 |
| Een kaart van welke ramen gesloten gaan worden |
Sommige mensen denken nu dat omdat de gemeente Amsterdam nu 19 ramen aan sekswerkers aanbied om hun eigen bordeel te runnen, dat daarmee het sluiten van ramen is gestopt. Maar niets is minder waar. Sterker nog, alle beslissingen zijn al genomen, financieel staat alles al klaar, juridisch zijn alle obstakels al uit de weg geruimd, er is niets meer dat Project 1012 kan tegenhouden om de geplande 94 ramen nog te sluiten.
Tuurlijk, 19 ramen terug krijgen is mooi, maar als je aan de andere kant weer keihard 100 ramen afpakt, zit je nog steeds dik in de min. Dit gemeentebordeel is niets meer dan een manier om Project 1012 een vriendelijker gezicht te geven, en door de sekswerkers die altijd kritiek hebben gehad de mond te snoeren. Immers, als de stad 19 raambordelen terug geeft, kunnen ze nooit meer beweren dat men niet naar ze geluisterd heeft, waarmee ze de sekswerkers het zwijgen opleggen en het laatste obstakel uit de weg ruimen voordat ze de overige 94 geplande ramen gaan sluiten.
Volgens de gemeente helpt het sluiten van ramen in de strijd tegen mensenhandel. In hun logica is er als er minder prostitutie is ook minder kans op mensenhandel. Maar feit is natuurlijk dat er niet minder prostitutie is door dit plan, er zijn alleen minder werkplekken, niet minder prostituees. En dat is precies de fout die de gemeente hier maakt.
Want waar komen al deze vrouwen nu terecht, als er geen legale werkplekken meer zijn om te kunnen werken? Project 1012 kost uiteindelijk aan zo'n 500 vrouwen hun enige legale en bovendien veilige werkplekken. En in tegenstelling tot andere branches, kunnen prostituees niet zomaar overal een nieuw bedrijf beginnen, ze mogen alleen werken in een gebouw dat een prostitutie bestemming heeft, en ze hebben daar bovendien een vergunning voor nodig. En het probleem is dat in de realiteit de gemeente haast nooit vergunningen uitgeeft voor prostitutie bedrijven, waardoor het onmogelijk wordt voor sekswerkers of andere bedrijven om een bordeel te openen.
Feit is dat 500 vrouwen hun werkplek verliezen aan Project 1012. Maar aangezien ze geen andere legale alternatieven hebben, aangezien er haast nooit nieuwe vergunningen worden verstrekt door de gemeente voor nieuwe bordelen, en men aan de andere kant wel grote hoeveelheden van de bestaande bordelen sluit, dwingt dit de prostituees twee kanten op.
De eerste is vrij voor de hand liggend, dat is namelijk de illegale prostitutie. Immers, als je het niet op een legale plek kunt doen, omdat de overheid je die ontneemt en geen alternatieven biedt, weerhoudt dat prostituees er niet van om geld te verdienen op een manier waar ze veel geld mee kunnen verdienen. Dus ze gaan gewoon door met werken, alleen nu dus op plekken waar er geen vergunning voor is, wat men dus illegale prostitutie noemt. Het is dan ook niet bij toeval dat de illegale prostitutie de afgelopen jaren enorm is toegenomen de afgelopen jaren. Met de opkomst van het internet is het makkelijker geworden om in contact te komen met de klanten, en met steeds minder legale werkplekken in Nederland (alleen al in de raamprostitutie zijn 673 werkplekken verloren gegaan, 1/3 van het totale aantal van 15 jaar terug), is het een logische stap geworden voor veel vrouwen wiens werkplek verloren is gegaan.
Aan illegale prostitutie zit echter wel een groot nadeel. De meiden die gewend zijn om legaal te werken zijn gewend aan bescherming van de politie. En aangezien je niet kenbaar wilt maken aan de politie dat je illegaal werkt, moet je dus op zoek naar een andere vorm van bescherming.
En dit is waar het gevaar op de loer ligt. Want het hele idee van de legalisering in 2000 was dat (inderdaad) prostitutie toch wel voorkomt, maar dat de beste manier om prostituees te beschermen is door zicht op hen te houden en hen op die manier te beschermen. Maar in de illegale prostitutie is dat dus niet meer het geval, wat dus weer een markt creëert voor bescherming van prostituees, en dat is waar de pooiers dus weer om de hoek komen kijken. Sommige pooiers zullen gewoon netjes doen wat ze gevraagd wordt, en bescherming bieden tegen betaling, en daar is helemaal niets mis mee. Maar als je pech hebt kom je een pooier tegen die je uit wilt buiten waardoor je slachtoffer wordt van mensenhandel, en uiteindelijk zelfs gedwongen kan worden tot prostitutie, wat nu exact datgene is wat men beweert te zullen bestrijden hiermee!
En dan heb je nog het tweede alternatief, wat inhoudt dat je naar een ander land gaat waar prostitutie nog legaal is. Veel meiden verlaten Amsterdam voor Duitsland, Oostenrijk of België, maar daarmee ontstaat weer hetzelfde probleem als toen ze hier naar Amsterdam kwamen: mensenhandel.
Want nu moeten ze dus wederom emigreren naar een ander land, waarbij dezelfde problemen ontstaan als toen ze hier naar Amsterdam kwamen: je hebt daarbij hulp nodig! En aangezien iemand die als prostituee wilt werken helpen bij de migratie voor de wet mensenhandel heet, is het dus onmogelijk geworden om te emigreren naar een ander land zonder slachtoffer van mensenhandel te worden.
De meeste meiden kennen gelukkig al een vriendin die in een ander land werkt, die hen helpt met de migratie, dus technisch gezien zijn bijna alle prostituees zowel slachtoffers als daders van mensenhandel, maar wie is dat tegenwoordig niet voor de wet? Maar sommige meiden kennen helaas geen andere meiden in andere landen, en dus is hun enige hulp bij de migratie vaak een pooier die haar wilt uitbuiten. Dus gefeliciteerd, we hebben weer een nieuwe manier gevonden om meer mensenhandel te creëren!
Het is ironisch te noemen dat een plan dat werd verkocht als een plan om mensenhandel te bestrijden, meer mensenhandel creëert dan het bestrijd. Alhoewel je je af kunt vragen of het sluiten van ramen slachtoffers ook helpt? Immers, alleen omdat er geen legale werkplekken meer beschikbaar zijn, betekent niet dat de pooier ermee ophoudt. Wat zij doen is immers al illegaal, wat namelijk ook een beetje het punt is van een crimineel.
Dus meiden die al slachtoffer zijn van mensenhandel, die worden gedwongen en/of uitgebuit, die worden niet geholpen met het sluiten van legale werkplekken. Sterker nog, ze belanden alleen maar op duistere plekken, waar ze geen bescherming hebben van de politie, uit het zicht zijn van instanties, en geen kans hebben om nu om hulp te vragen.
En de meiden die geen slachtoffer zijn, die belanden dus in een situatie waarbij de kans om slachtoffer te worden is toegenomen, door het wegnemen van legale werkplekken. Immers, of je nu de illegale prostitutie ingaat waarbij je kans hebt dat je voor een pooier moet gaan werken omdat er geen politie bescherming meer is, of dat de meiden naar andere landen emigreren om daar in de prostitutie te gaan werken, waarbij wederom het risico ontstaat dat ze slachtoffer worden omdat ze daarbij hulp nodig hebben, de kans op mensenhandel neemt alleen maar toe.
Nee, het Project 1012 van de gemeente Amsterdam bestrijd geen mensenhandel, het vergroot de kans op mensenhandel, terwijl diegene die al slachtoffer zijn ook niet hiermee geholpen worden. Dus we riskeren de levens van 500 vrouwen voor vastgoed, en daar is Amsterdam niet de enige in. Immers, tot dusver zijn er 673 prostitutieramen van de 2000 ramen in Nederland gesloten sinds het bordeelverbod werd opgeheven in 2000 zo'n 15 jaar geleden. Dit betekent dat naar schatting 1800 vrouwen hun werkplek hebben verloren tot dusver, waar er in Nederland ooit plek was voor zo'n 5300 raamprostituees, en is er nu dus nog maar plek over voor zo'n 3500 raamprostituees.
Waar die 1800 vrouwen beland zijn nadat ze hun werkplek hebben verloden, dat weet niemand en lijkt ook niemand te deren. Immers, wat je niet ziet daar kun je je ook niet druk over maken. Eén ding weten we wel, de illegale prostitutie is de afgelopen jaren flink gegroeid. Politici zeggen dat er geen verband is tussen deze groei en het sluiten van werkplekken. Ik betwijfel dat. Immers, zonder een mogelijkheid om zelf legale werkplekken te openen voor jezelf, of met collega's of voor een ondernemer, rest hun weinig andere kans dan óf te emigreren óf illegaal te gaan werken, wat in beide gevallen de kans om slachtoffer van gedwongen prostitutie en uitbuiting vergroot.
Tot dusver zijn al zo'n 1800 vrouwen het slachtoffer geworden van geldbeluste gemeentes, die meer waarde hechten aan de inkomsten van vastgoed dan de levens van vrouwen. Ze verkopen hun vastgoed projecten onder de naam van 'mensenhandel bestrijden', maar eigenlijk vergroten ze de kans op mensenhandel, waarmee het duidelijk is geworden dat de situatie niet verbeterd is. En hoe kan het ook anders? Immers, welke arbeider wordt er beter van als hun enige legale werkplekken continu gesloten worden? Wiens veiligheid wordt er verbeterd door het wegnemen van legale werkplekken? Welke slachtoffers worden er gered door de ogen voor hen te sluiten, en hun op straat te zetten, terwijl ze zich voordoen als mensenhandel te bestrijden?
En die 1800 vrouwen, dat zijn alleen nog maar de raamprostituees. In Nederland is in totaal 1/3 van het totaal aantal legale werkplekken voor alle sekswerkers gesloten sinds de legalisering. Clubs, escort bedrijven, ramen, bordelen. In totaal 1/3 van al die werkplekken zijn gesloten, bijna allemaal onder de noemer van 'mensenhandel bestrijden'.
Naar schatting zijn er zo'n 20.000 prostituees in Nederland in het legale circuit. Dat is een schatting die al gebruikt wordt sinds de legalisering in 2000. Stel je nu eens voor dat 1/3 van die vrouwen, meer dan 6500 vrouwen nu zonder werkplek zitten, en daardoor gedwongen werden om te emigreren met de kans dat een pooier misbruik maakt van hun kwetsbare situatie, of de illegale prostitutie in zijn gegaan waar ze wederom meer kans hebben om slachtoffer te worden van een pooier die hen dwingt en/of uitbuit.
Is de situatie van die 6500 vrouwen verbeterd, omdat men het belachelijke idee beweert dat legale en veilige werkplekken ontnemen het beter voor hen maakt? Maar natuurlijk weerhoudt dat Amsterdam er niet van om nog meer ramen te sluiten, evenals Groningen zoals ik laatst heb vernomen. Over 20 jaar blijft er geen legale werkplek meer over, en zijn we weer terug bij af waar we 20 jaar geleden ook al waren. Vrouwen die illegaal in de prostitutie werken. Niet omdat ze dat zo graag willen, maar omdat de overheid meer geïnteresseerd is in geld verdienen dan in de veiligheid van een groep kwetsbare vrouwen.
