Prostitutie is in Nederland een compleet legaal beroep. Sekswerkers zoals ik betalen belasting, we hebben ons eigen bedrijf als ZZP'er en we staan ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Toch is prostitutie vooral alleen op papier een legaal beroep. Er zijn veel dingen die aantonen dat sekswerk nog steeds niet een echt geaccepteerd beroep is in Nederland. Ondanks alle dingen die je wellicht hebt gehoord over prostitutie in Nederland, en het feit dat sommige mensen beweren wat sekswerk een normaal beroep is (en ja, Jojanneke, dan heb ik het dus ook over jouw), wordt sekswerk nog lang niet gezien als een normaal beroep.

Eén van die dingen is het systematisch weigeren van sekswerkers door banken om zaken mee te doen. Sommige banken weigeren sekswerkers compleet als klant, waardoor zelfs een privé rekening openen niet eens mogelijk is zoals mij overkwam bij de Rabobank in 2010. Eén van de weinige banken die wel sekswerkers als klanten accepteert is de ING Bank. Als sekswerker maken ze er geen probleem van om een privé rekening te openen, en zelfs een zakelijke rekening is mogelijk. Maar wat heeft het voor nut om een zakelijke rekening te openen, als ze je vervolgens niet accepteren voor de acceptatie van creditcards? Dit is wat mij overkwam.

Énkele weken terug besloot ik om een pinmachine aan te gaan vragen. Want ondanks het feit dat veel klanten cash betalen, komt het vaak voor dat mensen vragen of het ook mogelijk is om met een creditcard te betalen. Of ze willen bijvoorbeeld langer blijven en moeten dan bijbetalen, maar omdat ze geen cash geen meer op zak hebben moeten ze eerst naar een pinautomaat toe lopen. Helaas zie je dat soort klanten vaak nooit meer terug omdat ze verdwaald raken in de kleine straatjes, of omdat ze afgekoeld zijn en dus geen zin meer hebben om terug te gaan. Dus besloot ik dat het wellicht een goed idee was om een mobiel pinautomaat aan te schaffen bij de bank. Er bestaan immers al sekswerkers op de Wallen die het al hebben, dus het is blijkbaar mogelijk, zoals het ook zou moeten zijn voor een legaal beroep.

Dus besloten we de mogelijkheden te onderzoeken voor een pinmachine die ook creditcards accepteert. We keken naar de kosten, de voor en de nadelen, en besloten om een poging te wagen. Het zag er aanvankelijk goed uit toen we besloten naar de ING Bank te gaan, waar ik ook een privé rekening heb. Ik had daar namelijk ook al in het verleden navraag gedaan over het openen van een zakelijke bankrekening als sekswerker, en daar stonden ze heel erg voor open. Dus ik dacht een goede keuze te maken met de ING Bank als één van de weinige sekswerkvriendelijke banken. Het is immers een Nederlandse bank ook.

Toen ik naar de bank ging heb ik eerst met één van de zakelijke adviseurs gesproken. Ik vroeg de medewerker naar de mogelijkheden van een mobiele pinmachine voor creditcards. Dat was geen probleem voor hun, want dat deden ze wel vaker zeiden ze, ze hadden al veel prostituees van de Wallen als klant voor een pinmachine met creditcards. Ze adviseerden sekswerkers alleen om ingeschreven te staan bij de KvK onder persoonlijke dienstverlening in plaats van prostitutie, omdat soms creditcard maatschappijen wel eens moeilijk konden doen. Geen probleem, ik stond immers ingeschreven onder persoonlijke dienstverlening, zoals ook de gemeente Amsterdam aanraad. Daarnaast had mijn bedrijfsnaam niets van doen met seks, om problemen op de afschriften van toekomstige klanten te voorkomen.

