me af met wie ze dan wel gesproken hebben.
Ze vertelt ook dat het 'uniek' in Nederland is dat prostituees 'in grote getale' actief betrokken zijn geweest bij de creatie van het prostitutiebeleid in Amsterdam, een co-creator noemt ze het. Ik denk dat ze het heeft over de maandelijkse bijeenkomst bij P&G292, een bijeenkomst waar de meeste prostituees het bestaan niet eens vanaf weten, en maandelijks bezocht wordt door tussen de 5 en 20 prostituees. Als je nadenkt dat er zo'n 7000 tot 4000 prostituees zijn in Amsterdam, en 900 die achter de ramen werken, dan kan ik moeilijk 20 prostituees 'grote getale' noemen. Yolanda van Doeveren doet het klinken alsof de prostituees op grote schaal betrokken zijn geweest bij de samenstelling van dit beleid, maar ik kan jullie verzekeren dat dit erg ver van de waarheid af ligt.
Ik zie wel vaker mensen dingen beweren over contacten met prostituees. Sommige mensen klagen erover dat het zo moeilijk is om contact te krijgen met ons. Gedeeltelijk is dat waar, niet veel meiden kan het wat boeien wat mensen over ons zeggen, zij zijn alleen maar bezig met geld verdienen. Maar aan de andere kant, als je nooit in de avonden en nachten (als de meeste vrouwen werken) naar ons toe komt, dan is de kans ook vrij klein dat je daadwerkelijk met ons in contact komt. Immers, de meeste dames achter de ramen spreken geen Nederlands, ze volgen hier het nieuws niet en ze zijn niet geïnteresseerd om in hun vrije tijd dingen op te zoeken over hun beroep. Het is een typisch voorbeeld van hoe de meeste vrouwen op deze manier hun werk van hun privé gescheiden proberen te houden, en één van de voornaamste redenen dat ik mij in mijn blog niet richt tot mijn collega's, aangezien ik nu al weet dat 99% van hun hier nooit niet eens naar op zoek zouden gaan.
Andere mensen beweren weer dat ze goed contact hebben met veel prostituees, ze goed kennen en vaak ook persoonlijk kennen. Een goed voorbeeld van zo'n iemand is Frits Rouvoet. Deze mensen denken altijd dat ze alles weten van wat er bij ons achter de voordeur speelt, alleen maar omdat ze met een paar meiden hebben gesproken. In realiteit echter ligt het aantal dames dat ze spreken lager, en overdrijven ze vaak een beetje over hoeveel meiden ze gesproken hebben, om hun beweringen meer gewicht te geven. Feit is, dat zeker Roemeense en Bulgaarse meiden het geen ene reet kan schelen wat andere mensen over ze zeggen. Ze zijn niet geïnteresseerd in wat je hen te vertellen hebt, en zullen je dan ook veelal weigeren een gesprek met je aan te gaan, omdat ze het gewoon geen ene moet kan schelen. Helaas zijn velen dus niet zoals mij, alhoewel ik wel eens zou willen dat er meer zoals mij waren, en ze zich eens wat drukker zouden maken over wat mensen over ons zeggen en denken.
Voor het geval van Frist Rouvoet, ik heb hem nog steeds niet voorbij zien komen, dus ik denk dat zijn onzichtbaarheidsmantel een hele goed taak doet om te voorkomen dat ik hem kan zien. Ik heb wel met wat andere meiden inmiddels gesproken die hem kennen. De meeste meiden spreken dan over 'deze idioot', zoals ze hem noemen, die hem vaak bloemen of andere kleine cadeautjes komt brengen. De meeste van hen negeren hem, of doen alsof ze net even aan de telefoon zitten als hij langs komt. De meeste van hen waren 'totaal niet in zijn onzin geïnteresseerd', zoals ze het zelf verwoorden.
Ik denk dat de meiden waar hij wel echt mee in gesprek komt, dan ook degenen zijn die op zoek zijn naar hulp, wat natuurlijk ook weer verklaart waarom zijn idee de meeste meiden gedwongen worden, aangezien ze op zoek zijn naar iemand die hen kan helpen, en dat de enige meiden zijn die hij echt spreekt. De andere meiden kunnen deze man of zijn 'onzin' helemaal niet schelen. Dat jullie het dus maar even weten.
Yolanda van Doeveren had het ook over de positieverbetering van sekswerkers en empowering (1.16.50). In realiteit komt dit echter vooral neer op slachtofferhulp, wat dan weer niets te maken heeft met 90% van de sekswerkers. Immers, op welke manier wordt een prostituee die geen slachtoffer is, haar positie verbeterd door slachtofferhulp? Wij zijn geen slachtoffers. Waarom zou ik dan slachtofferhulp nodig hebben? Dat is ons niet 'empoweren', dat is hulp bieden aan slachtoffers, en valt onder het kopje mensenhandel bestrijden, niet onder het kopje positieverbetering en empowerment.
Yolanda heeft het over hoe slecht de positie is van sekswerkers als het gaat om de onderhandelingspositie naar de exploitanten toe voor de kamerverhuur prijzen. Maar wie gaf de exploitanten in eerste instantie deze monopolie positie? De exploitanten hebben nauwelijks concurrentie, waardoor ze vrijwel tegen iedere vraagprijs kunnen verhuren, zolang de gemeente maar ramen blijft sluiten. Zij weten dondergoed dat we hen nodig hebben voor een werkplek, en daardoor bereid zijn veel geld te betalen, aangezien dit één van de weinige legale werkplekken zijn voor prostituees die nog open zijn in dit land. Ook heeft het sluiten van ramen in het verleden geleid tot prijsstijgingen destijds, dus als er één verantwoordelijk is voor de 'krankzinnig' hoge huurprijzen, dan is het de gemeente zelf.
Alhoewel ik er wel moet bij vermelden dat de afgelopen 4 en een half jaar dat ik hier werkzaam ben, de prijzen met slechts 10 euro zijn gestegen, iets wat ik niet echt een enorme prijsstijging kan noemen. En laten we eerlijk wezen, alle prijzen stijgen continu, en als je na gaat dat we het hebben over 10 euro in 4 jaar tijd gebaseerd op een prijs van 150 euro, is dat niet veel.
Yolanda van Doeveren heeft het ook over preventie (1,19.27), en daarmee doelt ze duidelijk op het voorkomen dat vrouwen slachtoffer worden van mensenhandel. Wat er in realiteit op neerkomt dat het vooral draait om het voorkomen dat vrouwen in eerste instantie in de prostitutie gaan werken, wat ook de reden is waarom ze het een barrière model noemen, wat ik nog steeds een vreemd idee vind voor iets dat volgens de wet een legaal beroep is. Hun idee is dat als ze een intake gesprek doen met een meid, dat dit mensenhandel zal voorkomen. Helaas hebben ze het compleet mis.
Als zo'n meid naar je toe komt die slachtoffer is, dan is ze dus al een slechtoffer, dus je voorkomt het niet, je voorkomt alleen dat het op jouw terrein voorkomt. Die meiden die gedwongen worden zullen gewoon door hun pooier gedwongen worden om ergens anders te gaan werken, in een ander land wellicht, of gewoon in een andere stad, of in de illegale prostitutie. Je voorkomt mensenhandel hier dus niet mee, je duwt het alleen een andere kant op, waarmee je het iemand anders zijn probleem maakt.
Maar nog belangrijker is dat het intake interview zelf een lachertje is. Ik heb het intake interview gedaan met mijn exploitant, en als ze aan de hand daarvan kunnen achterhalen of ik gedwongen worden of niet, dan geef ik ze allemaal een gloednieuwe Ferrari. Feit is dat het praktisch onmogelijk is om aan de hand van een intake interview te achterhalen of een meid gedwongen wordt of niet, en al helemaal met zulke domme vragen. En laten we eerlijk zijn, als een meid echt gedwongen zou worden, zou ze dat nooit toegeven in zo'n interview.
Voorkomen dat meiden slachtoffer worden van mensenhandel (wat voor het grootste gedeelte bestaat uit uitbuiting en niet zozeer echte dwang), begint niet met het nog moeilijker te maken om hier te komen werken. Het begint met goede, legale en veilige alternatieven te bieden voor de diensten die mensenhandelaren nu bieden. Zoals ik al in dit blog hier uitlegde, de meeste meiden die slachtoffer zijn van mensenhandel, zijn meiden die deze mensenhandelaren nodig hadden om hier aan de slag te kunnen. Als de overheid de meiden hierbij zou helpen om hier op een veilige manier de prostitutie te betreden, dan zouden de meeste van deze meiden de hulp van deze mensenhandelaren niet nodig hebben, en zou het grootste deel van mensenhandel opgelost worden door simpelweg een dienst te verlenen.
Nog een interessant ding die Yolanda van Doeveren snel noemt, was dat volgens haar er meer mensenhandel zaken voor de rechter zijn gekomen (1.15.40), en dat ook het aantal onderzoeken enorm is gestegen. Dit is echter compleet het tegenovergestelde van wat haar eigen rapport aantoont, zoals ik in deze post hier al in detail heb besproken. Het aantal meiden dat aangifte heeft gedaan van 2012 naar 2013 (de periode waar ze het over heeft), is gedaald van 124 naar slechts 32 (74% minder). Het aantal verdachten is gedaald van 35 naar 21 (40% minder). En ook het aantal onderzoeken is gedaald van 195 naar 72 (63% minder).
Dus ik weet niet of Yolanda haar eigen rapporten wel eens leest, maar wat ze hier beweert is compleet het tegenovergestelde van de realiteit en van wat haar eigen rapport zegt. Sterker nog, ieder getal over mensenhandel laten enorme dalingen zien, wat behoorlijk het tegenovergestelde is van wat zij beweert.
Lees hier deel 1 over onze werk contracten en voorwaarden.
Lees hier deel 3 met antwoorden op sommige van de belangrijkste vragen van politici.
Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een reactie posten