Maar ik ga niet alleen klagen zonder ook met een oplossing te komen voor dit probleem. Ik heb vernomen dat sommige mensen mij té negatief vinden. Grappig, want ik denk dat als ik hier op zou schrijven wat ons allemaal overkomt achter de schermen, met alle ellende die de overheid en gemeentes veroorzaken, dat je zou zeggen dat ik nog best optimistisch ben. Maar natuurlijk!
Want het echte probleem is natuurlijk dat we bordelen hebben gelegaliseerd, en we hebben bedacht dat ze een vergunning daarvoor nodig hebben, maar vervolgens blijk het haast onmogelijk om zo'n vergunning te krijgen. En dat maakt het natuurlijk makkelijk voor steden om prostitutie uit de weg te ruimen in hun stad, aangezien ze alleen maar die vergunning hoeven af te pakken, en ze daarmee prostitutie in hun stad (of althans het legale deel) kunnen sluiten. Kortom, het bordeelverbod is eigenlijk nooit echt opgeheven, ze hebben het zichzelf alleen maar makkelijker gemaakt om ze te sluiten door een wet te bedenken.
Dus wat er voor de toekomst zou moeten gebeuren zijn twee dingen. Ten eerst moet het makkelijker gemaakt worden voor prostitutiebedrijven om een vergunning te krijgen. Immers, als ze beweren dat prostitutie normaal is omdat het legaal is en omdat we belasting betalen, laat ze dat dan maar eens bewijzen door ons als een normale branche te behandelen, en ons nieuwe bedrijven te kunnen openen, in plaats van alleen de bestaande te tolereren (die vervolgens aan de hand van leugens en regeltjes weer gesloten kunnen worden).
Ten tweede, in Amsterdam is het aantal gebouwen waarin prostitutie mag plaats vinden vast gelegd. Best vreemd, want je gaat toch ook geen maximum instellen voor het aantal Pizzeria's dat je mag openen? Het idee was dus om prostitutie te centreren in gebieden waar dat was toegestaan. Wat ik voor zou stellen is een minimum aantal werkplekken instellen. De overheid zou een minimum aantal legale werkplekken moeten vaststellen die vereist zijn om sekswerkers hun beroep op een veilige en legale manier uit te kunnen laten voeren. Dit betekent dus dat er hoe dan ook, gemeentes altijd verplicht zijn om een minimaal aantal werkplekken voor prostituees in hun stad beschikbaar te hebben. Als ze dan een bordeel willen sluiten omdat een bordeelhouder zich niet aan de afspraken houdt, prima, doe hem dan maar dicht. Maar zorg er dan op z'n minst voor dat er een alternatief is voor die sekswerkers die immers ook slachtoffer zijn geworden van die bordeelhouder, en laat hun dan hun werk desnoods ergens anders voort zetten. Dan bescherm je de belangen van prostituees, en niet de bordeelhouders zoals nu het geval is.
Maar nu ziet de situatie er slecht uit. Mensen zijn blij dat de gemeente Amsterdam misschien 19 ramen gaat openen. Ja, dat is mooi, als het ooit zo ver komt. Maar we hebben gezien hoe die dingen werken, zoals in Utrecht bijvoorbeeld. Ook daar werden sekswerkers lekker gemaakt met een vervanging voor hun gesloten werkplekken twee jaren geleden. Tot op de dag van vandaag is er echter nog geen enkele werkplek geopend. Ook het plan van Amsterdam om 19 ramen te openen, lijkt niets meer dan een manier te zijn om ons te doen vergeten dat ze al 117 ramen hebben gesloten, en dat ze er nog eens 94 gaan sluiten.
Minder legale werkplekken resulteert niet in minder mensenhandel, sterker nog, het zorgt voor meer mensenhandel, dwingt vrouwen de illegale prostitutie in of het land uit, en het red geen enkel slachtoffer. In totaal zijn al 1800 vrouwen hiervan slachtoffer geworden, dat moeten er niet meer worden!
P.s. Met dank aan de mensen van hookers.nl voor hun informatie en hun geweldige kaarten van de prostitutie gebieden in Nederland.
Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een reactie posten