Deze week was er veel commotie omtrent een Facebook post die de politie Amsterdam op hun pagina had gezet. De post draaide om de Europese Dag tegen Mensenhandel, en zou moeten gaan over mensenhandel dus. In plaats daarvan besloot de politie Amsterdam om zich alleen te richten tot mensenhandel in de prostitutie, waarbij ze uiterst stigmatiserend en soms gewoonweg domme uitspreken deden.

De keuze om (wederom) prostitutie te belichten in een artikel over mensenhandel is interessant, gezien het feit dat de laatst bekende cijfers uit Amsterdam ons juist laten zien dat de meerderheid van de slachtoffers helemaal niet eens werkzaam zijn in de prostitutie, maar in andere branches. Sterker nog, de laatst gespecificeerde cijfers tonen aan dat 62% van de mogelijke slachtoffers in Amsterdam (43 in totaal) niet in de prostitutie werkzaam waren, en dat slechts een minderheid van 38% uit de prostitutie branche zelf kwam (26 in totaal).

Het feit dat de keuze van de politie om weer over prostitutie te schrijven als het om mensenhandel gaat is dus opvallend te noemen, gezien het feit dat de meeste slachtoffers juist niet uit de prostitutie komen in Amsterdam, en het feit dat prostitutie reeds al velen malen vaker geassocieerd met mensenhandel dan iedere andere branche, waardoor wederom de prostitutie belichten op dit onderwerp alleen al uiterst stigmatiserend is. Het artikel wekte dan ook woede van de Nederlandse belangenvereniging van sekswerkers PROUD, door te stellen dat 'geen 12 jarig meisje ervan zou dromen om prostituee te worden' en dat 'niemand dit vrijwillig doet, hoe sterk ze dit ook ontkennen'. Dus diende PROUD een klacht in bij de politie Amsterdam en eiste zij een rectificatie.

Dankzij de media aandacht die de reactie van PROUD kreeg, kwam de politie Amsterdam al snel met een antwoord, waarin zij beweerde dat zij helemaal niet bedoelde 'niemand wordt vrijwillig prostituee', maar 'niemand wordt vrijwillig slachtoffer'. Dat is natuurlijk vanzelfsprekend, ik bedoel, heb je ooit iemand horen beweren dat ze vrijwillig het slachtoffer werden van een misdaad? Uiteraard doet niemand dat vrijwillig!
Natuurlijk bedoelde de politie wel dat niemand vrijwillig koos voor prostitutie, want dat komt ook overeen met de argumenten die ze noemden als achterliggende reden waarom iemand koos voor prostitutie, namelijk: armoede, loverboys en misbruik. Diezelfde achterliggende redenen toepassen op waarom iemand slachtoffer is geworden zou nergens op slaan, aangezien niemand ten eerste vrijwillig slachtoffer wordt, maar nog belangrijker omdat je geen slachtoffer van mensenhandel kunt zijn door armoede!!! Voor een bepaald beroep kiezen omdat je anders in armoede moet leven is geen misdaad, en zeker geen mensenhandel.

En dan alsnog, ze schreven toch echt heel duidelijk, en ik quote: ‘Er is geen meisje van twaalf jaar dat als je vraagt wat ze later wil worden, zegt: ik word prostituee.’. Daar staat toch echt het woord prostituee en niet slachtoffer. Een goed voorbeeld dus van hoe het dus wel degelijk ging over prostitutie en niet het slachtofferschap, maar vooral ook om hoe zij moeite hebben om te geloven dat vrouwen dit vrijwillig kunnen kiezen, en zelfs beweren dat iemand die dit beroep kiest om zichzelf financieel te kunnen onderhouden (armoede dus) ook dwang is in hun ogen. Dit komt ook compleet overeen met de vele andere rapporten van de politie, waarin ze vaak enorm hoge schattingen maken over hoeveel prostituees gedwongen worden, puur gebasseerd op hun eigen onderbuikgevoel zoals bijvoorbeeld het rapport Schone Schijn doet, waarin men zonder enig onderzoek daarnaar te hebben gedaan beweren dat 50 tot 85% van de prostituees gedwongen worden.

Dus ja, de bewering van de politie dat ze doelden op slachtoffers en niet op prostituees is gewoon een leugen om niet publiekelijk aan de wilgen te worden gehangen. Maar er is zoveel meer mis met dit artikel dan alleen dat. Zo beweert men in het artikel dat vrouwen, vaak minderjarig, gedwongen worden tot prostitutie. Maar als je de meest recente cijfers uit Amsterdam van de politie er zelf bijpakt, dan zie je dat het juist niet 'vaak' minderjarigen zijn, maar juist volwassenen. Vorig jaar rapporteerden ze namelijk in totaal 59 vermoedelijke slachtoffers in Amsterdam waarvan slechts 4 minderjarig waren! Dat is dus 6,8% van alle mogelijke slachtoffers. Dat kun je hoe dan ook niet 'vaak' noemen, eerder 'soms'.

Maar ik ben nog het meest boos over de toon van dit artikel. De kop van dit stuk alleen al: ‘Deze vrouwen worden soms wel tien keer per dag verkracht.’ Met dit soort koppen doe je het laten lijken alsof slachtoffers van mensenhandel allemaal vrouwen zijn die dag in dag uit verkracht worden. Maar dat is simpelweg niet zo bij alle slachtoffers. Sterker nog, vaak kiezen slachtoffers vrijwillig om prostituee te worden, in tegenstelling tot wat de politie zelf gelooft, maar komen ze in een uitbuitingssituatie terecht. Vaak komt dit doordat vrouwen hulp nodig hebben om in de prostitutie terecht te komen, vaak in combinatie met hulp bij de migratie vanuit een ander land, en men betaalt veel geld aan de mensen die wel deze hulp bieden, waardoor ze bijna alle een soort uitzendbureau fungeren. Vrouwen in deze situatie kiezen dus vaak zeer bewust voor prostitutie, maar hebben simpelweg hulp nodig omdat de Nederlandse overheid het zo ingewikkeld heeft gemaakt voor vrouwen om in de prostitutie te stappen. Dit komt door de drempels die de overheid heeft opgelegd, het zogenaamde barrière model, wat juist zou moeten voorkomen dat slachtoffers in de prostitutie belanden. Maar in realiteit zorgt dit barrière model juist voor meer mensenhandel, omdat vrouwen nu afhankelijk worden van de hulp van derden om in de prostitutie terecht te komen, wat hen juist kwetsbaar maakt voor mensenhandel.

De politie had duidelijk nooit verwacht dat iemand op zou vallen hoe stigmatiserend hun post was, en dachten dat ze wel weg konden komen met een paar leugentjes en een paar overdrijvingen om het verhaal wat beter onder de aandacht te krijgen. Ze hadden nooit verwacht dat iemand hier tegen in opspraak zou komen, aangezien dat in het verleden ook haast nooit gebeurde, en als dat wel al gebeurde kreeg het haast nooit aandacht. Sterker nog, zij schrijven in deze post net zoals vele andere organisaties en instellingen schrijven over mensenhandel in de prostitutie; stigmatiserend, vol met incorrecte informatie en een louter negatieve framing omtrent prostitutie. Dit is het stigma wat wij als sekswerkers continu tegen moeten vechten, juist afkomstig van organisaties die slachtoffers proberen te helpen, maar het op een dergelijke wijze doen waarop het stigma alleen maar vergroot wordt en waardoor meer sekswerkers kwetsbaar worden voor mensenhandel.

Het is dan ook geen verrassing dat negatieve beeldvorming over het beroep onder prostituees als grootste probleem wordt gezien, zo blijkt ook uit diverse onderzoeken. En uit diezelfde onderzoeken blijkt ook steeds dat sekswerkers het minst tevreden zijn over het contact wat zij hebben met de politie, wat wel weer aantoont hoe moeizaam de relatie tussen de politie en de prostituees is. Maar dat mag geen verrassing meer zijn als je leest dat politiemensen voor prostituees denken te kunnen oordelen of zij hun beroep wel vrijwillig doen of niet. Dit is de tunnelvisie van politiemensen (gelukkig niet allen), die ervoor zorgt dat de politie ons niet geloven als wij zeggen vrijwillig dit werk te doen. En dit wantrouwen van de politie zorgt ervoor dat sekswerkers de politie gaan wantrouwen. Zo kende ik bijvoorbeeld een meid die slachtoffer was van mensenhandel, en al sterk twijfelde of ze wel de politie hierbij moest betrekken na eerdere negatieve ervaringen met de Nederlandse politie. Toen ze toch besloot de politie erbij te betrekken, ondanks haar wantrouwen, bleek deze toch gegrond, en kwam ze uiteindelijk nog dieper in de problemen als daarvoor. En dan vraagt de politie zich af waarom slachtoffers geen aangifte willen doen?

Helaas wilt de politie echter niet hun incorrecte beweringen in hun post rectificeren. Ze stigmatiseren liever een compleet beroep, dan dat ze toe moeten geven dat ze er zelf naast zaten. Dit laat ook wel zien hoe diep het geloof bij de politie zit dat ze het bij het juiste eind hebben. Zij denken voor een prostituee te kunnen beoordelen of die gedwongen wordt of niet, zelfs als dit niet het geval is. En omdat zij hier zo stellig in geloven en dit ook uitdragen, nemen andere organisaties en andere politieregio's deze informatie als voor waar aan, waardoor zij dezelfde incorrecte uitspraken gaan doen. En dit is dus al jaren gaande, en daar moet eindelijk eens een einde aan komen!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer