De politie inval van 2013 in Alkmaar op de Achterdam

Ik schrijf niet veel over andere steden in Nederland met prostitutie, om de hele simpele reden dat ik daar niet werk, dus weet ik niet wat daar speelt. Ik hou het graag bij de feiten, en speculeer niet graag over dingen. Maar soms komt ik iets tegen waarvan ik vind dat het meer aandacht verdiend, en dit is één van die dingen.

En voordat ik in ga over wat er recentelijk gebeurde in Alkmaar, wil ik jullie eerst wat achtergrond informatie geven. Alkmaar heeft 69 prostitutieramen. Maar net zoals in Amsterdam, en bijna iedere andere stad in Nederland met raamprostitutie, wordt ook Alkmaar bedreigd door politici die van raamprostitutie af willen. Ooit waren er 129 prostitutieramen, nu zijn er daar nog maar 69 van over.
Toen ik in Nederland begon te werken, was er geen plek achter de ramen in Amsterdam, dus werkte ik de eerste paar weken in Alkmaar. Ik vond het daar fijn, alhoewel ik nu toch mijn voorkeur zou uitspreken voor Amsterdam boven Alkmaar. Ik geef de voorkeur aan Amsterdam omdat je hier veel meer geld kan verdienen met de toeristen Toen ik daar werkte waren er veel meer ramen dan dat er nu nog over zijn. Ik ging een tijdje geleden terug naar Alkmaar, en het was opvallend om te zien hoe veel het veranderd was. Er zijn inmiddels al zo veel ramen gesloten.

En net zoals in Amsterdam, gebruiken ze ook in Alkmaar verhalen van gedwongen prostitutie en mensenhandel als reden om ramen te sluiten. Sterker nog, enkele jaren terug (2013) hebben ze een grote inval gedaan met de politie op de Achterdam, waarin iedereen werd meegenomen naar het gemeentehuis voor ondervraging.  En met iedereen bedoel ik ook echt iedereen, alle sekswerkers, maar ook mensen die daar gewoon rondliepen op dat moment. Persoonlijke spullen van sekswerkers werden in beslag genomen, inclusief het geld dat ze die avond verdiend hadden, die ze ook nooit meer terug kregen.
Vervolgens werden alle vrouwen die naar het gemeentehuis waren gebracht urenlang ondervraagd (in de meeste gevallen 3 á 4 uur), tot 's morgens vroeg aan toe. Sommige vrouwen (naar wat ik heb vernomen), werden in hun werkkleding naar het gemeentehuis gebracht, om vervolgens urenlang ondervraagd te worden, waarin ze de meeste grensoverschrijdende vragen moesten beantwoorden die gesteld werden door gemeenteambtenaren en de politie. Vragen zoals: Beleef je plezier aan de seks die je hebt met je vriend? Beleef je plezier aan de seks die je hebt met je klanten? Hoe vaak per dag doe je het met je vriendje?

Prostituees werden geïntimideerd, gemanipuleerd, gedwongen en mensenrechten werden grootschalig geschonden tijdens deze inval. Ze moesten hun verklaring die in het Nederlands was geschreven, die de meeste vrouwen niet begrepen omdat ze geen Nederlands spraken, ondertekenen, en veel vrouwen waren boos, sommigen zelfs licht getraumatiseerd door deze inval.
Meer dan 500 politie mensen en ambtenaren deden mee aan deze inval, in een straatje van nog geen 130 meter lang, met slechts 57 prostituees. Stichting Geisha, die destijds nog in leven was om op te komen voor de rechten van prostituees, zei een rechtszaak hier tegen te beginnen. Zo ver kwam het nooit, zoals zo vaak het geval was met Geisha, ze beweerde van alles maar deden nooit iets voor de sekswerkers als het er op aan kwam.

De gemeente Alkmaar beweerde nadien dat de inval een groot succes was, en beweerde twee mensen te hebben gearresteerd voor mensenhandel. Ze beweerde tevens dat de actie gewaardeerd werd door de prostituees voor de aandacht die mogelijke slachtoffers van mensenhandel hiermee kregen. De gemeente Alkmaar beweerde ook dat er slechts 9 prostituees 'schoon' bleken na onderzoek, en 48 andere prostituees werden verdacht slachtoffer te zijn. Geen van de twee verdachten die op die avond werden gearresteerd werden echter vervolgd voor iets. De bewering dat slechts 9 prostituees schoon zouden zijn bleek achteraf ook niet waar te zijn.
Kortom, de beweringen van de gemeente en de burgemeester van Alkmaar lijken haaks te staan op die van de prostituees zelf. De burgemeester beweerde dat de vrouwen blij waren dat ze werden gezien als mogelijk slachtoffer, Geisha beweerde dat de vrouwen niet blij waren en dat sommigen zelfs licht getraumatiseerd waren. Een typisch voorbeeld van hoe de overheid liegt om hun acties tegen sekswerkers te rechtvaardigen.

En nu, afgelopen week verscheen er een artikel dat de gemeente Alkmaar wederom raamprostituees intimideert. Dit keer niet op hun werkplek, maar bij hun thuis. Maar om niet dezelfde fout te maken als de vorige keer, deden ze het dit keer voorkomen alsof ze bezig waren met een controle op de huisvesting. In werkelijkheid werden de vrouwen 's morgens vroeg wakker gemaakt door een groep van 5 man, 2 politie mensen en 3 van de gemeente.
Ze wilden zich niet identificeren volgens de verklaringen van de dames, maar wilden wel 80 vragen stellen. En in tegenstelling tot wat je zou verwachten van een onderzoek naar huisvesting, werden er (wederom) hele persoonlijke vragen gesteld. Vragen zoals: Of ze getrouwd waren, of ze kinderen hadden, of ze naar hun werk werden gebracht door iemand, of ze vrij waren om te gaan en te staan waar ze wilden, hoeveel geld ze per week verdiende, of ze een beschermer hadden, of er iemand met hun mee ging als ze op straat waren etc. Inderdaad, dingen die niets met huisvesting te maken hebben, maar dingen die alles te maken hebben met mensenhandel.

Aangezien beide vrouwen immigranten zijn (beide uit Bulgarije), waren ze niet op de hoogte van het feit dat ze deze mensen toegang mochten weigeren. Maar zelfs dan als nog, het is best intimiderend om 5 man voor je deur te hebben, waaronder 2 politie mensen. En daarom vraag je je dan ook af: waarom was de politie hierbij betrokken? Immers was dit een controle op de huisvesting, zoals de gemeente later zou beweren, dus waarom was de politie hierbij betrokken?
Toen één van de meiden dit aan ze vroeg, waarom de politie erbij was, was het antwoord dat sommige mensen hen anders niet binnen wilde laten. Dat toont toch wel aan dat hen bij de deur weigeren geen optie was, ook al hadden ze dat gewild, doordat er dus politie bij was.

Het lijkt er dus op dat de gemeente Alkmaar wederom sekswerkers lastig probeert te vallen, hun privacy schendt, insinueert dat ze gedwongen zouden zijn, en hun rechten schend onder valse voorwendselen. Het is een typisch en herkenbaar voorbeeld van hoe niet alleen gemeentes werken, en politici liegen, maar ook van hoe de politie werkt. De methoden zijn heel herkenbaar voor veel sekswerkers, waaronder mijzelf, die gebruikt worden om te intimideren, misbruik maken van het gebrek aan kennis over de lokale wetgeving van buitenlandse sekswerkers, om daar hun voordeel uit te halen waarbij privacy en mensenrechten geschonden worden.

Politici, politie en andere autoriteiten zijn er altijd van overtuigd dat de meeste van ons slachtoffers zijn, terwijl dit in realiteit niet zo is. Ondersteund door foutieve statistieken van de politie, christelijke organisaties of hulporganisaties die een financieel belang hebben om zulke dingen te beweren, worden we behandeld als slachtoffers. Het vreemde is, omdat de meeste van ons geen slachtoffer zijn, is het enige waar wij nu slachtoffer van worden, het behandeld worden als één.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer