Heel vaak zie ik artikels in de media verschijnen die zeggen over suggereren dat de exploitant waar we mee werken, ons aan het uitbuiten zou zijn. Deze berichten geven mensen de indruk dat de exploitanten samen zouden werken met pooiers, dat ze crimineel bezig zouden zijn, en dat ze geld zouden witwassen voor criminelen, en dat ze zelfs dames zouden uitbuiten en dwingen om met contracten te werken die hun verplichten lange uren te maken verdeeld over heel veel dagen in de week etc.
Dit geeft de mensen ook het idee dat wanneer meiden veel dagen in een week werken, of veel uren achter elkaar draaien (of allebei), dat deze meiden gedwongen zouden worden tot prostitutie. Of soms zelfs suggereren dat de contracten waarmee de exploitanten werken zo erg zijn voor de meiden, dat alleen de gedwongen prostituees over zouden blijven.

Een goed voorbeeld hiervan was dit artikel enkele weken geleden in Het Parool (artikel kun je hier lezen). De kop van het artikel is 'Wurgcontracten verjagen vrijwillige prostituees', en wekt de indruk dat de exploitant met contracten zou werken met zulke strikte voorwaarden, dat geen enkele helder denkende prostituee hiermee zou willen werken, en dat daardoor alleen de gedwongen prostituees overblijven die wel moeten van hun pooier.
Het artikel schrijft: 'Omdat als gevolg van het opschoonbeleid schaarste is ontstaan, kunnen raamexploitanten met wurgcontracten werken, die vrouwen geen andere ruimte laten dan te huren voor zeven dagen, twaalf uur per dag.'
Inderdaad, het is waar dat er een schaarste aan ramen voor prostituees is. De Gemeente Amsterdam heeft al vele ramen gesloten (of moet ik zeggen gekocht?), omdat volgens hun '...onder iedere steen de we omdraaien ongedierte vinden...' zoals voormalig wethouder Lodewijk Asscher claimde. Volgens hun zat de Wallen vol met criminele activiteiten, waarvan de oorzaak volgens hen de vele coffeeshops en bordelen op de Wallen waren. Witwas praktijken, illegale activiteiten, drugsdealers, mensenhandel, etc.
Naast het feit dat ze nog nooit één van deze 'ongedierte' hebben kunnen vinden, iedere rechtszaak tegen exploitanten hebben verloren, en het feit dat de grootste adviseur van Lodewijk Asscher op dit gebied, Patricia Perquin, achteraf een leugenaar bleek te zijn, heeft ze dat nooit tegen gehouden om gewoon door te gaan met het aantal prostitutieramen te verminderen in Amsterdam. Ze hebben tientallen ramen opgekocht van exploitanten (omdat ze gen enkel bewijs hadden van criminele activiteiten zoals ze eerder claimde), met het idee om prostitutie te vervangen met 'creatieve ondernemingen'. De ondernemingen die nu in de voormalig prostitutiepanden zitten zijn mode ontwerpers (tenminste, als je dat mode kunt noemen), kaaswinkels (alsof er daar nog niet genoeg van waren in Amsterdam), een radiostation, etc. Grappig genoeg betalen de meeste van deze ondernemingen geen tot weinig huur, omdat ze hier simpelweg geen geld voor hebben, maar nu in feite gewoon de ruimte bezet houden tot succesvollere bedrijven hun plek in willen nemen. Het project van de Gemeente Amsterdam om de Wallen op te schonen is zo'n groot debacle gewest, dat de partners in dit project inmiddels hebben aangegeven te willen stoppen met het project, en daarom is Amsterdam nu op zoek naar nieuwe partners.

Wat niet klopt in dit bericht, is dat de exploitanten helemaal geen 'wurgcontracten' hebben zoals dit artikel suggereert. In het artikel hebben ze het over en contract waarbij de dame verplicht is en kamer voor minimaal 7 dagen per week, 12 uur per dag af te nemen.
Dit is simpelweg niet waar. Ik werk voor één van de grootste exploitanten op de Wallen, en ken ook veel andere dames die bij andere exploitanten zitten. De exploitanten verhuren de kamers per shift, één dag shift en één nacht shift. De dame kan kiezen welke shifts ze wilt werken, de dag shift of de nacht shift, of als ze het zelf wilt kan ze ook beide shifts werken, maar dan moet ze natuurlijk ook voor twee shifts betalen, met en maximum van 12 uur per dag. Aangezien er geen mannen worden toegelaten in het kantoor van de exploitant, betekent dit dat de dames zelf bepalen wanneer en waar ze willen werken, en voor hoeveel uur per dag. Dus het is simpelweg onmogelijk voor een pooier om hiermee in gesprek te gaan met de exploitant, aangezien ze niet eens binnen worden gelaten. Dus het idee dat pooiers en exploitanten samen zouden werken, of dat de exploitanten het geld van de pooiers wit zouden wassen is complete onzin.

De meeste meiden die werken op de Wallen hebben een vaste kamer. Dit betekent dat ze hun eigen werkkamer hebben tot ze zelf besluiten om ergens anders te gaan werken of te stoppen met werken. Voor deze meiden geeft de exploitant jouw de mogelijkheid om één of twee dagen per week vrij te krijgen, dit betekent dus dat je niet voor je kamer hoeft te betalen als je vrij bent, en dat je je eigen kamer weer hebt als je weer aan het werk gaat.
Daar komt nog eens bij, dat mijn exploitant bijvoorbeeld, de dames de mogelijkheid geeft om twee maanden vakantie te nemen, zonder dat ze de huur voor hun vaste kamer hoeven te betalen, en dat als ze terug komt gewoon weer naar haar oude werkplek terug kan. Natuurlijk kan ze ook langer vakantie nemen als ze dat wilt, maar als ze haar eigen kamer wilt behouden, moet ze dan wel de huur betalen hiervoor in die periode.
Ik vind twee maanden vakantie per jaar meer dan voldoende, en het is veel meer dan de meeste mensen met een normale baan krijgen. Ik ken daarnaast ook geen enkele pandeigenaar, makelaar of huisbaas die je de mogelijkheid geeft om even twee maanden geen huur te betalen omdat je op vakantie bent, en daarnaast ken ik ook geen pandeigenaren die geen huur vragen als een winkel dicht is voor een bepaalde periode.

Natuurlijk zijn er wel vrouwen die 7 dagen per week, of 12 uur per dag werken, en er zijn een paar goede redenen daarvoor. Dames die voor het eerste naar Amsterdam komen om te werken krijgen niet direct een vaste kamer op de eerste dag. En niet eens zozeer omdat de exploitant dat net zou willen, maar simpelweg omdat de meeste kamers al bezet zijn door andere dames. Er zijn nu eenmaal meer dames dan dat er werkplekken zijn, en door de Gemeente zijn er nu zelfs nog minder werkplekken dan dat er voorheen waren, die nu bezet zijn door verrijkringen in de buurt zoals mode ontwerpers, kaas winkels maar vele panden staan ook leeg. Goed gedaan Amsterdam! Er zijn veel meiden die geen werkplek hebben, en bereid hier veel geld voor te betalen, maar jullie geven die kamers gewoon weg aan mensen die er in veel gevallen niets voor betalen!
Maar wat doe je als alle kamers al bezet zijn door andere meiden, en je geen kamer kunt krijgen? Het antwoord is heel simpel, niets. Je wacht tot één van de andere meiden een vrije dag heeft, of op vakantie gaat, of misschien stopt met werken. Dus voor veel meiden is het iedere wachten op de exploitant die hun kan vertellen of ze een vrije kamer hebben voor hun of niet. De rekeningen blijven natuurlijk wel binnen komen, en die moeten nog steeds betaald worden, zelfs als je geen werk hebt. Dus als je een kamer kunt krijgen voor zowel overdag als 's avonds, en je weet niet zeker of je de rest van de week kan werken, dan grijp je die kans met beide handen aan.
Een aangezien de kamers per dag worden verhuurd, in plaats van per maand of per week, is het voor veel dames iedere dag opnieuw een gok. Soms krijgen ze een kamer, soms niet. En aangezien je dus niet weet of je de volgende dag kunt werken, of deze week kunt werken, of misschien zelfs deze maand kunt werken, pak je iedere kans die krijgt om te kunnen werken als het kan!
Soms gaat iemand op vakantie, wat betekent dat een ander meisje de kamer kan huren voor die periode. Maar omdat ze niet weet of ze daarna weer een kamer kan krijgen als het meisje weer terug is van vakantie, probeert te zoveel mogelijk te werken, zelfs als dat betekent dat ze 7 dagen per week werkt, aangezien ze hierna misschien wel een maand zonder werk zit.
Wat mensen moeten begrijpen, is dat alle raamprostituees ZZP'ers zijn. Dus eigenlijk zijn alle prostituees zelfstandig ondernemers, en net zoals met vele andere ondernemingen heb je dus geen zekerheid over je inkomsten., aangezien je geen salaris ontvangt van een werkgever. Dus als je goed kunt werken, dan probeer je zoveel mogelijk geld te verdienen, maar als het tegen zit en het werk tegenvalt, heb je dus ook weinig tot soms zelfs geen inkomsten en kun je zelfs verlies draaien doordat je wel de kosten hebt van de huur van de kamer. Als ondernemer neem je een risico, dat risico houdt in dat je zonder inkomen kan komen te zitten als de opbrengsten tegenvallen, en hetzelfde geldt voor de prostituees op de Wallen, aangezien zij ook ondernemers zijn.

En het artikel spreekt over contracten, wat nogal vreemd is, aangezien niemand een contract heeft. De contracten waar ze het over hebben zijn eigenlijk geen contracten, maar de huisregels en voorwaarden voor het huren van een kamer bij een exploitant. Het is niet alsof je een contract moet tekenen waar je aan vast zit of iets dergelijks, zoals het met veel andere contracten wel werkt. Sommige mensen vinden dat de exploitanten dit op internet moet zetten zodat het openbaar is voor iedereen, maar dat vind ik een belachelijk idee. Hoeveel bedrijven plaatsen op het internet de huisregels voor hun medewerkers? En hoeveel bedrijven plaatsen de arbeidscontracten voor hun werknemers op het internet? Ten eerst hebben de meeste exploitanten op de Wallen niet eens een website, en waarom zouden ze? Alleen om te bewijzen tegen die mensen dat de huurvoorwaarden in orde zijn? En zelfs al zou je dat doen, dan gaan daarna mensen weer klagen dat dit niet dezelfde voorwaarde zouden zijn die de prostituees voor ogen krijgen. Met andere woorden, het lost niets op. Daar komt nog eens bij, dat als de politie ons komt controleren, we hen alle papieren moeten laten zien, dus ook de huurvoorwaarden en de huisregels, dus als er echt iets mis zou zijn, dan had de politie dit allang al gesignaleerd.
Maar de echte vraag is natuurlijk, of er überhaupt wel een probleem is? En waarom moet alles dat gerelateerd is aan prostitutie altijd anders behandeld worden dan andere branches? Het is niet alsof transportbedrijven hun arbeidscontracten online gaan zetten zodat iedereen kan zien of het wel goed zit, en toch vind ook in die industrie veel mensenhandel plaats. Dus waarom moet de prostitutie nu weer anders behandeld worden dan de rest?

Het volgende gedeelte van het artikel gaat over het initiatief van prostituees om hun eigen corporatie te beginnen. Ilonka Stakelborough, oprichtster van Stichting Geisha, een organisatie die zich inzet voor de verbetering van de positie van sekswerkers, praat in dat artikel over haar poging om samen met de Gemeente Amsterdam een corporatie voor prostituees op te zetten. Ze zegt:  'Het concept is geweldig: veel meer zelfstandigheid, meer verdienen, eigen baas over werktijden en je kunt je eigen kamer inrichten. Zou dat geen geweldige verbetering zijn?'
Ja, inderdaad dat zou een grote verbetering zijn, maar het probleem is dat we al deze dingen al hebben. We zijn als prostituees al zelfstandig, aangezien we zelfstandig ondernemers zijn en we geen contracten hebben zoals dit artikel suggereert. We kunnen gaan en staan waar en wanneer we willen. Ik zou niet weten wat we nog meer voor zelfstandigheid nodig zouden hebben? Ten tweede kunnen we al beslissen over onze eigen werktijden, zoals ik hierboven al heb uitgelegd.
Maar wat ik veel enger vind klinken is het idee van een corporatie. We hebben al gezien hoe dat is gegaan in Utrecht, waar de prostituees hun eigen corporatie hebben opgezet nadat de Gemeente Utrecht het Zandpad sloot. De Gemeente Utrecht beloofde hen dat als ze snel waren met de opzet van hun eigen corporatie, dat ze snel een vergunning zouden kunnen krijgen, zodat ze weer zo snel als mogelijk aan het werk zouden kunnen. Maar nu, ruim een half jaar na het opstarten van hun eigen corporatie, hebben ze nog steeds geen vergunning en de Gemeente Utrecht blijft de regels veranderen voor het verkrijgen van een vergunning (zoals je in dit artikel kunt lezen). Opvallend om te weten is dat het de Gemeente Utrecht was die suggereerde naar de prostituees om hun eigen corporatie op zetten nadat hun werkplekken werden gesloten.
Het klinkt een beetje als een Paard van Troje techniek. Overtuig alle prostituees om deel uit te maken van een corporatie, en als ze eenmaal allemaal aan boord zijn, geef ze dan gewoon geen vergunning en dan heb je succesvol prostitutie uit je Gemeente verwijderd. En zelfs al krijgen ze ooit een vergunning, kan dit nog jaren doet en kost het enorm veel geld. Dus ik geloof niet echt dat het idee van een corporatie perse beter is, zeker niet als het op de Gemeente Amsterdam aankomt in ons geval, die de afgelopen jaren alleen maar bezig is geweest om ramen te sluiten.

Het volgende deel van het artikel gaat verder met Ilonka die het heeft over Oost-Europese prostituees. Er staat: 'Als je niet wordt gedwongen, werk je niet zoveel, dus als je niet werkt, en je moet wel zeven dagen twaalf uur per dag huren, kost dat geld. Dat betekent dat vooral Oost-Europese vrouwen de ramen bezetten, die werken lange uren, spotgoedkoop en willen het zonder condoom doen. Daar is voor vrijwillige sekswerkers niet tegen op te boksen. Indirect wordt zo de gedwongen prostitutie bevorderd.'
Een groot deel hiervan, over de werktijden, heb ik hierboven al uitgelegd. Maar wat hier interessant is om te lezen, is dat er voor Ilonka schijnbaar een verschil zit tussen een vrijwillig werkende prostituee en een Oost-Europese prostituee. In haar idee zijn schijnbaar de meeste Oost-Europese prostituees (die vooral bestaan uit Roemeense, Bulgaarse en Hongaarse prostituees, waarvan Roemeense en Bulgaarse prostituees de grootste groepen zijn) gedwongen, werken ze spotgoedkoop en doen ze het zonder condoom.
Grappig genoeg is het juist deze groep prostituees die hun klanten uitkiezen. Als ze écht gedwongen zouden zijn, dan zouden ze niet zo kieskeurig zijn, aangezien ze bang zouden zijn voor hun pooier. En ook opvallend is dat de meeste meiden die ik ken nooit onder de minimumprijs van 50 Euro werken, sterk nog, wij zijn juist de groep meiden die vaak meer geld vragen voor onze diensten. En natuurlijk zullen er vast wel meiden tussen zitten die het zonder condoom doen, maar dit is niet de meerderheid, aangezien we allemaal de gevaren kennen van onbeschermde seks.
Ik krijg heel veel klanten die onbeschermde seks willen hebben, ze gaan van deur tot deur, de hele avond door, op zoek naar een meisje die het zonder condoom doet. Vaak komen ze een paar keer terug om te vragen of het écht niet mogelijk is om het zonder condoom te doen. Als de claim dus waar zou zijn, dat veel Oost-Europese dames het zonder condoom zouden doen, waarom lopen die klanten dan een hele avond lang over de Wallen op zoek naar een meid die het zonder condoom wilt doen? Het zou toch makkelijk moeten zijn voor hun om een meisje te vinden die het zonder condoom wilt doen als er zo veel Oost-Europese dames zijn die dat zouden doen? Waarom komen ze dan keer op keer bij met terug aan de deur, en gaan ze van deur tot deur?