Een paar dagen later kwam ik terug om eindelijk een aanvraag te doen voor een pinmachine bij een andere medewerker van de ING Bank. Hij had totaal niet door met een prostituee van doen te hebben merkte ik tijdens ons gesprek. Hij vertelde me dat een pinmachine en de acceptatie van creditcards twee verschillende producten waren die ik aan moest vragen, waarbij de acceptatie van creditcards een extra optie was op het pinpakket. Maar aangezien de meeste klanten die ik krijg op de Wallen alleen maar een creditcard hebben, ging het mij alleen om de acceptatie van creditcards. Dus vroeg ik een pinmachine aan evenals de acceptatie van creditcard. Enkele dagen later ontving ik al de pinmachine via de post. Dat ging goed, dacht ik nog Maar maandag kreeg ik een brief van de ING Bank waarin stond dat ze me niet accepteerde om creditcard betalingen te ontvangen. Ik was verrast, aangezien ik het advies van de bankmedewerkers allemaal had opgevolgd, en nu werd ik alsnog geweigerd. Bovendien stond in de brief van de ING dat zij me hadden afgewezen, kortom niet de creditcard maatschappijen zelf. In de brief stond dat dit te maken had met de producten en/of diensten die aangeboden werden.

Dus belde ik de ING Bank met de vraag waarom ze mij geweigerd hadden. Zij vertelde mij dat dit te maken had met het feit dat ik als prostituee werkzaam ben. Ik was verrast, aangezien ik ook andere prostituees op de Wallen ken die een pinmachine met acceptatie van creditcards hebben van de ING op de Wallen, dus waarom werden zij dan wel geaccepteerd? En ten tweede, hoe wisten zij dat ik werkzaam was als prostituee? Ze verklaarden me dat de reden waarom ze mij geweigerd hadden te maken had met het feit dat ze geen erotische diensten of producten accepteerde voor creditcards. Een beetje verbaasd vroeg ik waarom. Nou, volgens de bankmedewerker was dit omdat het moeilijk te bewijzen was dat ik een dienst verleend had. Bijvoorbeeld, als de vrouw van een klant van mij de afschriften zou zien, en de man zou beweren nooit naar een prostituee te zijn geweest, dan zou hij het geld van de bank terug kunnen eisen om dat kracht bij te zetten met de bewering dat er iets onjuist zou zijn afgeschreven.

Ik was een beetje verbaasd. Immers, gold het niet voor heel veel andere diensten dat je niet altijd kunt aantonen dat er een dienst geleverd was? Bijvoorbeeld bij een massagesalon, of een schoonheidssalon? Ik bedoel, hoe kan een schoonheidssalon aantonen dat de klant daadwerkelijk een behandeling heeft afgenomen? Dat kun je niet, net zoals ik niet kan aantonen dat iemand seks met mij heeft gehad voor geld. Dus zou dit dan ook betekenen dat ze massagesalons en schoonheidssalons weigerden voor de acceptatie van creditcards, vroeg ik aan de medewerker? Nou, nee, dat was niet het geval. Maar het was omdat ik niet eerlijk was geweest over het doel van mijn bedrijf, omdat ik had aangegeven onder persoonlijke dienstverlening. Wederom was ik wat verbaasd, immer adviseert de gemeente zelf, alsmede de overheid aan sekswerkers om je in te laten schrijven bij de KvK onder persoonlijke dienstverlening in plaats van prostitutie. Bovendien lever ik ook een persoonlijke dienst. Immers komt niet iedere klant voor seks, maar lever ik wel altijd een persoonlijke dienst aan mijn klanten. Dus eigenlijk is persoonlijke dienstverlening een betere omschrijving voor mijn beroep, boven op het feit dat zowel de overheid alsmede de gemeente en diverse andere organisaties en instanties adviseren om je hieronder te laten registreren.

Toen begon de medewerker terug te krabbelen. Nee, ik had me wel correct ingeschreven onder persoonlijke dienstverlening, maar omdat ik in de prostitutie werkzaam was accepteerde ze me niet. Dat begon me echt dwars te zitten. Hoe wisten ze dat ik werkzaam was in de prostitutie? Immers, ik sta ingeschreven onder persoonlijke dienstverlening en niet onder prostitutie. En de bankmedewerker waarbij ik alle zaken geregeld had, had niet eens door dat ik een prostituee was. Dus hoe wisten zij dan dat ik werkzaam was als prostituee? Dat konden ze me niet zeggen in verband met 'privacy'. Best een interessant antwoord, gezien het mijn eigen privacy betreft, dus eiste ik van hen een antwoord hierop. Maar toen kwamen ze met een onzin verhaaltje dat het te maken had met de privacy van de bank. Ik wist niet dat een bank, een bedrijf, ook privacy had. Immers is privacy persoonsgebonden, en dus niet aan een bedrijf.

Toen de medewerker terug viel op het feit dat ik onterecht zou hebben ingediend onder persoonlijke dienstverlening, terwijl ik werkzaam was in de prostitutie, en ik daar wederom op antwoordde dat zowel de overheid als de gemeente dit zelf adviseren, realiseerde ik me dat het een cirkelredenering was. Hij stond gewoon onzin te vertellen en die in te dekken met nog meer onzin. Natuurlijk is het onzin dat mensen in de prostitutie niet aan kunnen tonen dat er geen dienst geleverd is als reden om te weigeren, immers geldt datzelfde voor vele andere diensten. Het is de hele reden waarom een pinautomaat een bon uitprint.

Ik besloot het op te geven, aangezien dit gesprek nergens naartoe leidde, en we toch alleen maar vast zouden blijven zitten in hun cirkelredenering. Feit is helaas, dat zelfs de meest sekswerkvriendelijke bank in Nederland, de ING Bank, liever geen zaken doet met prostituees. Dit houdt niet alleen de positieverbetering van sekswerkers tegen, zoals het doel was van de legalisering in 2000, maar maakt het zelfs alleen nog maar lastiger om mensenhandel te bestrijden. Dit komt omdat het grootste probleem bij mensenhandel in de prostitutie is, dat het geld altijd cash verdient wordt, en er dus niet te traceren valt dat er geld gaat naar de mensenhandelaar of hoeveel. Dit maakt het extreem moeilijk voor slachtoffers om te bewijzen dat ze slachtoffer waren, evenals de veelal enorme bedragen die de uitbuiters daarmee hebben verdiend. Het accepteren van prostitutie als creditcard acceptanten zou een goed middel kunnen zijn om mensenhandel mee te kunnen bestrijden, omdat de geldstromen inzichtelijk worden, maar banken blokkeren dit dus.

Maar nog zorgwekkender is het feit dat de bank blijkbaar informatie heeft over sekswerkers dat ze sekswerker zijn, ook als ze helemaal niet geregistreerd staan als sekswerker. Ik maak me hierbij ernstig zorgen om mijn privacy. Hoe is het mogelijk dat banken dit weten, als ik me niet eens geregistreerd heb als sekswerker? En wat zijn de gevolgen hiervan voor de rest van mijn leven? Welke andere dingen worden mij in de toekomst wellicht ontzegt omdat ik ooit een sekswerker was? Als ik ooit mijn eigen bedrijf wil beginnen over een paar jaar, omdat ik iets anders wil gaan doen, wordt ik dan wederom geweigerd omdat ik te boek sta als prostituee? En wie registreert dit, en waar? En hoe komt het dat ik niet mag weten wat er met mijn eigen privacy gegevens gebeurt en waar die vandaan komen? Het zou toch mogelijk moeten zijn om voor mijzelf te kunnen achterhalen waar zij deze privé informatie vandaan halen?

Dus wat je ook gehoord hebt over prostitutie in Nederland, als legaal geaccepteerd beroep, geloof het niet. Als prostitutie écht een legaal beroep was in Nederland, dan zou het toch mogelijk moeten zijn om net als ieder bedrijf gewoon creditcards te kunnen accepteren. Maar alleen omdat ik een prostituee ben weigeren ze me. Dit beperkt sekswerkers niet alleen in hun vrijheden en hun positie in de samenleving, maar maakt ook de strijd tegen mensenhandel alleen maar lastiger. Dus ondanks het feit dat ik een legaal bedrijf heb net als iedereen anders, weigeren banken mij wel. En wat doet de overheid hier aan? Om onze positie te verbeteren? Nou, zij zijn veel te druk met het spenderen van 3 miljoen euro per jaar aan uitstapprogramma's voor prostituees, om ons te laten stoppen met werken.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer