Eém van de oud bordelen die nu geboden wordt aan sekswerkers om zelf te runnen

Vandaag was er groot nieuws over raamprostitutie in Amsterdam. Project Eigen Raam, die sekswerkers de kans biedt om hun eigen corporatie te vormen en daarmee hun eigen bordeel te runnen, heeft groen licht gekregen. Volgens de artikelen in de media was er voldoende draagvlak onder sekswerkers om hiermee te starten.

In februari van dit jaar kondigde de gemeente Amsterdam aan dat zij onderzoek zouden gaan doen naar de haalbaarheid om sekswerkers hun eigen bordeel te laten runnen. Ze hadden 18 ramen ter beschikking voor de sekswerkers die hun eigen corporatie wilde vormen. En dus begon de gemeente met een haalbaarheidsonderzoek, om te zien of sekswerkers geïnteresseerd waren om hun eigen bordeel te runnen.

Tegenover de media werd dit project verkocht als 'een manier voor prostituees om zonder pooier te hoeven werken', waarmee geïmpliceerd werd dat we nu dat wel zouden doen. Het was een manier voor de gemeente om aan de ene kant het sluitingsbeleid van ramen te rechtvaardigen, terwijl men aan de andere hand nu plots ramen wilde gaan openen. De media, kritiekloos als altijd, nam het zo over, en verkocht het aan het publiek als 'pooier vrije werkplek' voor prostituees.

Onzin natuurlijk. De meeste sekswerkers die achter de ramen werken hebben helemaal geen pooier. Ze impliceren dit alleen maar om de huidige bordeelhouders in een slecht daglicht te stellen, omdat ze immers nog altijd hen willen sluiten. Anders wordt het namelijk praktisch onmogelijk om een beleid te verdedigen die enerzijds ramen sluiten, en anderzijds ramen opent.

Want in reality is er net zo veel kans op pooiers bij dit Project Eigen Raam, als bij andere raambordelen. Wie een bordeel runt is compleet irrelevant voor het zijn van slachtoffer. De bordeelhouders zijn niet de pooiers, noch werken te met hen samen. Dus de kans dat er slachtoffers in dit nieuwe bordeel komen te werken, is net zo groot als bij de bestaande raambordelen.

Maar vandaag kondigde de gemeente aan dat er voldoende draagvlak onder sekswerkers zou zijn om dit project door te zetten. Best een interessante conclusie als je het haalbaarheidsonderzoek hebt gelezen, waarin staat dat er 45 tot 50 sekswerkers interesse moeten hebben voor een sluitende exploitatie (pagina 9). Dus rijst de vraag, hebben ze dan 45 tot 50 sekswerkers gevonden die interesse hebben in dit project? Nou... nee!

In het rapport kun je namelijk lezen dat men in Maart een informatiebijeenkomst heeft georganiseerd voor sekswerkers om hen te informeren over dit project (pagina 6). 24 Sekswerkers kwamen opdagen, waaronder ikzelf, van de 600 sekswerkers die er op de Wallen werken. Dus je zou kunnen zeggen dat er onmiddellijk al weinig interesse voor was, als maar 4% op komt dagen. Niet zo vreemd, aangezien de meeste sekswerkers aangeven tevreden te zijn met hun huidige werkplek, omstandigheden en bordeelhouder. Kortom, er is helemaal geen behoefte om daarin te wijzigen.
Iets anders waardoor sekswerkers geen interesse hebben in dit project, is het feit dat ze deze verantwoordelijkheid niet willen hebben. Het is de hele reden waarom sekswerkers zo tevreden zijn met de huidige situatie. De bordeelhouders doen al het zware (papier)werk, en wij hoeven alleen te werken en belasting te betalen. De meeste van ons hebben dus helemaal geen trek in meer papierwerk, regels etc. alleen maar om te kunnen werken.

Er waren echter wel een paar sekswerkers die wel interesse toonde. Hoeveel? Nou, zoals we op kunnen lezen in het rapport, 15 sekswerkers toonde interesse tijdens gesprekken die plaats vonden in April en Mei (pagina 6). Niet helemaal de 45 tot 50 sekswerkers die men nodig achtte om dit project succesvol te maken. En in Juni melde de burgemeester zelfs nog dat hij nog onvoldoende sekswerkers had gevonden voor dit project.
Dus wat is er sindsdien veranderd? Nou, helemaal niets eigenlijk. Er zijn niet meer sekswerkers gevonden sindsdien. Wat betekent dat er nog steeds maar 15 sekswerkers zijn die interesse hebben getoond. Nog lang niet in de buurt dus van de 45 tot 50 sekswerkers die ze nodig hebben volgens hun eigen criteria. Toch meld de media nu dat er 'voldoende draagvlak is' van sekswerkers voor dit project.

Wellicht is dit dan ook wel de reden waarom er plots niet meer 18, maar nog maar 15 ramen beschikbaar zijn voor dit project. Immers waren er in februari nog 18 ramen beschikbaar. Maar nu zijn dat er ineens 3 ramen minder geworden. En toevallig zijn er nu net zoveel ramen beschikbaar, als dat er sekswerkers waren die interesse hebben getoond. Het zou mij niets verbazen als die andere 3 ramen zijn afgevallen, doordat men simpelweg niet meer sekswerkers konden vinden om mee te doen met dit project. Maar, tuurlijk, blijft het maar aan het publiek verkopen alsof er voldoende support zou zijn vanuit de sekswerkers voor dit project!

Het rapport zegt dat wellicht sekswerkers nog geen interesse hebben getoond, omdat ze in afwachting zijn (pagina 7). Bijvoorbeeld om te weten wat de huurprijzen zullen worden. Maar ik denk dat het veel simpeler ligt. Er zijn gewoon niet veel sekswerkers die interesse hebben om een eigen bordeel te runnen. We willen gewoon werken zoals we dat nu doen. We hebben een bordeelhouder die al het papierwerk doet, al het juridische werk etc., en wij hoeven ons alleen maar druk te maken over op tijd de belasting te betalen. We willen er niet meer werk en verantwoordelijkheid bij dan dat we nu hebben.

Wij hebben er nooit om gevraagd om een eigen bordeel te kunnen runnen. Dit is, wederom, het plan van een politicus geweest die 'denkt' te weten wat wij nodig hebben. Maar ze luisteren nooit naar ons. We vroegen namelijk helemaal niet om een eigen bordeel te kunnen runnen. We hebben alleen gevraagd of ze willen stoppen met het sluiten van bordelen, om ons de werkplekken terug te geven die momenteel leeg staan. Daar hebben we om gevraagd toen we protesteerde tegen Project 1012. We vroegen helemaal niet of we alsjeblieft ons eigen bordeel mochten starten zodat we pooiervrij zouden zijn. Meeste van ons zijn pooiervrij, en we hebben geen bordeel nodig om dat te bewijzen!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer