De laatste keer had ik het over de nieuwe strategie die Renate van der Zee en haar anti-prostitutie vriendjes hebben gekozen om hun doel te bereiken: prostitutie kapot maken. En deze nieuwe strategie draait om het zwart maken van onze klanten, in een nieuwe poging het Zweedse model in Nederland te introduceren. Ze nodigde zelfs anti-prostitutie verbieder Julie Bindel uit de UK uit op het symposium om haar nieuwe boek te promoten, en ex-slachtoffer Fiona Broadfoot werd ook overgevlogen om de stem van de slachtoffers te vertegenwoordigen, omdat er blijkbaar geen slachtoffers in Nederland waren die het met hun ideeën eens zijn.
En terwijl ik de laatste keer voornamelijk ben in gegaan op de cijfers hiervan, die sterk tegenspreken wat Renate van der Zee en haar vriendjes beweren, ondanks het feit dat het uit hetzelfde onderzoek komt, wil ik dit keer graag wat meer focussen op de centrale vraag: zijn klanten (deels) verantwoordelijk voor de misstanden in de prostitutie zoals mensenhandel?

Want volgens Renate van der Zee blijft het aantrekkelijk voor criminelen om vrouwen uit te buiten dankzij de 'mannen die seks kopen'. Natuurlijk stelt ze hierbij wederom sekswerkers als de slachtoffers voor die niet voor zichzelf op kunnen komen, ondanks het feit dat een paar honderd sekswerkers recentelijk nog voor zichzelf opstonden tijdens het protest in Amsterdam. En ondanks het feit dat 414 van hen een petitie ondertekende terwijl er slechts 290 ramen zijn op de Wallen. En ondanks het feit dat uitgebreid onderzoek van het Ministerie van Veiligheid en Justitie geen enkel geval van mensenhandel kon ontdekken tijdens hun onderzoek, en concludeerde dat als er misstanden plaats vinden, dat die voornamelijk in de illegale prostitutie voor zullen komen.
Maar Renate van der Zee probeert dat allemaal te ontwijken door bijv. te twijfelen of achter al die maskers wel echte sekswerkers schuil gingen. Belachelijk natuurlijk, aangezien zelfs de burgemeester van Amsterdam dit niet betwijfelde. Maar dit is allemaal onderdeel van Renate van der Zee haar poging om ons als slachtoffers neer te zetten, en door te ontkennen dat de meeste sekswerkers geen slachtoffers zijn, alleen maar zodat zij de klanten neer kan zetten als de zogenaamde slechteriken.

Maar even terug naar de vraag. Renate vraag zich af, of stelt eigenlijk, dat 'mannen die seks kopen' verantwoordelijk zijn voor mensenhandel. Alsof er geen vrouwen zouden bestaan die voor seks betalen, en alsof er geen mannelijke sekswerkers zijn, en alsof er geen mannelijke slachtoffers van mensenhandel zijn. Maar dat helpt natuurlijk niet voor haar verhaaltje.
Maar de vraag valt eigenlijk vrij simpel te beantwoorden. Nee, mannen die seks kopen zijn niet verantwoordelijk voor mensenhandel. De enige verantwoordelijke zijn de mensenhandelaren zelf. En laten we ook niet vergeten dat mensenhandel lang niet alleen voorkomt in de prostitutie branche, maar ook in vele andere branches zoals o.a.  de tuinbouw en bij au-pairs. Dus hoe kunnen 'mannen die seks kopen' nu verantwoordelijk zijn voor al die slachtoffers in de tuinbouw, of al die andere branches?

Kortom, dit is complete onzin. Ten eerste, mensenhandel komt niet alleen maar voor in de prostitutie, maar ook in veel andere branches, en bovendien betalen niet alleen mannen voor seks maar ook vrouwen. Dus zelfs als je alle mannen die voor seks betalen weghaalt, dan bestaat mensenhandel nog steeds. Het is typerend om te zien hoe seksistisch Renate van der Zee denkt, door alleen maar mannen aan te wijzen als de boosdoeners.
Maar de echte vraag is natuurlijk, zijn de klanten verantwoordelijk? Is een consument die een dienst of een product koopt verantwoordelijk voor de misstanden in de branche? Kortom, als een klant een seksuele dienst koopt van een slachtoffer van mensenhandel, is hij dan verantwoordelijk voor de mensenhandel? Is een klant die een product of een dienst koopt verantwoordelijk voor criminaliteit, zelfs als die daar niets vanaf weet? Of ligt de schuld bij de mensenhandelaar, die mensen dwingt tot arbeid en uitbuit?
Om een voorbeeldje te geven, we weten dat er ook slachtoffers van mensenhandel zijn die worden ingezet als au-airs om op de baby te passen. Is de baby dan ook verantwoordelijk voor deze misdaad? Immers, het is door de behoefte van de baby dat deze misdaad tot stand komt, of is het dan toch gewoon de schuld van de mensenhandelaren?

Renate van der Zee wilt klanten de schuld geven van mensenhandel. Onterecht als je het mij vraagt, aangezien ook veel mensenhandel zaken juist aan het licht komen dankzij deze klanten, en sommigen zelfs slachtoffers hebben geholpen om aangifte te doen. Zelfs in de voorbeelden in de documentaire van Jojanneke kwam naar voren dat de slachtoffers daar geholpen werden om aan hun lot te ontsnappen door hun klanten. Kortom, klanten lijken eerder de oplossing dan het probleem te zijn. En dat komt ook overeen met mijn eigen ervaringen, evenals van veel van mijn collega's die ik spreek. Enorm veel klanten zijn bezorgd over onze situatie, en bieden ons vaak aan dat ze ons kunnen helpen. Sterker nog, een jaar geleden vroeg bijna iedere klant me nog of ik een pooier had, en dat ze me daarbij konden helpen. En ik ben niet de enige die dit te horen kreeg van klanten, velen van ons kregen deze vragen dagelijks, wat alleen maar aantoont hoe bezorgd en behulpzaam onze klanten willen zijn, ondanks het feit dat we hier inmiddels horens dol van worden. We zijn het zo zat om steeds gezien te worden als het slachtoffer die gered moet worden.

Mij klinkt het ook eerder alsof Renate van der Zee bijna de mensenhandelaren staat te verdedigen. Alsof ze zegt: "Die arme mensenhandelaren kunnen er toch ook niets aan doen dat ze crimineel zijn, zij zijn ook alleen maar crimineel omdat er mannen bestaan die seks willen kopen." Alsof criminelen geen verantwoordelijkheid dragen voor de misdaden die zij begaan.
Kortom, wie is er nu verantwoordelijk voor de misdaden in een branche? De criminelen? Of zijn nu ook al de consumenten verantwoordelijk? In mijn ogen zijn het toch echt de criminelen, en wellicht dat de klanten het kunnen melden, maar zij zijn niet verantwoordelijk aan de misdaad. Maar Renate van der Zee verdedigd liever criminelen door klanten te beschuldigen. In haar ogen is het door het gedrag van de klanten dat deze misdaad bestaat. Maar is dat waar? Bestaat mensenhandel alleen maar omdat klanten graag een gedwongen meisje neuken, of bestaat mensenhandel omdat er criminelen zijn die zich aangetrokken voelen tot het grote geld?

Wie is er nu verantwoordelijk voor misdaden? De consument of de crimineel? Laten we nog eens een voorbeeld nemen. We weten allemaal dat de werkomstandigheden in kledingfabrieken in India enorm slecht zijn. Sterker nog, in veel fabrieken wordt kleding geproduceerd onder dwang en door kinderarbeid. In deze fabrieken vinden dus mensenhandel en kinderarbeid plaats.
Toch kopen veel mensen de kleding uit deze fabrieken. Grote merken verkopen kleding die gemaakt is door kinderarbeid en mensenhandel. En dat is niet alleen het geval bij kleding, maar ook bijvoorbeeld bij bedrijven die smartphones maken. Sterker nog, de meeste computerchips worden gemaakt door bedrijven die ook gebruik maken van kinderarbeid. Kortom, we kopen allemaal smartphones, computers, laptops en tablets die gemaakt worden onder criminele omstandigheden.

Is de consument die een Iphone koopt nu dan ook verantwoordelijk voor deze misdaden? Of zijn dat de mensen die groot geld willen verdienen door deze misdaden te begaan? Is iemand die een Samsung tablet koopt verantwoordelijk voor kinderarbeid? Of zijn het de mensen die kinderen aan het werk zetten verantwoordelijk hiervoor? Kortom, is de persoon die een misdaad begaat de schuldige, of is het de persoon die een dergelijk product of dienst koopt? Ik weet zeker dat er mensen zijn die Apple producten kopen, die hiervan op de hoogte zijn. Of zijn het dan toch de mensen in die fabrieken die jonge kinderen aan het werk zetten hiervoor verantwoordelijk?

Renate van der Zee haar haat tegenover prostitutie gaat zó ver, dat ze liever de mensenhandelaren beschermt en de klanten de schuld geeft, dan dat ze de schuld legt bij deze criminelen. Immers, in bijna iedere branches vinden wel misdaden plaats. In de kleding branche is dat mensenhandel en kinderarbeid. In de technische branche is dit kinderarbeid. Bij de banken is het fraude. Zijn alle klanten dan hier ook ineens verantwoordelijk voor? Of zijn het de mensen die de regels overtreden om hier veel geld aan te kunnen verdienen?

Wat de mensenhandelaren aantrekt tot de prostitutie branche zijn niet die mannen zelf, maar het geld wat ze ermee kunnen verdienen. En overal waar mensen veel geld kunnen verdienen, zul je misdaden terug vinden, de prostitutie branche is daar geen uitzondering op. En hoe moet een klant van een prostituee weten dat zij een slachtoffer is? Immers, Renate van der Zee beweert toch altijd dat slachtoffers het zo goed kunnen verbergen voor de politie en onderzoekers e.d., als reden waarom zij hen nooit kunnen vinden? Dus als zelfs mensen die erin getraind zijn om het te herkennen ze niet kunnen vinden, hoe moet doorsnee consumenten het dan weten?

Maar Renate van der Zee legt veel liever de schuld bij de gemiddelde consument, dan de crimineel, waarmee ze die crimineel bescherm en de schuld neerlegt bij een consument die zich niet eens bewust is van die misdaad. Maar dit is natuurlijk geen verassing van iemand die internationaal goede contacten onderhoudt met prostitutie verbieders zoals Rachel Moran en Julie Bindel, en iemand die actief het idee steunt om klanten strafbaar te maken, zoals in het Zweedse prostitutiemodel.
Renate van der Zee probeert simpelweg de klanten zwart te maken, door hen verantwoordelijk te maken voor criminele activiteiten van mensenhandelaren, zodat zij haar geliefde Zweedse model kan krijgen. Renate van der Zee heeft in werkelijkheid helemaal niets met al die slachtoffers of die vrijwillige sekswerkers, zo doet ze zich alleen voor, zodat mensen denken dat ze een punt heeft. Maar feit is dat ze criminelen probeert te beschermen, door de klant op de laten draaien voor de misdaden die anderen begaan, terwijl ze zich niet eens bewust hiervan zijn.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer